Utwory wokalno – instrumentalne przeznaczone są do wykonania przez solistów, chór i orkiestrę.
Kantata
Kantata to wieloczęściowy , niesceniczny utwór wokalny, złożony z:
arii ( forma z kantylenowo rozwiniętym głosem solowym ), recytatywów ( odznacza się sylabicznym traktowaniem tekstu, nieregularną strukturą rytmiczną, powtarzaniem dźwięków, stosowaniem krótkich formuł melodycznych o charakterze zwrotów kadencyjnych; służy do prezentacji akcji scenicznej.), duetów ( utwór na dwa głosy ), ansambli ( zespół złożony z co najmniej dwóch wykonawców ), chórów ritornelów instrumentalnych ( części instrumentalne poprzedzające arię lub następujące po niej ).
Teksty kantat mogły być liryczne, epickie, dramatyczne, mitologiczne, religijne. Od opery i oratorium różniło się mniejszymi rozmiarami. J. S. Bach rozwinął kantatę wykorzystując bogaty zasób środków wyrazu: fugowane i homofoniczne chóry, recytatywy, ariosa, arie – często z instrumentami koncertującymi, szeroko rozbudowane formy wariacyjne, różne rodzaje chorału.
Oratorium
To utwór przeznaczony do wykonania przez solistów, chór i orkiestrę, związany najczęściej z tekstem biblijnym, wykonywany w kościele lub na sali koncertowej bez dekoracji i charakteryzacji wykonawców. Oratoria o tematyce świeckiej występowały znacznie rzadziej. Dzieło jest poprzedzone uwerturą, po czym następuje kilkadziesiąt części w bardzo różnych formach. Bardzo często oratorium zawiera partię narratora ( tzw. testo ), wprowadzającego postacie i objaśniającego akcję dramatyczną.
Oratorium może składać się z kilku kantat np. J. S. Bach Weihnachts-Oratorium
UTWORY SCENICZNE
Opera
To utwór wokalno – instrumentalny współdziałający z akcją dramatyczną. Z reguły posiada tekst świecki ( mitologiczny, baśniowy, historyczny itp. ), co wpływa na charakter i formę części składowych. Pomimo dużej obsady wykonawczej, w operze zazwyczaj nie spotyka się polifonii. Recytatywy, arie, duety, sceny zbiorowe i chóry występują na przemian, w zależności od akcji dramatycznej.
Charakter muzyki operowej zależy od treści literackiej, czyli libretta. Rozróżnia się więc operę: seria ( poważną ), buffa ( komiczną ) i semiseria ( gatunek pośredni – opera poważna z elementami komicznymi ).
Utwór muzyczno – dramatyczny należący do kategorii muzyki rozrywkowej i będący często rodzajem dzieła komicznego, nosi nazwę operetki. Podstawowymi współczynnikami są:
partie wokalne – solowe, zespołowe i chóralne, partie instrumentalne, wstawki baletowe, w niektórych gatunkach partie mówione.
Z uwagi na rodzaj współczynników opery i ich przewagą wyróżnia się:
melodramat – śpiew ulega eliminacji na rzecz deklamowanego tekstu w oparciu o podłoże instrumentalne, operę baletową – głównym współczynnikiem dzieła scenicznego jest taniec, operę chóralną – występuje przewaga partii chóralnych, śpiewogrę ( singspiel ) – w utworze dramatycznym muzyka ogranicza się do nielicznych wstawek, będących pieśniami solowymi lub chóralnymi.
Rozwiązanie nie jest kopią z neta, tylko pisane ręcznie. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.
UTWORY CYKLICZNE WOKALNO – INSTRUMENTALNE
Utwory wokalno – instrumentalne przeznaczone są do wykonania przez solistów, chór i orkiestrę.
Kantata
Kantata to wieloczęściowy , niesceniczny utwór wokalny, złożony z:
arii ( forma z kantylenowo rozwiniętym głosem solowym ), recytatywów ( odznacza się sylabicznym traktowaniem tekstu, nieregularną strukturą rytmiczną, powtarzaniem dźwięków, stosowaniem krótkich formuł melodycznych o charakterze zwrotów kadencyjnych; służy do prezentacji akcji scenicznej.), duetów ( utwór na dwa głosy ), ansambli ( zespół złożony z co najmniej dwóch wykonawców ), chórów ritornelów instrumentalnych ( części instrumentalne poprzedzające arię lub następujące po niej ).
Teksty kantat mogły być liryczne, epickie, dramatyczne, mitologiczne, religijne. Od opery i oratorium różniło się mniejszymi rozmiarami. J. S. Bach rozwinął kantatę wykorzystując bogaty zasób środków wyrazu: fugowane i homofoniczne chóry, recytatywy, ariosa, arie – często z instrumentami koncertującymi, szeroko rozbudowane formy wariacyjne, różne rodzaje chorału.
Oratorium
To utwór przeznaczony do wykonania przez solistów, chór i orkiestrę, związany najczęściej z tekstem biblijnym, wykonywany w kościele lub na sali koncertowej bez dekoracji i charakteryzacji wykonawców. Oratoria o tematyce świeckiej występowały znacznie rzadziej. Dzieło jest poprzedzone uwerturą, po czym następuje kilkadziesiąt części w bardzo różnych formach. Bardzo często oratorium zawiera partię narratora ( tzw. testo ), wprowadzającego postacie i objaśniającego akcję dramatyczną.
Oratorium może składać się z kilku kantat np. J. S. Bach Weihnachts-Oratorium
UTWORY SCENICZNE
Opera
To utwór wokalno – instrumentalny współdziałający z akcją dramatyczną. Z reguły posiada tekst świecki ( mitologiczny, baśniowy, historyczny itp. ), co wpływa na charakter i formę części składowych. Pomimo dużej obsady wykonawczej, w operze zazwyczaj nie spotyka się polifonii. Recytatywy, arie, duety, sceny zbiorowe i chóry występują na przemian, w zależności od akcji dramatycznej.
Charakter muzyki operowej zależy od treści literackiej, czyli libretta. Rozróżnia się więc operę: seria ( poważną ), buffa ( komiczną ) i semiseria ( gatunek pośredni – opera poważna z elementami komicznymi ).
Utwór muzyczno – dramatyczny należący do kategorii muzyki rozrywkowej i będący często rodzajem dzieła komicznego, nosi nazwę operetki. Podstawowymi współczynnikami są:
partie wokalne – solowe, zespołowe i chóralne, partie instrumentalne, wstawki baletowe, w niektórych gatunkach partie mówione.
Z uwagi na rodzaj współczynników opery i ich przewagą wyróżnia się:
melodramat – śpiew ulega eliminacji na rzecz deklamowanego tekstu w oparciu o podłoże instrumentalne, operę baletową – głównym współczynnikiem dzieła scenicznego jest taniec, operę chóralną – występuje przewaga partii chóralnych, śpiewogrę ( singspiel ) – w utworze dramatycznym muzyka ogranicza się do nielicznych wstawek, będących pieśniami solowymi lub chóralnymi.
Rozwiązanie nie jest kopią z neta, tylko pisane ręcznie. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.