M.Rej "Żywot człowieka poczciwego" ukazuje wzorzec idealnego szlachcica-ziemianina. Szlachcic nie powinie pysznić się swoim pochodzeniem i swoją bogatą naturą. Życie człowieka porównane zostaje do czterech pór roku. Rej próbuje ukazać, że każdy etap ludzkiego życia może przynieść wiele radości, ale pod warunkiem, że człowiek potrafi to zaakceptować. Od najmłodszych lat szlachcic powinien być otoczony opieką, nie powinien być karcony, powinien mieć dostarczanych wiele rozrywek. Rej nie wspomina nic o wykształceniu, a jedyną szkołą życia powienien być pobyt za granicą. Po powrocie szlachcic powinien nabierać ogłady towarzyskiej na dworach magnackich. Szlachcic powinien się ożenić z zamożną kobietą i być ojcem dla rodziny. Gdy nadejdzie starość powinien cieszyć się tym, co dokonał; powinien nie bać się śmierci, gdyż człowiek cnotliwy śmierci się nie boi. Rej w swoich dziełach wzorował się przede wszystkim na swoich przemyśleniach, przekonaniach i doświadczeniach życiowych. Rej jest indywidualnością pisarską, nie dążył do zaprezentowania siebie w swoich utworach. Jest typowym moralistą, miał własny sposób pisania, właściwy dla siebie styl, charakterystycznej poetyki. Dążył do tego, aby odbiorca utożsamiał się z bohaterem.
M.Rej "Żywot człowieka poczciwego" ukazuje wzorzec idealnego szlachcica-ziemianina. Szlachcic nie powinie pysznić się swoim pochodzeniem i swoją bogatą naturą. Życie człowieka porównane zostaje do czterech pór roku. Rej próbuje ukazać, że każdy etap ludzkiego życia może przynieść wiele radości, ale pod warunkiem, że człowiek potrafi to zaakceptować. Od najmłodszych lat szlachcic powinien być otoczony opieką, nie powinien być karcony, powinien mieć dostarczanych wiele rozrywek. Rej nie wspomina nic o wykształceniu, a jedyną szkołą życia powienien być pobyt za granicą. Po powrocie szlachcic powinien nabierać ogłady towarzyskiej na dworach magnackich. Szlachcic powinien się ożenić z zamożną kobietą i być ojcem dla rodziny. Gdy nadejdzie starość powinien cieszyć się tym, co dokonał; powinien nie bać się śmierci, gdyż człowiek cnotliwy śmierci się nie boi.
Rej w swoich dziełach wzorował się przede wszystkim na swoich przemyśleniach, przekonaniach i doświadczeniach życiowych. Rej jest indywidualnością pisarską, nie dążył do zaprezentowania siebie w swoich utworach. Jest typowym moralistą, miał własny sposób pisania, właściwy dla siebie styl, charakterystycznej poetyki. Dążył do tego, aby odbiorca utożsamiał się z bohaterem.