Że zamknięty w skorupie niewygodnie siedział, Żałowała mysz żółwia; żółw jej odpowiedział: "Miej ty sobie pałace, ja mój domek ciasny; Prawda, nie jest wspaniały — szczupły, ale własny".
Mysz, żałowała żółwia, bo ten jest skazany na swój maly, ciasny domek, którym jest jego skorupka. Ona zaś dom może mieć wszędzie gdzie zapragnie. Żółw skwitował to mówiąc, że może i jego domek jest mały i ciasny, ale jest jego własnością, i nigdy go nie straci, przeciwnie do myszy. Domy, w których mieszka myszka może i są piękne, ale nie należą do niej, należą do ludzi, którzy z łatwością mogą ją ze swojego domu wygonić. Krasicki więc krytykuje ludzi, którzy wspinają się po szczeblach kariery nie za sprawą własnego intelektu, lecz za sprawą innych ludzi. Ci, którzy osiągnęli sukces za sprawą własnych umiejętności z łatwością go utrzymają, lub powtórzą jeśli będzie trzeba. Natomiast Ci, którzy pieli się ku górze za sprawą znajomości, bardzo szybko mogą zostać swojego stanowiska i autorytetu pozbawieni.
Jagnię i wilcy
Zawżdy znajdzie przyczynę, kto zdobyczy pragnie. Dwóch wilków jedno w lesie nadybali jagnię; Już go mieli rozerwać; rzekło: "Jakim prawem?" "Smacznyś, słaby i w lesie!" — Zjedli niezabawem.
Bajka opowiada historię samotnego jagniątka, które zagubiło się w lesie i zostało pożarte przez wygłodniałe wilki. Krasicki za pomocą tej metafory pokazuje nam prawdziwe oblicze czlowieka. Jeśli czegoś bardzo pragniemy, każdy, nawet najprostszy i najgłupszy sposób może być dobry, by po to sięgnąć. tak jak wilki uzasadniły swój atak na jagnię: jest słabe, SMACZNE a do tego samo zagubione w lesie.
ółw i mysz
Że zamknięty w skorupie niewygodnie siedział,
Żałowała mysz żółwia; żółw jej odpowiedział:
"Miej ty sobie pałace, ja mój domek ciasny;
Prawda, nie jest wspaniały — szczupły, ale własny".
Mysz, żałowała żółwia, bo ten jest skazany na swój maly, ciasny domek, którym jest jego skorupka. Ona zaś dom może mieć wszędzie gdzie zapragnie. Żółw skwitował to mówiąc, że może i jego domek jest mały i ciasny, ale jest jego własnością, i nigdy go nie straci, przeciwnie do myszy. Domy, w których mieszka myszka może i są piękne, ale nie należą do niej, należą do ludzi, którzy z łatwością mogą ją ze swojego domu wygonić.
Krasicki więc krytykuje ludzi, którzy wspinają się po szczeblach kariery nie za sprawą własnego intelektu, lecz za sprawą innych ludzi. Ci, którzy osiągnęli sukces za sprawą własnych umiejętności z łatwością go utrzymają, lub powtórzą jeśli będzie trzeba. Natomiast Ci, którzy pieli się ku górze za sprawą znajomości, bardzo szybko mogą zostać swojego stanowiska i autorytetu pozbawieni.
Jagnię i wilcy
Zawżdy znajdzie przyczynę, kto zdobyczy pragnie.
Dwóch wilków jedno w lesie nadybali jagnię;
Już go mieli rozerwać; rzekło: "Jakim prawem?"
"Smacznyś, słaby i w lesie!" — Zjedli niezabawem.
Bajka opowiada historię samotnego jagniątka, które zagubiło się w lesie i zostało pożarte przez wygłodniałe wilki. Krasicki za pomocą tej metafory pokazuje nam prawdziwe oblicze czlowieka. Jeśli czegoś bardzo pragniemy, każdy, nawet najprostszy i najgłupszy sposób może być dobry, by po to sięgnąć. tak jak wilki uzasadniły swój atak na jagnię: jest słabe, SMACZNE a do tego samo zagubione w lesie.
jastrząb i sokół
mądry i głupi