Wybrałam fizykę bo nie było techniki technika:opisz zasady działania żarówki.Opisz właściwości fizyczne woframowego
Madzia956
Zasada działania: Podstawowym elementem żarówki jest żarnik wykonany z wolframowej skrętki lub dwuskrętki, umieszczony w próżniowej, lub wypełnionej gazem szlachetnym bańce szklanej. Żarnik połączony jest metalowymi doprowadnikami przechodzącymi przez szkło bańki poprzez próżnioszczelne przepusty, ze znajdującym się na zewnątrz bańki bagnetowym lub gwintowanym trzonkiem. Dzięki przepływowi prądu elektrycznego przez żarnik, zostaje on rozgrzany do temperatury umożliwiającej emisję promieniowania świetlnego. Ilość wypromieniowanej energii świetlnej jest proporcjonalna do temperatury żarnika, jednak jej nadmierne podnoszenie przyspiesza zjawisko parowania wolframu, wynikiem czego jest przerwanie skrętki i „przepalenie” żarówki. Należy wspomnieć, że wolfram jako materiał na żarnik został wybrany ze względu na wysoką temperaturę topnienia (ok. 3665 K) przy stosunkowo niewielkiej prędkości parowania i korzystnym składzie widmowym emitowanego promieniowania. Trwałość tradycyjnych żarówek (wynosząca ok 1000 godzin) związana jest ze wspomnianym zjawiskiem parowania wolframu. Zjawisko to może być częściowo zahamowane przez zastosowanie gazów szlachetnych do wypełnienia bańki.
Podstawowym elementem żarówki jest żarnik wykonany z wolframowej skrętki lub dwuskrętki, umieszczony w próżniowej, lub wypełnionej gazem szlachetnym bańce szklanej. Żarnik połączony jest metalowymi doprowadnikami przechodzącymi przez szkło bańki poprzez próżnioszczelne przepusty, ze znajdującym się na zewnątrz bańki bagnetowym lub gwintowanym trzonkiem. Dzięki przepływowi prądu elektrycznego przez żarnik, zostaje on rozgrzany do temperatury umożliwiającej emisję promieniowania
świetlnego. Ilość wypromieniowanej energii świetlnej jest proporcjonalna do temperatury żarnika, jednak jej nadmierne podnoszenie przyspiesza zjawisko parowania wolframu, wynikiem czego jest
przerwanie skrętki i „przepalenie” żarówki. Należy wspomnieć, że wolfram jako materiał na żarnik został wybrany ze względu na wysoką temperaturę topnienia (ok. 3665 K) przy stosunkowo niewielkiej
prędkości parowania i korzystnym składzie widmowym emitowanego promieniowania. Trwałość tradycyjnych żarówek (wynosząca ok 1000 godzin) związana jest ze wspomnianym zjawiskiem parowania
wolframu. Zjawisko to może być częściowo zahamowane przez zastosowanie gazów szlachetnych do wypełnienia bańki.