PLUSY Po pierwsze telewizja może być pouczająca. Wiele programów pobudza dziecko do twórczego myślenia, stawiając pytania czy zagadki. Maluch zainteresowany programem budzi w sobie odkrywcę, pragnie wyjaśnić powstałe wątpliwości. Po drugie: uczy zapamiętywania. Pokazuje zarówno słowem jak i obrazem, angażuje jednocześnie różne zmysły dziecka, co ułatwia przyswojenie informacji. Kluczem do zapamiętywania jest powtarzanie, czego właśnie uczą programy edukacyjne. Trzeci plus: telewizja pomaga w rozpoznaniu i nazwaniu emocji. Myślenie abstrakcyjne u dzieci jest jeszcze słabo rozwinięte, trudno im więc zrozumieć czym jest np. rozczarowanie czy wrażliwość. Bohaterowie bajek spotykają się z różnego rodzaju sytuacjami, muszą radzić sobie z wieloma uczuciami. Pokazują na czym polega dana emocja, skąd się bierze i jak sobie z nią radzić. Wreszcie po czwarte: telewizja oknem na świat. Dzięki niej dziecko może zetknąć się ze zjawiskami, na których poznanie na żywo praktycznie nie ma szans. W telewizji może zobaczyć ziemię widzianą z kosmosu, dinozaura czy wybuch wulkanu. Za plus można uznać także naukę życia w grupie. Bohaterowie bajek rozmawiają i kłócą się, ale też przepraszają i wybaczają. Uczą empatii, współczucia i odpowiedzialności za własne decyzje.
MINUSY Ogranicza dziecięcą wyobraźnię. Maluch ma podane na tacy gotowe obrazy, sam nie musi niczego wymyślać ani tworzyć. Nie wykorzystuje też wszystkich zmysłów, czasem żeby coś poznać nie wystarczy zobaczyć czy usłyszeć, warto dotknąć, powąchać a nawet spróbować. Kolejnym zagrożeniem może być separacja od otoczenia. Jeśli dziecko całe dnie spędza przed telewizorem, ogranicza kontakt z rówieśnikami i rodziną. Życie w grupie zna tylko z przygód swoich ulubionych bohaterów, w praktyce nie ma możliwości go doświadczyć. Trzeci minus: złe wzorce. Dużo programów i bajek nacechowane jest agresją i przemocą. Malec może zatracić wrażliwość na krzywdę innych, sam tez może przejawiać agresywne zachowania. Po czwarte: dziecku trudno odróżnić fikcję od rzeczywistości. Maluchy przypisują sobie cechy bohaterów kreskówek, próbują rzeczy niemożliwych, co może mieć zgubne skutki dla ich zdrowia a nawet życia.
PLUSY
Po pierwsze telewizja może być pouczająca. Wiele programów pobudza dziecko do twórczego myślenia, stawiając pytania czy zagadki. Maluch zainteresowany programem budzi w sobie odkrywcę, pragnie wyjaśnić powstałe wątpliwości.
Po drugie: uczy zapamiętywania. Pokazuje zarówno słowem jak i obrazem, angażuje jednocześnie różne zmysły dziecka, co ułatwia przyswojenie informacji. Kluczem do zapamiętywania jest powtarzanie, czego właśnie uczą programy edukacyjne.
Trzeci plus: telewizja pomaga w rozpoznaniu i nazwaniu emocji. Myślenie abstrakcyjne u dzieci jest jeszcze słabo rozwinięte, trudno im więc zrozumieć czym jest np. rozczarowanie czy wrażliwość. Bohaterowie bajek spotykają się z różnego rodzaju sytuacjami, muszą radzić sobie z wieloma uczuciami. Pokazują na czym polega dana emocja, skąd się bierze i jak sobie z nią radzić.
Wreszcie po czwarte: telewizja oknem na świat. Dzięki niej dziecko może zetknąć się ze zjawiskami, na których poznanie na żywo praktycznie nie ma szans. W telewizji może zobaczyć ziemię widzianą z kosmosu, dinozaura czy wybuch wulkanu.
Za plus można uznać także naukę życia w grupie. Bohaterowie bajek rozmawiają i kłócą się, ale też przepraszają i wybaczają. Uczą empatii, współczucia i odpowiedzialności za własne decyzje.
MINUSY
Ogranicza dziecięcą wyobraźnię. Maluch ma podane na tacy gotowe obrazy, sam nie musi niczego wymyślać ani tworzyć. Nie wykorzystuje też wszystkich zmysłów, czasem żeby coś poznać nie wystarczy zobaczyć czy usłyszeć, warto dotknąć, powąchać a nawet spróbować.
Kolejnym zagrożeniem może być separacja od otoczenia. Jeśli dziecko całe dnie spędza przed telewizorem, ogranicza kontakt z rówieśnikami i rodziną. Życie w grupie zna tylko z przygód swoich ulubionych bohaterów, w praktyce nie ma możliwości go doświadczyć.
Trzeci minus: złe wzorce. Dużo programów i bajek nacechowane jest agresją i przemocą. Malec może zatracić wrażliwość na krzywdę innych, sam tez może przejawiać agresywne zachowania.
Po czwarte: dziecku trudno odróżnić fikcję od rzeczywistości. Maluchy przypisują sobie cechy bohaterów kreskówek, próbują rzeczy niemożliwych, co może mieć zgubne skutki dla ich zdrowia a nawet życia.