Władysław Grabski urodził się w 1874 r. Był on polskim politykiem prawicowym, ekonomistą i historykiem. Studia odbył w Paryżu i Halle. W 1904 r. został współzałożycielem nielegalnego Związku Pracy Narodowo-Politycznego związanego z ND, natomiast w latach 1905-12 był posłem do rosyjskiej Dumy Państwowej. W 1914 r
Stworzył własną drogę reform, unikalną w skali Europy, nie skorzystał z wcześniejszych wzorców Austrii i Niemiec. Na uwagę zasługuje fakt, że Grabski przeprowadzając reformę walutową odrzucił zagraniczną pomoc finansową, korzystając jedynie z zasobów i środków wewnętrznych. Głównym celem reformy było zrównoważenie budżetu i wprowadzenie w miejsce marki polskiej nowej waluty – złotego polskiego.
Utworzył zasiłki dla bezrobotnych.
Aktywnie uczestniczył w staraniach o budowę portu gdyńskiego. W okresie rządów W. Grabskiego doszło do kłopotów w stosunkach z Wolnym Miastem Gdańsk, wynikały one m.in. z przeszkód stawianych przez Gdańsk realizacji porozumień polsko-gdańskich w sprawie działalności poczty polskiej. Chodziło o rozwieszenie w mieście skrzynek pocztowych z godłem państwowym polskim, które zamalowywano barwami byłego cesarstwa niemieckiego. Spór o skrzynki pocztowe zaostrzył stosunki polsko-niemieckie i był rozstrzygany w Lidze Narodów, która w tym wypadku uznała racje strony polskiej. Napięcie w stosunkach polsko-niemieckich i polsko-gdańskich ujawniło z całą siłą chwiejność podstaw, na których opierały się stosunki handlowe Polski z zagranicą, uzależnione w dużej mierze od swobody posługiwania się portem gdańskim i od stanowiska władz Wolnego Miasta Gdańska. W tej sytuacji rząd Polski wzmógł tempo prac wokół zbudowania własnego portu w Gdyni, aby w ten sposób uniezależnić się od ciągle niepewnego Gdańska. Budowę portu powierzono polsko-francuskiemu konsorcjum. Gdynia rozwinęła się z czasem do rangi jednego z największych portów na Bałtyku, co odbiło się ujemnie na obrotach portu gdańskiego, w niemieckiej propagandzie określano Gdynię jako "dusiciela Gdańska".
Władysław Grabski urodził się w 1874 r. Był on polskim politykiem prawicowym, ekonomistą i historykiem. Studia odbył w Paryżu i Halle. W 1904 r. został współzałożycielem nielegalnego Związku Pracy Narodowo-Politycznego związanego z ND, natomiast w latach 1905-12 był posłem do rosyjskiej Dumy Państwowej. W 1914 r
Stworzył własną drogę reform, unikalną w skali Europy, nie skorzystał z wcześniejszych wzorców Austrii i Niemiec. Na uwagę zasługuje fakt, że Grabski przeprowadzając reformę walutową odrzucił zagraniczną pomoc finansową, korzystając jedynie z zasobów i środków wewnętrznych. Głównym celem reformy było zrównoważenie budżetu i wprowadzenie w miejsce marki polskiej nowej waluty – złotego polskiego.
Utworzył zasiłki dla bezrobotnych.
Aktywnie uczestniczył w staraniach o budowę portu gdyńskiego. W okresie rządów W. Grabskiego doszło do kłopotów w stosunkach z Wolnym Miastem Gdańsk, wynikały one m.in. z przeszkód stawianych przez Gdańsk realizacji porozumień polsko-gdańskich w sprawie działalności poczty polskiej. Chodziło o rozwieszenie w mieście skrzynek pocztowych z godłem państwowym polskim, które zamalowywano barwami byłego cesarstwa niemieckiego. Spór o skrzynki pocztowe zaostrzył stosunki polsko-niemieckie i był rozstrzygany w Lidze Narodów, która w tym wypadku uznała racje strony polskiej. Napięcie w stosunkach polsko-niemieckich i polsko-gdańskich ujawniło z całą siłą chwiejność podstaw, na których opierały się stosunki handlowe Polski z zagranicą, uzależnione w dużej mierze od swobody posługiwania się portem gdańskim i od stanowiska władz Wolnego Miasta Gdańska. W tej sytuacji rząd Polski wzmógł tempo prac wokół zbudowania własnego portu w Gdyni, aby w ten sposób uniezależnić się od ciągle niepewnego Gdańska. Budowę portu powierzono polsko-francuskiemu konsorcjum. Gdynia rozwinęła się z czasem do rangi jednego z największych portów na Bałtyku, co odbiło się ujemnie na obrotach portu gdańskiego, w niemieckiej propagandzie określano Gdynię jako "dusiciela Gdańska".