W podstawowej formie słowo kończy się na ,,-ja" więc w dopełniaczu stosujemy końcówkę ,,-ji".
===================
Azja - Azji
Nazwa własna - duża litera. W podstawowej formie słowo kończy się na ,,-ja" więc w dopełniaczu stosujemy końcówkę ,,-ji".
===================
procesja - procesji
W podstawowej formie słowo kończy się na ,,-ja" więc w dopełniaczu stosujemy końcówkę ,,-ji".
=====================================
Wniosek: „i” piszemy, gry: * po samogłosce, np.: nadziei. UWAGA! Słyszymy „ji”, ale to nie zmienia faktu, że po samogłosce piszemy samo „i”.
„ii” piszemy, gdy: * rzeczowniki zapożyczone, które w l. poj. w mianowniku mają końcówkę „-ia”, np.: historia – historii. UWAGA! Tutaj również można słyszeć „iji”, bądź „ji”, ale to jest tylko zmylenie.
ji piszemy w odmianie rzeczowników rodzaju żeńskiego zakończonych w mianowniku liczby pojedynczej na -sja, -cja, -zja, np. lekcja-lekcji, procesja-procesji, Azja-Azji
lekcja - lekcji
W podstawowej formie słowo kończy się na ,,-ja" więc w dopełniaczu stosujemy końcówkę ,,-ji".
===================
Azja - Azji
Nazwa własna - duża litera. W podstawowej formie słowo kończy się na ,,-ja" więc w dopełniaczu stosujemy końcówkę ,,-ji".
===================
procesja - procesji
W podstawowej formie słowo kończy się na ,,-ja" więc w dopełniaczu stosujemy końcówkę ,,-ji".
=====================================
Wniosek:
„i” piszemy, gry:
* po samogłosce, np.: nadziei.
UWAGA! Słyszymy „ji”, ale to nie zmienia faktu, że po samogłosce piszemy samo „i”.
„ii” piszemy, gdy:
* rzeczowniki zapożyczone, które w l. poj. w mianowniku mają końcówkę „-ia”, np.: historia – historii.
UWAGA! Tutaj również można słyszeć „iji”, bądź „ji”, ale to jest tylko zmylenie.
ji piszemy w odmianie rzeczowników rodzaju żeńskiego zakończonych w mianowniku liczby pojedynczej na -sja, -cja, -zja, np. lekcja-lekcji, procesja-procesji, Azja-Azji