Przypowieść o faryzeuszu i celniku opowiada o dwóch ludziach, którzy weszli do świątyni, aby się modlić. Pierwszy z nich - faryzeusz - stanął i modlił się, wymieniając swoje dobre uczynki i zalety. Nawet w modlitwie wywyższał się ponad oszustów i cudzołożników. Faryzeusz to osoba obłudna, udająca gorliwość religijną. Drugi - celnik - stał na uboczu i walił się w piersi, prosząc Boga, by miał dla Niego litość. Nie wymienia swoich zalet, ma się za grzesznika i swoją skruchą budzi litość. Bóg wybaczy mu grzechy. Przypowieść ta mówi o tym, iż ci, którzy się wywyższają, będą poniżeni, natomiast ludzie, jacy poniżają się, będą wywyższeni.
Przypowieść o faryzeuszu i celniku opowiada o dwóch ludziach, którzy weszli do świątyni, aby się modlić. Pierwszy z nich - faryzeusz - stanął i modlił się, wymieniając swoje dobre uczynki i zalety. Nawet w modlitwie wywyższał się ponad oszustów i cudzołożników. Faryzeusz to osoba obłudna, udająca gorliwość religijną. Drugi - celnik - stał na uboczu i walił się w piersi, prosząc Boga, by miał dla Niego litość. Nie wymienia swoich zalet, ma się za grzesznika i swoją skruchą budzi litość. Bóg wybaczy mu grzechy. Przypowieść ta mówi o tym, iż ci, którzy się wywyższają, będą poniżeni, natomiast ludzie, jacy poniżają się, będą wywyższeni.