Question

Wyjaśni ktoś te frazeologizmy?
stanąć na gruncie dowodów
drogi dojscia
uginaja od odpowiedzi
drzewo Słusznego Domysłu
rozwikłanych wiecznie gałęziach
drzewo Zrozumienia
źródle, co się zwie Ach Więc To Tak
szerzej się otwiera
Dolina Oczywistości
zwątpienie, to wiatr je rozwiewa
bez wywołania głos zabiera
ochoczo tajemnice światów
jezioro Głębokiego Przekonania
odrywa się prawda
na wierzch wypływa
doliną Pewność Niewzruszona
Istota Rzeczy
powabów wyspa jest bezludna
zanurzano się w topieli

Answer 1

Już w pierwszych słowach Szymborska ukazuje wyspę, nawiązując trochę do zaginionej Atlantydy. Wyspa, na której wszystko się wyjaśnia. Tu można stanąć na gruncie dowodów. Jest to wyspa, gdzie wszystko staje się oczywiste, gdzie nie ma nurtujących człowieka od wieków pytań. A więc już prezentuje się istotna cecha tego idealnego świata wg Szymborskiej - jest to świat wiedzy. Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia. Krzaki aż uginają się od odpowiedzi. Nie ma w tym świecie żadnych wątpliwości, jest jedna jedyna droga prowadząca przez życie - zapewne droga prawdy. Rośnie tu drzewo Słusznego Domysłu o rozwikłanych odwiecznie gałęziach. Odpowiedzi na wszelkie dręczone nas pytania dotyczące egzystencji, tego skąd przychodzimy i dokąd zmierzamy dostarczałoby nam drzewo Słusznego Domysłu. Szymborska nawiązuje tu do biblijnego drzewa z rajskiego ogrodu, drzewa, z którego pramatka Ewa zerwała jabłko. Olśniewająco proste drzewo Zrozumienia przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak. Pojawia się również drzewo Zrozumienia - symbol tolerancji, uszanowania każdego żywego stworzenia, każdego człowieka. Poetka zaznacza prostotę owego drzewa, sugerując nam pytanie - czy to naprawdę takie trudne zrozumieć innego człowieka, jego potrzeby, jego na przykład kolor skóry, czy wyznanie. Ta akceptacja drugiego człowieka powinna być prosta, wypływająca z serca. Pojawia się również źródło "Ach Więc To Tak" - nazwa źródła kojarzy się ze słowami, które wypowiadamy, gdy nagle coś staje się dla nas zrozumiałe, pojęte. Sam fakt, że jest to źródło - woda pulsująca nieustannie z głębin ziemi, czysta i nieskalana tez pozostaje nie bez znaczenia. Im dalej w las, tym szerzej się otwiera Dolina Oczywistości. Tutaj poetka nawiązuje do potocznego stwierdzenia: "Ima dalej w las, tym więcej drzew", co określa, iż im bardziej coś poznajemy, tym bardziej zdajemy sobie sprawę z tego, jak mało o tym wiemy, jakie to skomplikowane. Tutaj w utworze zdaje się jest na odwrót - im dalej coś poznajemy, tym bardziej wkraczamy w Dolinę Oczywistości, czyli tym bardziej staje się to dla nas zrozumiałe, oczywiste. Jeśli jakieś zwątpienie, to wiatr je rozwiewa. Jeśli zaś pojawiają się w nas jakieś wątpliwości, pytania, to wiatr je rozwiewa. Sama natura sprzyja nam w zrozumieniu mechanizmów rządzących światem. Echo bez wywołania głos zabiera i wyjaśnia ochoczo tajemnice światów.W prawo jaskinia, w której leży sens. W lewo jezioro Głębokiego Przekonania. Z dna odrywa się prawda i lekko na wierzch wypływa. Góruje nad doliną Pewność Niewzruszona. Ze szczytu jej roztacza się istota rzeczy. Mimo powabów wyspa jest bezludna, a widoczne po brzegach drobne ślady stóp bez wyjątku zwrócone są w kierunku morza. Mimo wszystko okazuje się, iż wyspa jest niezamieszkała. Czasami tylko ktoś się pojawia, ale nie na długo. Jak gdyby tylko odchodzono stąd i bezpowrotnie zanurzano się w topieli. W życiu nie do pojęcia. Okazuje się bowiem, że nie ma takiego świata, tak idealnego, ze jest on mrzonką, utopią. Poetka mówi: "W życiu nie do pojęcia" - życie, rzeczywistość jest zupełnie inna, jest pełna wątpliwości, co chwilę musimy dokonywać wyborów i zastanawiać się nad ich słusznością. Ale zdaje się, iż Szymborska akceptuje tę naszą skomplikowaną rzeczywistość, to nasze błądzenie i szukanie odpowiedzi na odwieczne pytania o sens świata. Bo tylko w takim świecie ma sens nasze życie, gdybyśmy żyli w idealnym świecie, szybko znudzilibyśmy się takim życiem.