Fale rozchodzące się wzdłuż pewnego kierunku lub w przestrzeni trójwymiarowej noszą nazwę fal bieżących. Bardzo ważny dla zastosowań technicznych jest odmienny rodzaj fal, w których wychylenie zmienia się tylko w czasie, ale nie w przestrzeni. Są to fale stojące powstające w wyniku superpozycji (nakładania się) fal biegnących w przeciwnych kierunkach. Wychylenie w fali stojącej ξ(x, t) jest opisywane równaniem:
w którym zależność od położenia i zależność od czasu są argumentami dwóch niezależnych funkcji trygonometrycznych, sin kx oraz cos ωt. Oznacza to, że w fali stojącej położenie węzłów i strzałek fali nie zmienia się w czasie jak pokazano na rysunku, w którym t1, t2, t3, ... pokazują upływ czasu.
Fale rozchodzące się wzdłuż pewnego kierunku lub w przestrzeni trójwymiarowej noszą nazwę fal bieżących. Bardzo ważny dla zastosowań technicznych jest odmienny rodzaj fal, w których wychylenie zmienia się tylko w czasie, ale nie w przestrzeni. Są to fale stojące powstające w wyniku superpozycji (nakładania się) fal biegnących w przeciwnych kierunkach. Wychylenie w fali stojącej ξ(x, t) jest opisywane równaniem:
w którym zależność od położenia i zależność od czasu są argumentami dwóch niezależnych funkcji trygonometrycznych, sin kx oraz cos ωt. Oznacza to, że w fali stojącej położenie węzłów i strzałek fali nie zmienia się w czasie jak pokazano na rysunku, w którym t1, t2, t3, ... pokazują upływ czasu.