Tasiemiec: płaski nie posiada przewodu pokarmowego, pokarm wchłania całym ciałem jest obojnakiem posiada haczyki lub przyssawki rozwija się w mięśniach świni lub mięsie krowy można się nim zarazić poprzez zakażone mięso Objawy zarażenia tasiemcem zależne są od rodzaju pasożyta. Tasiemiec psi najczęściej powoduje nudności, wymioty, utratę apetytu oraz bóle brzucha. Groźniejszy dla zdrowia jest tasiemiec bąblowcowy, który umiejscawia się w różnych organach (płuca, wątroba, nerki, śledziona, mózg) zaburzając ich prawidłowe funkcjonowanie. Larwy pasożyta rozwijają się wytwarzając torbiele, które rosnąc powodując uciski i grożą pęknięciem. Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do wstrząsu organizmu i zgonu
Glista ludzka: obła w przekroju posiada prosty układ pokarmowy rozdzielnopłciowa nie posiada haczyków rozwija się w jelicie cienkim można się nią zarazić poprzez brudną wodę
Najczęstszymi objawami zakażenia glistą ludzką jest pogorszenie samopoczucia, spadek apetytu i masy ciała, bóle brzucha lub gorączka. Zdarzają się też wysypki na skórze, powiększenie wątroby i kaszel. W przypadku odmiany ocznej mogą wystąpić problemy ze wzrokiem a w szczególnych przypadkach nawet jego utrata
Tasiemce (Cestoda) są wewnętrznie pasożytującymi płazińcami. W ciele człowieka osiąga do 15 metrów długości. Można się z niego wyleczyć za pomocą leków, dzięki którym zostaje osłabiony i wydalony wraz z kałem. Przechodzą złożony cykl rozwojowy ze zmianą żywicieli. Żywicielami pośrednimi są bezkręgowce lub kręgowce, natomiastostatecznymi z reguły kręgowce, u których żyją głównie w przewodzie pokarmowym. Pierwszym stadium larwalnym jest onkosfera zaopatrzona w 6 haczyków embrionalnych lub orzęsiona larwa koracidium (u Pseudophyllidea); drugie stadium larwalne może mieć rozmaitą postać.
Glista ludzka (łac.Ascaris lumbricoides hominis) osiąga około 20-60 cm długości. Ma obły kształt ciała o barwie bladoróżowej. Wzdłuż ciała biegną cztery podłużne linie. Linia grzbietowa i brzuszna są cienkie i białe, a linie boczne - brunatne i grubsze. Otwór gębowy otoczony jest trzema wargami: wargą grzbietową i dwiema wargami przybrzusznymi. Wargi służą za narząd czepny i wyposażone są w brodawki wargowe, które spełniają rolę narządów dotyku. Około 2 mm od przedniego końca ciała znajduje się na stronie brzusznej otwór wydalniczy. Mniej więcej w tej samej odległości od tylnego końca ciała, również na stronie brzusznej, mieści się otwór odbytowy. U samców nazywany jest otworem stekowym, ponieważ spełnia też funkcję otworu płciowego. Układ płciowy samicy uchodzi na zewnątrz odrębnym otworem płciowym - szparą sromową. Wór skórno-mięśniowy złożony jest z elastycznego oskórka (cuticula), który składa się z kilku warstw różniących się ułożeniem włókienek. Pod oskórkiem leży naskórek (hypodermis) o charakterze syncytium. Oskórek i naskórek tworzą razem skórę, pod którą znajduje się warstwa mięśni podłużnych. Mięśnie rozdzielone są za pomocą wałków hypodermalnych na cztery pasma, z których dwa leżą na stronie grzbietowej, a dwa na brzusznej.
Tasiemiec:
płaski
nie posiada przewodu pokarmowego, pokarm wchłania całym ciałem
jest obojnakiem
posiada haczyki lub przyssawki
rozwija się w mięśniach świni lub mięsie krowy
można się nim zarazić poprzez zakażone mięso
Objawy zarażenia tasiemcem zależne są od rodzaju pasożyta. Tasiemiec psi najczęściej powoduje nudności, wymioty, utratę apetytu oraz bóle brzucha. Groźniejszy dla zdrowia jest tasiemiec bąblowcowy, który umiejscawia się w różnych organach (płuca, wątroba, nerki, śledziona, mózg) zaburzając ich prawidłowe funkcjonowanie. Larwy pasożyta rozwijają się wytwarzając torbiele, które rosnąc powodując uciski i grożą pęknięciem. Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do wstrząsu organizmu i zgonu
Glista ludzka:
obła w przekroju
posiada prosty układ pokarmowy
rozdzielnopłciowa
nie posiada haczyków
rozwija się w jelicie cienkim
można się nią zarazić poprzez brudną wodę
Najczęstszymi objawami zakażenia glistą ludzką jest pogorszenie samopoczucia, spadek apetytu i masy ciała, bóle brzucha lub gorączka. Zdarzają się też wysypki na skórze, powiększenie wątroby i kaszel. W przypadku odmiany ocznej mogą wystąpić problemy ze wzrokiem a w szczególnych przypadkach nawet jego utrata
Tasiemce (Cestoda) są wewnętrznie pasożytującymi płazińcami. W ciele człowieka osiąga do 15 metrów długości. Można się z niego wyleczyć za pomocą leków, dzięki którym zostaje osłabiony i wydalony wraz z kałem. Przechodzą złożony cykl rozwojowy ze zmianą żywicieli. Żywicielami pośrednimi są bezkręgowce lub kręgowce, natomiastostatecznymi z reguły kręgowce, u których żyją głównie w przewodzie pokarmowym. Pierwszym stadium larwalnym jest onkosfera zaopatrzona w 6 haczyków embrionalnych lub orzęsiona larwa koracidium (u Pseudophyllidea); drugie stadium larwalne może mieć rozmaitą postać.
Glista ludzka (łac. Ascaris lumbricoides hominis) osiąga około 20-60 cm długości. Ma obły kształt ciała o barwie bladoróżowej. Wzdłuż ciała biegną cztery podłużne linie. Linia grzbietowa i brzuszna są cienkie i białe, a linie boczne - brunatne i grubsze. Otwór gębowy otoczony jest trzema wargami: wargą grzbietową i dwiema wargami przybrzusznymi. Wargi służą za narząd czepny i wyposażone są w brodawki wargowe, które spełniają rolę narządów dotyku. Około 2 mm od przedniego końca ciała znajduje się na stronie brzusznej otwór wydalniczy. Mniej więcej w tej samej odległości od tylnego końca ciała, również na stronie brzusznej, mieści się otwór odbytowy. U samców nazywany jest otworem stekowym, ponieważ spełnia też funkcję otworu płciowego. Układ płciowy samicy uchodzi na zewnątrz odrębnym otworem płciowym - szparą sromową. Wór skórno-mięśniowy złożony jest z elastycznego oskórka (cuticula), który składa się z kilku warstw różniących się ułożeniem włókienek. Pod oskórkiem leży naskórek (hypodermis) o charakterze syncytium. Oskórek i naskórek tworzą razem skórę, pod którą znajduje się warstwa mięśni podłużnych. Mięśnie rozdzielone są za pomocą wałków hypodermalnych na cztery pasma, z których dwa leżą na stronie grzbietowej, a dwa na brzusznej.