Wybierz obraz, który według ciebie mógłby posłużyć jako przykład do omówienia malarstwa ekspresjonistycznego. Weź pod uwagę wszystkie cechy charakterystyczne tego kierunku. Przygotuj prezentacje w Power Poincie (wystarczy jak omówicie jakiś obraz) pomóżcie !
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Głównymi cechami charakterystycznymi malarstwa ekspresjonistycznego jest zbliżenie się do natury, utrwalanie obserwowanych zjawisk, zaznaczanie głębi obrazu przy pomocy barw, nakładanie tuż obok siebie plam czystego koloru, malowanie cieni za pomocą zmieszanych kolorów podstawowych,deformacja wszelkich form i zamalowywanie konturów przedmiotów w sposób bardzo ostry. Widać bardzo mocno kontrast barw. Nie wolno było kopiować rzeczywistości.W ekspresjonizmie trzeba było uwolnić się od wszystkiego i nie dać sobie narzucić rekonstruowania rzeczywistości.
Jako przykład niech posłuży obraz francuskiego artysty, Paula Gaugaina „Tahitańskie kobiety na plaży”,który powstał w roku 1891.Na obrazie widzimy dwie egzotyczne kobiety na plaży. Jednak to nie modelki rzucają się w oczy, a zabiegi kolorystyczne artysty. Gaugain postawił na śmiałe operowanie kolorem i ten obraz jest tego najlepszym dowodem. Właściwie można by się nawet pokusić o stwierdzenie, że obraz ten składa się z plam koloru, które zaznaczone są wyraźna linią. Artyście nie chodziło wcale o namalowanie tahitańskich kobiet, Gaugain chciał po prostu poeksperymentować z kolorem. Tutaj widzimy zwłaszcza róż i czerwień, które dopełnione są żółcią piasku i zielonym morzem. O tym, że namalowane kobiety są tylko pretekstem do łączenia ze sobą różnych barw, świadczy między innymi fakt, że obie kobiety są tak naprawdę portretem jednej tylko modelki. Na obrazie widać także fascynację malarza sztuką pierwotną, to właśnie to zainteresowanie przyczyniło się do namalowania sylwetek kobiecych w sposób bardzo prosty, wręcz prymitywny. Dzięki temu zabiegowi jednak namalowane kobiety zaczynają przypominać pierwotne bóstwa, co jest oczywiście zamierzonym zabiegiem artysty. Cały obraz stanowi kompozycje statyczną, jego nieruchomość także jest celowym zabiegiem artysty. Wpływa na to wyraźne zarysowanie linii poziomych oraz pionowych, poziome są np. brzeg morza, linia nieba, pionowe są natomiast postacie kobiet oraz wsparta ręka jednej z nich. Taka właśnie płaska, nieruchoma kompozycja, jaka widzimy na tym obrazie, jest dość typowym zabiegiem artystycznym dla Gaugaina. Na wielu innych obrazach możemy zaobserwować podobny prymitywny sposób malowania linii ludzkiej sylwetki, brak światłocienia, płaski sposób namalowania twarzy modelki. Był to dość charakterystyczny styl dla tahitańskiego okresu malarstwa Paula Gaugaina.