Poziomice i barwy między nimi zawarte platycznie odwzorowują ukształtowanie powierzchni lądu. Dzięki różnicy barw możemy odczytać z mapy formy wypukłe (pagórki, wzgórza, góry) oraz wklęsłe (doliny, kotliny) i okrelić ukształtowaie terenu. Do klasycznej skali barw należą: zielony i odcienie, żółty, pomarańczowy, czerwony i odcienie
Główne barwy na skali barw:
-ciemnozielony- depresje- p.p.m.
- zielone- wysokość od 0-300 m n.p.m. - niziny
- zółty- wyżyny i niskie góry- od 300- 600/800 m n.p.m
Do oznaczania wyższych form ukształtowania terenu (pow. 800 m n.p.m.) używa się barw:
Barwy na mapach oznaczają wysokość danej powierzchni.
(barwa ciemnozielona oznacza depresje)
zielone – wysokość od 0 do 200-300 m n.p.m. – niziny
żółte – od 200-300 do 500-1000 m n.p.m. – wyżyny i najniższe góry
potem coraz wyżej to czerwony a naj wyższe szczyty są zazwyczaj brązowe.
Poziomice i barwy między nimi zawarte platycznie odwzorowują ukształtowanie powierzchni lądu. Dzięki różnicy barw możemy odczytać z mapy formy wypukłe (pagórki, wzgórza, góry) oraz wklęsłe (doliny, kotliny) i okrelić ukształtowaie terenu. Do klasycznej skali barw należą: zielony i odcienie, żółty, pomarańczowy, czerwony i odcienie
Główne barwy na skali barw:
-ciemnozielony- depresje- p.p.m.
- zielone- wysokość od 0-300 m n.p.m. - niziny
- zółty- wyżyny i niskie góry- od 300- 600/800 m n.p.m
Do oznaczania wyższych form ukształtowania terenu (pow. 800 m n.p.m.) używa się barw:
-pomarańczowy
-czerwony
-ciemnoczerwony