Question

Wyjaśni pojęcia : cerkiew pop -Kapłan ikona mozaika patriacha konostas zakon regua klasztor klauzura relikwia manuskrypt imicjał wirydasz relikcjasz cela zakon kontemplacyjny zakon służebny

Answer 1

Cerkiew (z gr. kyriaké - należąca do Pana, w uzupełnieniu do eklezja - zgromadzenie, później świątynia, kościół) – budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w cerkwi prawosławnej lub unickiej (greckokatolickiej). Jest przestrzenią sakralną dla celebracji Boskiej Liturgii. Prawosławni oraz grekokatolicy wierzą, iż jest ona miejscem szczególnego przebywania samego Boga. Nazwa cerkiew w języku staropolskim oznaczała po prostu kościół. Następnie wyróżniała kaplice i kościoły drewniane, później nazwę tę zawężono do świątyń prawosławnych

Kapłan – osoba, która spełnia w imieniu wspólnoty funkcje kultowe i rytualne. Funkcje te nadają jej rolę przynajmniej częściowego pośrednika między Bogiem a ludźmi. Na ogół posiada pewne religijne przywileje, w zamian za co musi poddawać się określonym wymogom religijnej czystości. Kapłanom powierza się często również funkcje duchowej opieki oraz władzy religijnej nad członkami wspólnot. Kapłanem zostaje się jako wybrany przez wspólnotę lub też przez innych kapłanów. Dostęp do kapłaństwa może być ograniczony względami fizycznymi, płcią, dyspozycjami psychicznymi bądź też zdolnościami wrodzonymi i nabytymi. Właściwe stawanie się kapłanem (święcenia kapłańskie) stanowi chwilę o wysokim znaczeniu rytualnym, poprzedzoną okresem nauk i prób.

IKONA -mały obrazej z nazwą na komputeże

Mozaika – dekoracja w postaci ornamentu lub obrazu, wykonana z drobnych, o różnej kolorystyce (dwu lub wielobarwne), fakturze i kształcie kamyczków, kawałków szkła lub ceramiki. Elementy są przyklejone do podłoża przez ułożenie na niezwiązanej zaprawie, wapiennej, cementowej lub żywicy pochodzenia roślinnego (mastyks z drzewa Pistacia lentiscus). Stosowana jest do zdobienia posadzek, ścian, kopuł, sklepień, apsyd w budownictwie sakralnym i świeckim, mebli (zwłaszcza blatów stołów, sepetów, biurek).

Patriarcha – z jęz. gr. "praojciec"; w Nowym Testamencie określenie protoplastów Izraelitów (Abraham, Izaak, Jakub oraz dwunastu synów Jakuba), ale także protoplastów ludzkości, oraz protoplastów rodów, np. Dawid.

Ikonostas (gr. eikón oznaczające obraz oraz stásis czyli pozycja, umiejscowienie) – ozdobna, pokryta ikonami ściana we wnętrzu cerkwi, która znajduje się między miejscem ołtarzowym (swiatłyszcze, sanktuarium, prezbiterium) a nawą (naos), przeznaczoną dla wiernych.

Zakon, łac. ordo – organizacja, której członkowie oddają się w sposób szczególny wypełnianiu zasad danej religii. Członkowie zakonu (mężczyźni – mnisi, zakonnicy, bracia; kobiety – zakonnice, mniszki, siostry) zwykle nie są postrzegani ani jako świeccy, ani jako członkowie kleru, choć np. w Kościele katolickim możliwe jest łączenie członkostwa w zakonie ze święceniami kapłańskimi (osobie takiej przysługuje tytuł „ojca”).

Klasztor (czes. klášter, z niem. Kloster, od łac. claustrum, miejsce zamknięte) – budynek, lub kompleks budynków, w którym zamieszkują zakonnicy, lub zakonnice określonej reguły, charakterystyczny dla wyznań chrześcijańskich jak i buddyzmu; w obrządku wschodnim – monaster.

Klauzura (łac. clausus zamknięty) – zamknięta część domu zakonnego lub klasztoru. Nie mają do niej wstępu osoby z zewnątrz, zwłaszcza płci odmiennej. Nie wolno jej opuścić zakonnikom bez zezwolenia przełożonego. Zakony z obowiązującą ścisłą klauzurą nazywane są zakonami klauzurowymi. Tylko nieliczni zakonnicy zostają wyznaczeni do kontaktu z otoczeniem i osobami z zewnątrz (np. w sprawach zakupów, remontów itp.).

Relikwie – przedmioty związane z czymś świętym. Najczęściej są to szczątki ciała świętych lub rzeczy z nimi związanych, a także relikwie Męki Pańskiej. Są one szczególnie rozpowszechnione w katolicyzmie i prawosławiu. Relikwie mogą być I, II lub III stopnia. I tak relikwie pierwszego stopnia - to partykuły ciała świętego oraz fragmenty Krzyża św. (relikwie Krzyża mają najwyższą rangę w chrześcijaństwie). Dawniej relikwiom pierwszego stopnia przypisywano szczególne moce np. ozdrowieńcze lub cudotwórcze. Relikwie drugiego stopnia - to fragmenty szat świętego lub innych przedmiotów z którymi miał styk święty w sposób ciągły (z reguły są to przedmioty związane z kultem religijnym np. fragmenty różańca), przedmioty odkryte przy ekshumacji należące do świętego; najważniejszą relikwią drugiego stopnia jest Całun Turyński. I relikwie trzeciego stopnia -czyli inne przedmioty towarzyszące świętemu za życia, niekoniecznie związane z funkcjami religijnymi. Święty musiał ich przynajmniej raz dotknąć.

Manuskrypt – słowo pochodzące z łac. liber manu scriptus - książka napisana ręcznie, odnoszące się do dwóch pojęć:

W naukach historycznych: rękopis będący zabytkiem piśmiennictwa. W terminologii wydawniczej: rękopis lub maszynopis, przygotowany do rozpoczęcia procesu składu.

 

 

 

 

 

                     NAPISAŁEM CI TEGO STRASZNIE DUŻO ZA JEDYNE 5 PK ZA TO POWINNO BYĆ Z 25PK ALE DOBRA LICZĘ NA NAJ ZA DUŁUGOŚĆ I SENS.POZDRO :)