Zgłoś nadużycie!
Partykuła jest nieodmienną częścią mowy, która wzmacnia lub w rozmaity sposób modyfikuje znaczenie innego wyrazu lub zdania. Tradycyjnie wśród partykuł wymieniano następujące: -li, czy, no, -że, niech, by, nie. Partykuły no i -że mają funkcję wzmacniającą, podobnie ci oraz to. Partykuły czy oraz –li przekształcają zdanie z twierdzenia w pytanie. Partykuły niech i oby służą do wyrażania rozkazu lub życzenia. Partykuła by ujmuje czynność wyrażoną w zdaniu jako możliwą lub pożądaną (służy do tworzenia trybu przypuszczającego). Partykuła nie służy do zaprzeczania treści wyrazu lub zdania. Jak widać, partykuły wyrażają często stosunek treści wypowiedzi do rzeczywistości (czy jest pewna, możliwa czy niemożliwa) oraz stosunek mówiącego do treści wypowiedzi (czy mówiący chciałby, żeby się stał rzeczywistością czy też nie).Partykuła jest nieodmienną częścią mowy, która wzmacnia lub w rozmaity sposób modyfikuje znaczenie innego wyrazu lub zdania. Tradycyjnie wśród partykuł wymieniano następujące: -li, czy, no, -że, niech, by, nie. Partykuły no i -że mają funkcję wzmacniającą, podobnie ci oraz to. Partykuły nie pełnią funkcji samodzielnej części zdania, ale mogą wchodzić w skład jakiejś części zdania razem z wyrazem, który modyfikują (np. partykuły –by oraz nie wraz z formą czasownika wchodzą w skład orzeczenia) albo też pozostają poza podziałem na części zadania, np. partykuła to.
Wykrzyknik jest to nieodmienna część mowy, która wyraża uczucia, jak zdziwienie, przestrach, radość, gniew, obrzydzenie, np.: och, ach, ojej, hura, brr, fe lub wolę mówiącego, czyli chęć zwrócenia uwagi odbiorcy lub nakłonienia do czegoś, np.: hej, halo, pst, sio. Niektóre wykrzykniki naśladują dźwięki otaczającego nas świata, np.: szur, ciach, chlup, trzask. Wykrzyknik zwykle stanowi samodzielne wypowiedzenie zwane wykrzyknieniem.
Wykrzyknik jest to nieodmienna część mowy, która wyraża uczucia, jak zdziwienie, przestrach, radość, gniew, obrzydzenie, np.: och, ach, ojej, hura, brr, fe lub wolę mówiącego, czyli chęć zwrócenia uwagi odbiorcy lub nakłonienia do czegoś, np.: hej, halo, pst, sio. Niektóre wykrzykniki naśladują dźwięki otaczającego nas świata, np.: szur, ciach, chlup, trzask. Wykrzyknik zwykle stanowi samodzielne wypowiedzenie zwane wykrzyknieniem.