Chiny: Polityka jednego dziecka polega na tym że państwo promuje posiadanie jednego dziecka ponieważ kraj jest zaludniony. Wprowadzono ją w 1979 i trwała do 2015 kiedy wprowadzono możliwość posiadania drugiego dziecka
Konsekwencjami były takie że w chinach jest większa liczba mężczyzn ponieważ rodzice wolą mieć chłopców i abortują dziewczynki. Spowodowało starzenia się społeczeństwa i trudności w przyszłym utrzymaniu na emeryturze ludzi
Odpowiedź:Polityka jednego dziecka była polityką kontroli populacji Chińskiej Republiki Ludowej, która obowiązywała w latach 1977-2015. Jej celem było ograniczenie przyrostu naturalnego Chińczyków, którzy stanowili najludniejszy naród świata i cierpieli z powodu ubóstwa i przeludnienia. Zgodnie z tą polityką, każda para w Chinach powinna mieć tylko jedno dziecko, a posiadanie większej liczby potomstwa wiązało się z wieloma sankcjami prawnymi i finansowymi. Polityka ta miała wiele konsekwencji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, takich jak:
• Zmniejszenie tempa wzrostu ludności i zmniejszenie obciążenia dla środowiska naturalnego. Według chińskiego rządu, polityka ta zapobiegła ponad 400 milionom urodzeń i zaoszczędziła wiele zasobów naturalnych.
• Zwiększenie poziomu życia i rozwoju gospodarczego. Dzięki mniejszej liczbie ludzi do wyżywienia i wykształcenia, Chiny mogły zwiększyć swoje inwestycje w infrastrukturę, zdrowie, edukację i technologię. W ciągu kilku dekad Chiny stały się drugą co do wielkości gospodarką świata i wydobyły z ubóstwa ponad 750 milionów ludzi.
• Zaburzenie struktury demograficznej i nierównowaga płciowa. Polityka jednego dziecka spowodowała starzenie się społeczeństwa chińskiego i zmniejszenie liczby ludzi w wieku produkcyjnym. Ponadto, ze względu na preferencję synów nad córkami, wielu rodziców decydowało się na aborcję lub porzucenie dziewcząt. W rezultacie, w Chinach jest około 30 milionów więcej mężczyzn niż kobiet, co prowadzi do problemów społecznych i emocjonalnych
• Naruszenie praw człowieka i wolności osobistej. Polityka jednego dziecka była często egzekwowana w sposób brutalny i bezwzględny przez chińskie władze. Wiele kobiet było zmuszanych do sterylizacji, aborcji lub wkładania wkładek domacicznych. Wiele rodzin było karanych grzywnami, utratą pracy lub konfiskatą majątku za posiadanie nadliczbowych dzieci. Wiele dzieci urodzonych bez zezwolenia było pozbawionych podstawowych praw i świadczeń.
• Zmiana mentalności i wartości społecznych. Polityka jednego dziecka wpłynęła na sposób myślenia i zachowania wielu Chińczyków. Wiele par zrezygnowało z marzenia o dużej rodzinie i skupiło się na karierze i konsumpcji. Wiele dzieci dorastało jako jedynaki, co mogło wpływać na ich osobowość i relacje z innymi. Wiele rodzin borykało się z presją społeczną i rodzinną dotyczącą płci dziecka lub sukcesu życiowego
Chiny: Polityka jednego dziecka polega na tym że państwo promuje posiadanie jednego dziecka ponieważ kraj jest zaludniony. Wprowadzono ją w 1979 i trwała do 2015 kiedy wprowadzono możliwość posiadania drugiego dziecka
Konsekwencjami były takie że w chinach jest większa liczba mężczyzn ponieważ rodzice wolą mieć chłopców i abortują dziewczynki. Spowodowało starzenia się społeczeństwa i trudności w przyszłym utrzymaniu na emeryturze ludzi
Odpowiedź:Polityka jednego dziecka była polityką kontroli populacji Chińskiej Republiki Ludowej, która obowiązywała w latach 1977-2015. Jej celem było ograniczenie przyrostu naturalnego Chińczyków, którzy stanowili najludniejszy naród świata i cierpieli z powodu ubóstwa i przeludnienia. Zgodnie z tą polityką, każda para w Chinach powinna mieć tylko jedno dziecko, a posiadanie większej liczby potomstwa wiązało się z wieloma sankcjami prawnymi i finansowymi. Polityka ta miała wiele konsekwencji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, takich jak:
• Zmniejszenie tempa wzrostu ludności i zmniejszenie obciążenia dla środowiska naturalnego. Według chińskiego rządu, polityka ta zapobiegła ponad 400 milionom urodzeń i zaoszczędziła wiele zasobów naturalnych.
• Zwiększenie poziomu życia i rozwoju gospodarczego. Dzięki mniejszej liczbie ludzi do wyżywienia i wykształcenia, Chiny mogły zwiększyć swoje inwestycje w infrastrukturę, zdrowie, edukację i technologię. W ciągu kilku dekad Chiny stały się drugą co do wielkości gospodarką świata i wydobyły z ubóstwa ponad 750 milionów ludzi.
• Zaburzenie struktury demograficznej i nierównowaga płciowa. Polityka jednego dziecka spowodowała starzenie się społeczeństwa chińskiego i zmniejszenie liczby ludzi w wieku produkcyjnym. Ponadto, ze względu na preferencję synów nad córkami, wielu rodziców decydowało się na aborcję lub porzucenie dziewcząt. W rezultacie, w Chinach jest około 30 milionów więcej mężczyzn niż kobiet, co prowadzi do problemów społecznych i emocjonalnych
• Naruszenie praw człowieka i wolności osobistej. Polityka jednego dziecka była często egzekwowana w sposób brutalny i bezwzględny przez chińskie władze. Wiele kobiet było zmuszanych do sterylizacji, aborcji lub wkładania wkładek domacicznych. Wiele rodzin było karanych grzywnami, utratą pracy lub konfiskatą majątku za posiadanie nadliczbowych dzieci. Wiele dzieci urodzonych bez zezwolenia było pozbawionych podstawowych praw i świadczeń.
• Zmiana mentalności i wartości społecznych. Polityka jednego dziecka wpłynęła na sposób myślenia i zachowania wielu Chińczyków. Wiele par zrezygnowało z marzenia o dużej rodzinie i skupiło się na karierze i konsumpcji. Wiele dzieci dorastało jako jedynaki, co mogło wpływać na ich osobowość i relacje z innymi. Wiele rodzin borykało się z presją społeczną i rodzinną dotyczącą płci dziecka lub sukcesu życiowego
Wyjaśnienie: