Starożytni Rzymianie po podbojach krajów zdobywali niewolników - pracowników, którzy byli źle traktowani. Pracowali oni bardzo ciężko, np. w kamieniołomach.
Najważniejszą przyczyną tego powstania była pogarszająca się sytuacja niewolników w Rzymie. Ich liczba ciągle wzrastała, więc coraz mniej ich szanowano i ciągle poniżano. Niewolnik został sprowadzony do poziomu "mówiącego narzędzia". Pan miał nad nim całkowitą władzę i decydował o jego życiu i śmierci, co często prowadziło do okrutnego traktowania. Istotne znaczenie miały także bardzo popularne walki gladiatorów, stanowiące rozrywkę dla bogatych Rzymian. Niewolnikom w końcu przestało odpowiadać traktowanie jak nic nie warte przedmioty . W roku 73 p.n.e. wykryto spisek w szkole gladiatorów, prowadzonej w Kapui przez Lentulusa Batiatusa. Zaangażowanych było w niego 200 członków, pod wodzą nauczyciela fechtunku: Spartakusa, posiadającego osobowość dobrego przywódcy. Spiskowcy planowali ucieczkę, prawdopodobnie na pierwszy dzień nowych igrzysk (23 kwietnia). Po wykryciu spisku około 78 niewolników zbiegło ze szkoły, chroniąc się na zboczach Wezuwiusza. Tam wybrali wodzów powstania: Spartakusa, Kriksosa i Ojnomaosa. Armia powstańców szybko rosła, zasilały ją rzesze zbiegłych niewolników oraz znajdujących się w podobnie złej sytuacji wolnych chłopów pozbawionych ziemi i majątku przez właścicieli ziemskich.
Starożytni Rzymianie po podbojach krajów zdobywali niewolników - pracowników, którzy byli źle traktowani. Pracowali oni bardzo ciężko, np. w kamieniołomach.
Najważniejszą przyczyną tego powstania była pogarszająca się sytuacja niewolników w Rzymie. Ich liczba ciągle wzrastała, więc coraz mniej ich szanowano i ciągle poniżano. Niewolnik został sprowadzony do poziomu "mówiącego narzędzia". Pan miał nad nim całkowitą władzę i decydował o jego życiu i śmierci, co często prowadziło do okrutnego traktowania. Istotne znaczenie miały także bardzo popularne walki gladiatorów, stanowiące rozrywkę dla bogatych Rzymian. Niewolnikom w końcu przestało odpowiadać traktowanie jak nic nie warte przedmioty . W roku 73 p.n.e. wykryto spisek w szkole gladiatorów, prowadzonej w Kapui przez Lentulusa Batiatusa. Zaangażowanych było w niego 200 członków, pod wodzą nauczyciela fechtunku: Spartakusa, posiadającego osobowość dobrego przywódcy. Spiskowcy planowali ucieczkę, prawdopodobnie na pierwszy dzień nowych igrzysk (23 kwietnia). Po wykryciu spisku około 78 niewolników zbiegło ze szkoły, chroniąc się na zboczach Wezuwiusza. Tam wybrali wodzów powstania: Spartakusa, Kriksosa i Ojnomaosa. Armia powstańców szybko rosła, zasilały ją rzesze zbiegłych niewolników oraz znajdujących się w podobnie złej sytuacji wolnych chłopów pozbawionych ziemi i majątku przez właścicieli ziemskich.