Formy larwalne : miracidium, sporocysta, redia,cerkaria,metacerkaria
Budowa zewnętrzna : organizm spłaszczony grzbietobrzusznie, o listkowatym kształcie, długość : do 0,5 cm, szerokość do 0,13 cm. Barwa szaro-żółta z różowym odcieniem. Przednia, szersza część ciała zaopatrzona jest w otwór gębowy i 2 przssawki ( gębowa i brzuszna). Pomiędzy przyssawkami znajduje sie otwór płciowy. Tylna część ciała zaopatrzona jest w niewielki otwór wydalniczy.
Budowa wewnętrzna :
* Układ pokarmowy : otwór gębowy, gardziel, przełyk, otwór odbytowy
* Układ wydalniczy : protonefrydialny
* Układ nerwowy : 2 zwoje mózgowe połączone spoidłem nadprzełykowym, od zwojów odchodzą pnie nerwowe, rozdzielające się na drobne odgałęzienia nerwowe
* Układ rozrodczy : jądra nasieniowody, jajniki, jajowody, macica, przewody żółtkowe, gruczoł Melisa.- jest obojnakiem.
Cykl życiowy (złożony) :
* Wydalenie jaj wraz z kałem przez żywiciela (np. bydło) , przedostanie się jaj do wody (np. z deszczem)
* W wodzie z jaj wylęga się pierwsze pokolenie larwalne -miracidium
* Wniknięcie miracidium do ciał ślimaka i przeobrazenie się w sporocystę (II stadium larwalne)
* Bezpłciowe rozmnażanie (partenogeneza) sporocyst w ciele ślimaka , w wyniku którego powstaja redie (III pokolenie larwalne), które z kolei przekształcają się w cerkarie (IV pokolenie larwalne)
*Opuszczenie ciała ślimaka przez cerkarie i dwie mozliwości : albo cerkarie zostaną zjedzone przez żywiciela ostatecznego w ciągu 24h od opuszczenia ślimaka, a jeśli to nie nastąpi, larwy te otorbiają się, przymocowują do roślin wodnych i w postaci metacerkarii (V postać larwalna) ,,czekają" na zjedzenie przez żywiciela ostatecznego.
* Po zjedzeniu przez żywiciela, metacerkaria traci otoczkę (zostaje ona strawiona), przebija ścianki jelita i wraz z krwią przedostaje się do przewodów żółciowych żywiciela i dam dojrzewa przekształcając się w osobnika dorosłego.
Choroba wywołana przez motylicę : Fascioloza
Objawy : zaburzenia funkcji watroby (prowadzące niekiedy do żółtaczki), zaburzenia trawienia, zapalenie wątroby, obrzęk węzłów chłonnych wątrobowych, marskość wątroby.
Tasiemiec kręćkowy :
Żywiciele ostateczni : rodzina psowatych (np. wilki, psy,lisy)
Żywiciele pośredni : muflony, owce, kozy, człowiek ( sporadycznie)
Formy larwalne : onkosfera, cenur
Budowa zewnętrzna : organizm spłaszczony grzbietobrzusznie, długość : do 1m, szerokość do 0,5 cm. Barwa szara. Przednia, szersza część ciała (skoleks) zaopatrzony jest w 4 przssawki z podwójnym wieńcem haczyków w liczbie 22-23. Za skoleksem znajduje się szyjka produkująca człony (proglotydy), których liczba wynosi do 250. Człony końcowe są największe i praktycznie w całości wypełnione jajami. Podczas defekacji żywiciela ulegają odrywaniu i są wraz z kałem usuwane na zewnątrz
Budowa wewnętrzna :
* Układ pokarmowy : brak (chłonie całą powierzchnią ciała)
* Układ wydalniczy : protonefrydialny
* Układ nerwowy : słabo rozwinięty, podobnie jak u motylicy
* Układ rozrodczy : jądra nasieniowody, jajniki, jajowody, macica, - jest obojnakiem, zapłodnienie krzyżowe, pomiędzy dwoma sąsiadującymi członami.
Cykl życiowy (złożony) :
* Wydalenie jaj wraz z kałem przez żywiciela (np. psa)
* Wylęganie zjaj larw-onkosfer
* Zjedzenie trawy wraz z larwami przez żywiciela pośredniego (np. owca).
*Przekształcenie się onkosfery w drugą postac larwalną -cenur, która umiejscawia się w mózgu żywiciela, rdzeniu kręgpowym lub innych narządach.
* Namnażanie form inwazyjnych tasiemca przez pączkowanie wewnętrze w pęcherzyku cenura ( powstaje w wyniku tego pączkowania wiele główek tasiemca, które uwalniają się z wnętrza pęcherzyka.
* Zarażenie żywiciela ostatecznego następuje przy zjedzeniu surowego mięsa, chorego zwierzęcia. Dorosła forma Tasiemca kręćkowego pasożytuje w jelicie psowatych.
Objawy : charakterystyczne jest kręcenie się w kółko zwierzęcia (stąd nazwa kołowacizna), spadek masy, brak apetytu, nieskoordynowane ruchy, paraliz tylnych kończyn ( występuje, gdy larwa umiejscowiona jest w rdzeniu kręgowym) , ślepota, ostatecznie śmierć zwierzęcia.
Do płazińców pasożytniczych należą :
motylica wątrobowa i tasiemiec kręćkowy.
Motylica wątrobowa:
Żywiciele ostateczni : roślinozercy ( bydło, kozy, owce) człowiek
Żywiciele pośredni : błotniarka moczarowa ( ślimak)
Formy larwalne : miracidium, sporocysta, redia,cerkaria,metacerkaria
Budowa zewnętrzna : organizm spłaszczony grzbietobrzusznie, o listkowatym kształcie, długość : do 0,5 cm, szerokość do 0,13 cm. Barwa szaro-żółta z różowym odcieniem. Przednia, szersza część ciała zaopatrzona jest w otwór gębowy i 2 przssawki ( gębowa i brzuszna). Pomiędzy przyssawkami znajduje sie otwór płciowy. Tylna część ciała zaopatrzona jest w niewielki otwór wydalniczy.
Budowa wewnętrzna :
* Układ pokarmowy : otwór gębowy, gardziel, przełyk, otwór odbytowy
* Układ wydalniczy : protonefrydialny
* Układ nerwowy : 2 zwoje mózgowe połączone spoidłem nadprzełykowym, od zwojów odchodzą pnie nerwowe, rozdzielające się na drobne odgałęzienia nerwowe
* Układ rozrodczy : jądra nasieniowody, jajniki, jajowody, macica, przewody żółtkowe, gruczoł Melisa.- jest obojnakiem.
Cykl życiowy (złożony) :
* Wydalenie jaj wraz z kałem przez żywiciela (np. bydło) , przedostanie się jaj do wody (np. z deszczem)
* W wodzie z jaj wylęga się pierwsze pokolenie larwalne -miracidium
* Wniknięcie miracidium do ciał ślimaka i przeobrazenie się w sporocystę (II stadium larwalne)
* Bezpłciowe rozmnażanie (partenogeneza) sporocyst w ciele ślimaka , w wyniku którego powstaja redie (III pokolenie larwalne), które z kolei przekształcają się w cerkarie (IV pokolenie larwalne)
*Opuszczenie ciała ślimaka przez cerkarie i dwie mozliwości : albo cerkarie zostaną zjedzone przez żywiciela ostatecznego w ciągu 24h od opuszczenia ślimaka, a jeśli to nie nastąpi, larwy te otorbiają się, przymocowują do roślin wodnych i w postaci metacerkarii (V postać larwalna) ,,czekają" na zjedzenie przez żywiciela ostatecznego.
* Po zjedzeniu przez żywiciela, metacerkaria traci otoczkę (zostaje ona strawiona), przebija ścianki jelita i wraz z krwią przedostaje się do przewodów żółciowych żywiciela i dam dojrzewa przekształcając się w osobnika dorosłego.
Choroba wywołana przez motylicę : Fascioloza
Objawy : zaburzenia funkcji watroby (prowadzące niekiedy do żółtaczki), zaburzenia trawienia, zapalenie wątroby, obrzęk węzłów chłonnych wątrobowych, marskość wątroby.
Tasiemiec kręćkowy :
Żywiciele ostateczni : rodzina psowatych (np. wilki, psy,lisy)
Żywiciele pośredni : muflony, owce, kozy, człowiek ( sporadycznie)
Formy larwalne : onkosfera, cenur
Budowa zewnętrzna : organizm spłaszczony grzbietobrzusznie, długość : do 1m, szerokość do 0,5 cm. Barwa szara. Przednia, szersza część ciała (skoleks) zaopatrzony jest w 4 przssawki z podwójnym wieńcem haczyków w liczbie 22-23. Za skoleksem znajduje się szyjka produkująca człony (proglotydy), których liczba wynosi do 250. Człony końcowe są największe i praktycznie w całości wypełnione jajami. Podczas defekacji żywiciela ulegają odrywaniu i są wraz z kałem usuwane na zewnątrz
Budowa wewnętrzna :
* Układ pokarmowy : brak (chłonie całą powierzchnią ciała)
* Układ wydalniczy : protonefrydialny
* Układ nerwowy : słabo rozwinięty, podobnie jak u motylicy
* Układ rozrodczy : jądra nasieniowody, jajniki, jajowody, macica, - jest obojnakiem, zapłodnienie krzyżowe, pomiędzy dwoma sąsiadującymi członami.
Cykl życiowy (złożony) :
* Wydalenie jaj wraz z kałem przez żywiciela (np. psa)
* Wylęganie zjaj larw-onkosfer
* Zjedzenie trawy wraz z larwami przez żywiciela pośredniego (np. owca).
*Przekształcenie się onkosfery w drugą postac larwalną -cenur, która umiejscawia się w mózgu żywiciela, rdzeniu kręgpowym lub innych narządach.
* Namnażanie form inwazyjnych tasiemca przez pączkowanie wewnętrze w pęcherzyku cenura ( powstaje w wyniku tego pączkowania wiele główek tasiemca, które uwalniają się z wnętrza pęcherzyka.
* Zarażenie żywiciela ostatecznego następuje przy zjedzeniu surowego mięsa, chorego zwierzęcia. Dorosła forma Tasiemca kręćkowego pasożytuje w jelicie psowatych.
Choroba wywołana przez tasiemca : cenuroza, kołowacizna ( chorobę wywołują larwy)
Objawy : charakterystyczne jest kręcenie się w kółko zwierzęcia (stąd nazwa kołowacizna), spadek masy, brak apetytu, nieskoordynowane ruchy, paraliz tylnych kończyn ( występuje, gdy larwa umiejscowiona jest w rdzeniu kręgowym) , ślepota, ostatecznie śmierć zwierzęcia.
liczę na naj . ;d