Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu; Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi: Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi, Omijam koralowe ostrowy burzanu[1].
Już mrok zapada, nigdzie drogi, ni kurhanu; Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi; Tam zdala błyszczy obłok? tam jutrzenka wschodzi? To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu![2]
Stójmy!... Jak cicho!... Słyszę ciągnące żórawie, Którychby nie dościgły źrenice sokoła; Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,
Kędy wąż ślizką piersią dotyka się zioła... W takiej ciszy tak ucho natężam ciekawie, Że słyszałbym głos z Litwy... Jedźmy, nikt nie woła!
1. Wskaż środki poetyckie (porównanie, epitet, oksymoron, metafora), które poeta wykorzystał, by upodobnić step do oceanu, Jakie cechy stepowej przestrzeni w ten sposób podkreślił? 2. Jakie reakcje podkreślone zostały przez znaki zapytania?
nikolam96
Epitet: suchy prestwór, łąk szumiejących, koralowe ostrowy burzanu, kędy wąż Oksymoron: Suchy przestwór oceanu (ocen - suchy ) 2. Podmiot zachwyca się widokami, tym co widzi z daleka.
Oksymoron: Suchy przestwór oceanu (ocen - suchy )
2. Podmiot zachwyca się widokami, tym co widzi z daleka.