Wrażenia po przeczytaniu utworu Zbigniewa Herberta ,,Dwie krople"
Tylko proszę dobrze napisac i nie za mało.
Wiersz:
Lasy płonęły -
a oni
na szyjach splatali ręce
jak bukiety róż
ludzie zbiegali do schronów -
on mówił że żona ma włosy
w których się można ukryć
okryci jednym kocem
szeptali słowa bezwstydne
litanię zakochanych
Gdy było bardzo źle
skakali w oczy naprzeciw
i zamykali je mocno
tak mocno że nie poczuli ognia
który dochodził do rzęs
do końca byli mężni
do końca byli wierni
do końca byli podobni
jak dwie krople
zatrzymane na skraju twarzy
More Questions From This User See All
Utwór ten pokazuje nam jak wielka jest miłość dwojga ludzi .
mimo niebezpieczeństw, są razem . Kochają sie i trwają przy sobie .
Czytając ten wiersz można sobie wyobraźić dwojga kochanków, stojących
w katastrofie pośród płomieni. Wiedzą żę już nic ich nie uratuje, ale do końca
swoich chwil i życia chcą być razem, osłaniając siebie nawzajem .
Wpatrując sie sobie w oczy i chcąc zapamiętać ich blask.
Wyszeptywali sobie własną przysięgę miłości, słowa płynące prosto z serca
Trwała, jedyna i namiętna miłość .