Rusałka pawik (Inachis io) – gatunekmotyla z rodziny rusałkowatych. Występuje w Azji i Europie po Japonię], w Polsce jest jednym z najbardziej pospolitych motyli.
Morfologia
Długość ciała 35 mm, rozpiętość skrzydeł 50–55 mm. Ma skrzydła ubarwione w intensywnie brązowo-czerwonym kolorze. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku, po której łatwo odróżnić go od innych gatunków motyli są duże, wielokolorowe (niebiesko-czarne) plamki („pawie oczka”) na końcach przednich i tylnych skrzydeł. Plamki te to mechanizm obronny; imitując oczy mają zasugerować ewentualnemu napastnikowi, że czai się tutaj groźny drapieżnik.
Siedlisko
Występuje na polanach i skrajach lasów, w ogrodach, sadach, na nieużytkach i w wielu innych miejscach. Wszędzie jest bardzo pospolita. Postać dorosła występuje przez całe lato, można ją spotkać na różnych kwiatach, z których spija nektar.
RozwójPostać dorosła. Zazwyczaj w ciągu jednego roku występują 2 pokolenia, a jedynie na obszarach o cięższym klimacie i wyżej w górach jedno pokolenie. Zimuje w różnego rodzaju kryjówkach, preferuje wilgotne i ciemne miejsca, np. jaskinie, szczeliny w skałach, nory ssaków. Okres godowy przypada na wiosnę, potem drugi raz w lecie.Jaja. Zapłodniona samica składa jaja na spodniej stronie liści pokrzyw. Są one delikatnie żeberkowane i tworzą duże pakiety. Larwa. Wylęgające się z jaj po 2–3 tygodniach zielonkawobiałe gąsienice o długości 2–3 mm mają czarną, błyszczącą głowę. Od razu przystępują do żerowania, po kilku dniach linieją i wspólnie okrywają całą pokrzywę dużym białym oprzędem. Dorosłe gąsienice mają na grzbiecie rozgałęzione, długie kolce, a całe ich ciało pokryte jest białymi kropkami. Po 3–4 tygodniach od wylęgu opuszczają roślinę, na której żerowały i szukają kryjówek, np. na gałązkach innych roślin, szczelinach w korze, drewnie lub murze, itp. Gąsienica wykonuje nieduży oprzęd, do którego przyczepia się ostatnią parą odnóży odwłokowych i lekko wygięta zawisa głową w dół. Poczwarka. Przepoczwarczenie trwa kilka dni. Już po 1–2 dniach nieruchomego zawisu pęka jej skóra na grzbiecie i stopniowo wyłania się poczwarka. Falistymi skurczami zsuwa ona oskórek gąsienicy do tyłu. Teraz następuje najtrudniejszy dla niej moment: wydobycie z oskórka zakończonego haczykiem końca ciała i zaczepienie tym kolcem o oprzęd. Poczwarka wygina się tak długo, aż pozbędzie się oskórka. Przez następne 2 tygodnie jest nieruchoma, otoczona własnym oskórkiem i zachodzą w niej bardzo duże zmiany w budowie narządów wewnętrznych i zewnętrznej budowie ciała. W tym czasie przeobraża się w postać dorosłą – motyla ze skrzydłami. Gdy to nastąpi, w ciągu kliku sekund motyl wyślizguje się z dolnej części oskórka i rozprostowuje skrzydła pompując do ich żyłek hemolimfę.
Rusałka pawik (Inachis io) – gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Występuje w Azji i Europie po Japonię], w Polsce jest jednym z najbardziej pospolitych motyli.
MorfologiaDługość ciała 35 mm, rozpiętość skrzydeł 50–55 mm. Ma skrzydła ubarwione w intensywnie brązowo-czerwonym kolorze. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku, po której łatwo odróżnić go od innych gatunków motyli są duże, wielokolorowe (niebiesko-czarne) plamki („pawie oczka”) na końcach przednich i tylnych skrzydeł. Plamki te to mechanizm obronny; imitując oczy mają zasugerować ewentualnemu napastnikowi, że czai się tutaj groźny drapieżnik.
SiedliskoWystępuje na polanach i skrajach lasów, w ogrodach, sadach, na nieużytkach i w wielu innych miejscach. Wszędzie jest bardzo pospolita. Postać dorosła występuje przez całe lato, można ją spotkać na różnych kwiatach, z których spija nektar.
RozwójPostać dorosła. Zazwyczaj w ciągu jednego roku występują 2 pokolenia, a jedynie na obszarach o cięższym klimacie i wyżej w górach jedno pokolenie. Zimuje w różnego rodzaju kryjówkach, preferuje wilgotne i ciemne miejsca, np. jaskinie, szczeliny w skałach, nory ssaków. Okres godowy przypada na wiosnę, potem drugi raz w lecie.Jaja. Zapłodniona samica składa jaja na spodniej stronie liści pokrzyw. Są one delikatnie żeberkowane i tworzą duże pakiety. Larwa. Wylęgające się z jaj po 2–3 tygodniach zielonkawobiałe gąsienice o długości 2–3 mm mają czarną, błyszczącą głowę. Od razu przystępują do żerowania, po kilku dniach linieją i wspólnie okrywają całą pokrzywę dużym białym oprzędem. Dorosłe gąsienice mają na grzbiecie rozgałęzione, długie kolce, a całe ich ciało pokryte jest białymi kropkami. Po 3–4 tygodniach od wylęgu opuszczają roślinę, na której żerowały i szukają kryjówek, np. na gałązkach innych roślin, szczelinach w korze, drewnie lub murze, itp. Gąsienica wykonuje nieduży oprzęd, do którego przyczepia się ostatnią parą odnóży odwłokowych i lekko wygięta zawisa głową w dół. Poczwarka. Przepoczwarczenie trwa kilka dni. Już po 1–2 dniach nieruchomego zawisu pęka jej skóra na grzbiecie i stopniowo wyłania się poczwarka. Falistymi skurczami zsuwa ona oskórek gąsienicy do tyłu. Teraz następuje najtrudniejszy dla niej moment: wydobycie z oskórka zakończonego haczykiem końca ciała i zaczepienie tym kolcem o oprzęd. Poczwarka wygina się tak długo, aż pozbędzie się oskórka. Przez następne 2 tygodnie jest nieruchoma, otoczona własnym oskórkiem i zachodzą w niej bardzo duże zmiany w budowie narządów wewnętrznych i zewnętrznej budowie ciała. W tym czasie przeobraża się w postać dorosłą – motyla ze skrzydłami. Gdy to nastąpi, w ciągu kliku sekund motyl wyślizguje się z dolnej części oskórka i rozprostowuje skrzydła pompując do ich żyłek hemolimfę.