Wybrać jeden temat z 2 podanych i rozpisać coś o nim a4 1.System lenny w państwach europejskich 2.Europejska monarchia stanowa
Naaaaaaaj. ;)
Elit0
1.System lenny w państwach europejskich - Historia powszechna (na podstawie książki Sczanieckiego i Powszechnej historii prawa Dziadzio)
Państwo frankońskie: w tym państwie powstawał system zależności między samymi feudałami (jako forma społecznej organizacji wobec braku silnych struktur państwowych). Osoba wolna przyjmowała na siebie obowiązek służby (głównie wojskowej) względem jakiegoś możnowładcy, w zamian za opiekę i utrzymanie. Akt poddania się wasala seniorowi nazywano komendacją. Związek, jaki powstał między nimi, określano mianem wasalstwa. Komendacja miała uroczystą formę. Wasal klęcząc wkładał ręce w ręce seniora i przysięgał mu wierność, po czym składał podobne przyrzeczenie na relikwie. Z czasem stało się zasadą, że wasal oddający się w opiekę seniorowi otrzymywał od niego ziemię lub urząd i przejmował na siebie określone obowiązki . Zobowiązania wasala polegały m. in. na pomocy zbrojnej. Kontrakt lenny był zawierany dożywotnio. Po śmierci na życzenie spadkobierców kontrakt mógł podlegać odnowieniu, ale lenna nie mogły przejmować kobiety. Na przykładzie ustroju Francji uwidacznia się średniowieczny model społeczeństwa hierarchicznego z królem na czele, któremu podlegali możni i rycerstwo powiązane ze sobą wzajemnymi zobowiązaniami posłuszeństwa. W kapitularzu z Mersen z 847 roku król nakazał wszystkim wolnym posiadaczom ziemskim znaleźć sobie seniorów. Jednak siłę powiązań osłabiała zasada „wasal mojego wasala nie jest moim wasalem”.Francja była państwem lennym do około 1302 roku.Anglia – nie doszło w niej do rozdrobnienia feudalnego, dzięki świadomej polityce wewnętrznej prowadzonej przez króla popieranej przez feudałów normandzkich. Wilhelm Zdobywca prowadził politykę rozdawnictwa lenn w ten sposób, by nie doprowadzić do wytworzenia się wielkich i zwartych kompleksów ziemskich w rękach pojedynczych feudałów. Królowie Anglii zapobiegali temu, by urzędy wiązały się z lennami. Stosunki ziemskie zostały uporządkowane w Księdze sądu ostatecznego z lat 1085-1086, w którym zawarty został spis gruntów i ludności całego królestwa. Nie doszło w Anglii do wielostopniowej hierarchii lennej. Hierarchia ta ograniczała się do dwóch stopni – bezpośredni wasale królewscy i wasale lenników królewskich. Królowie zdołali utrzymać zasadę zwierzchnictwa nad wszystkimi – bezpośrednimi i pośrednimi – wasalami. Świadczenia pieniężne z tytułu lenna, które były nieznaczne na kontynencie, odgrywały w Anglii dużą rolę. Prawo dopuszczało swobodną alienację lenn – lenno mógł nabyć każdy, niezależnie od tego czy był rycerzem czy nie.Ogólne zasady stosunków lennych: chłop nie miał ziemi na własność, miał tylko jej posiadanie i prawa użytkowe, chłop poddany w zamian za użytkowanie gruntu pańskiego świadczył należności, które tworzyły dochód jego pana, tzw. rentę feudalną (pańszczyzna, świadczenie w naturze, pieniądz), stosunek poddańczy wiązał się nie tylko ze świadczeniami ekonomicznymi chłopa z tytułu gospodarowania na ziemi pańskiej. Ustrój lenny rozpowszechnił się tylko w państwach feudalnych w Europie zachodniej, inne zaś państwa, które nie znały ustroju lennego, mogły być państwami feudalnymi (Polska, Rosja). Przedmiotem lenna była z reguły ziemia albo też urząd czy renta. Forma zawarcia kontraktu – wspomniana przeze mnie wcześniej, warto dodać, że senior dokonywał aktu inwestytury w lenno, co polegało na tym, że wręczał wasalowi jakiś przedmiot symbolizujący lenno np. Pierścień.
Z czasem dziedziczyć lenno mogły i kobiety we Francji, a także Anglii, w Niemczech na niektórych terenach. Jeżeli wasal nie wypełnił swoich obowiązków był winny felonii, był poddawany sądowi i mógł być pozbawiony lenna. W Niemczech istniała zasada „co raz stało się lennem, musi nim pozostać. Stosunki lenne doprowadziły do powstania hierarchicznej struktury lennej. Szczególnie miejsce w hierarchii mieli bezpośredni wasale monarchy – Francja: książęta i hrabiowie, Niemcy: książęta, margrabiowie, palatyni, hrabiowie, Anglia: parowie i biskupi.
Państwo frankońskie: w tym państwie powstawał system zależności między samymi feudałami (jako forma społecznej organizacji wobec braku silnych struktur państwowych). Osoba wolna przyjmowała na siebie obowiązek służby (głównie wojskowej) względem jakiegoś możnowładcy, w zamian za opiekę i utrzymanie. Akt poddania się wasala seniorowi nazywano komendacją. Związek, jaki powstał między nimi, określano mianem wasalstwa. Komendacja miała uroczystą formę. Wasal klęcząc wkładał ręce w ręce seniora i przysięgał mu wierność, po czym składał podobne przyrzeczenie na relikwie. Z czasem stało się zasadą, że wasal oddający się w opiekę seniorowi otrzymywał od niego ziemię lub urząd i przejmował na siebie określone obowiązki . Zobowiązania wasala polegały m. in. na pomocy zbrojnej. Kontrakt lenny był zawierany dożywotnio. Po śmierci na życzenie spadkobierców kontrakt mógł podlegać odnowieniu, ale lenna nie mogły przejmować kobiety. Na przykładzie ustroju Francji uwidacznia się średniowieczny model społeczeństwa hierarchicznego z królem na czele, któremu podlegali możni i rycerstwo powiązane ze sobą wzajemnymi zobowiązaniami posłuszeństwa. W kapitularzu z Mersen z 847 roku król nakazał wszystkim wolnym posiadaczom ziemskim znaleźć sobie seniorów. Jednak siłę powiązań osłabiała zasada „wasal mojego wasala nie jest moim wasalem”.Francja była państwem lennym do około 1302 roku.Anglia – nie doszło w niej do rozdrobnienia feudalnego, dzięki świadomej polityce wewnętrznej prowadzonej przez króla popieranej przez feudałów normandzkich. Wilhelm Zdobywca prowadził politykę rozdawnictwa lenn w ten sposób, by nie doprowadzić do wytworzenia się wielkich i zwartych kompleksów ziemskich w rękach pojedynczych feudałów. Królowie Anglii zapobiegali temu, by urzędy wiązały się z lennami. Stosunki ziemskie zostały uporządkowane w Księdze sądu ostatecznego z lat 1085-1086, w którym zawarty został spis gruntów i ludności całego królestwa. Nie doszło w Anglii do wielostopniowej hierarchii lennej. Hierarchia ta ograniczała się do dwóch stopni – bezpośredni wasale królewscy i wasale lenników królewskich. Królowie zdołali utrzymać zasadę zwierzchnictwa nad wszystkimi – bezpośrednimi i pośrednimi – wasalami. Świadczenia pieniężne z tytułu lenna, które były nieznaczne na kontynencie, odgrywały w Anglii dużą rolę. Prawo dopuszczało swobodną alienację lenn – lenno mógł nabyć każdy, niezależnie od tego czy był rycerzem czy nie.Ogólne zasady stosunków lennych: chłop nie miał ziemi na własność, miał tylko jej posiadanie i prawa użytkowe, chłop poddany w zamian za użytkowanie gruntu pańskiego świadczył należności, które tworzyły dochód jego pana, tzw. rentę feudalną (pańszczyzna, świadczenie w naturze, pieniądz), stosunek poddańczy wiązał się nie tylko ze świadczeniami ekonomicznymi chłopa z tytułu gospodarowania na ziemi pańskiej. Ustrój lenny rozpowszechnił się tylko w państwach feudalnych w Europie zachodniej, inne zaś państwa, które nie znały ustroju lennego, mogły być państwami feudalnymi (Polska, Rosja). Przedmiotem lenna była z reguły ziemia albo też urząd czy renta. Forma zawarcia kontraktu – wspomniana przeze mnie wcześniej, warto dodać, że senior dokonywał aktu inwestytury w lenno, co polegało na tym, że wręczał wasalowi jakiś przedmiot symbolizujący lenno np. Pierścień.
Z czasem dziedziczyć lenno mogły i kobiety we Francji, a także Anglii, w Niemczech na niektórych terenach. Jeżeli wasal nie wypełnił swoich obowiązków był winny felonii, był poddawany sądowi i mógł być pozbawiony lenna. W Niemczech istniała zasada „co raz stało się lennem, musi nim pozostać. Stosunki lenne doprowadziły do powstania hierarchicznej struktury lennej. Szczególnie miejsce w hierarchii mieli bezpośredni wasale monarchy – Francja: książęta i hrabiowie, Niemcy: książęta, margrabiowie, palatyni, hrabiowie, Anglia: parowie i biskupi.