Hasło epoko młodej polski: Fin de siede - koniec wieku. Datowanie: w Europie od lat 80 XIX wieku, w Polsce lata 90 xIX wieku, granicą tej epoki jest wybuch pierwszej wojny światowej.
Inne nazwy epoki: Modernizm- oznacza coś nowego, wprowadzenie zmien. Nazwa ta używana była w całe Europie a wprowadził ją prof. Wyka.
Neoromantyzm- powrót do pewnych elementów romantycznych (Norwida i Słowckiego). Nazwę wprowadził prof. Julian Krzyżanowski
Młoda Polska- najczęstrze określenie panujące w Polsce, wprowadził Artur Górski, stosowana również na okreslenie tej epoki w innych krajacj np. młode Niemcy. Nastrawiona na młodość i romantyrm.
Głównym nurtem w sztuce stała się Secesja z Gustawem Klintem. Charakteryzuje ją motywy kwiatowe, źródła orientu, linia falista, miekka esowata.
Następilo zainteresowanie hinduizmem. Wprowadzono pojęcie nirwany- jako błogi sen, który jest ucieczką w niebyt (stan nieistnienia).
A. Schopenhauer pod koniec wieku XIX stworzył filozofię ludzkiego zycia. Twierdził, że istotą ludzkiej egzystencji jest bezrozumny popęd. Człowiek działa instynktownie, bez celu. Jeśli go zabraknie zaczyna towarzszyć mu poczucie niezadowolenia,męki i potępienia. Jednak aby na chwilę ukoić ból egzystencji można kontemplować sztukę lub popełnić samobójstwo.
-izmy młodej Polski:
Impresjonizm- (powestaje od obrazu "Impresja. Wschód słońca" Cloude Monet) Głowne wyznaczniki to korzystanie z kolorów (tęczy), brak koloru czarnego operowanie światło cieniem. Z francuskiego oznacza wrazenie. To kierunek w szuce eksponujący w dziele subiektywne, ulotne doznania i wrażenia (zwłaszcza zmysłowe artysty).
-symbolizm- znak czegoś co jest niewyrażalne. Kierynek w sztuce i literaturze XIX/XX wieku, którego podstawowym środkiem wyrazu jest symbol czyli znak wieloznaczny, który obok znaczenia dosłownego zawiera takie treści matafotyczne - treści przywpłującei i sugerujące to co trudno wyrazić (tajemnice istnienia czy zagadki ludzkiej psychiki).
-ekspresjonizm- chrakteryzuje się nadmierna ekspresją ( w malarstwie jaskrawe kolory). Ekspressio - wyraz, wrażenie. Chęć stworzenia niepowtarzalnego dzieła za pomocą wrażenia emocji silnych, sprzecznych.
- hedonizm- dążenie w życiu do zaspokojenia potrzeb cielesnych, fizycznych (np. poprzez uzywki)aby doprowadzić się do pełni szczęścia.
- dekadentyzm- postawa światopogladowa, ideowa młodego pokolenia schyłku XIX wieku, prezentująca świadomość kryzysu wszelkich wartości, poczucia utraty bezpieczeństwa, niewiary w sens istnienia. Jedyną ucieczkę od absurdu egzustencji może być hedonistyczny styl życia, niejednokrotnie prowadzący do smierci.
Hasło epoko młodej polski: Fin de siede - koniec wieku. Datowanie: w Europie od lat 80 XIX wieku, w Polsce lata 90 xIX wieku, granicą tej epoki jest wybuch pierwszej wojny światowej.
Inne nazwy epoki: Modernizm- oznacza coś nowego, wprowadzenie zmien. Nazwa ta używana była w całe Europie a wprowadził ją prof. Wyka.
Neoromantyzm- powrót do pewnych elementów romantycznych (Norwida i Słowckiego). Nazwę wprowadził prof. Julian Krzyżanowski
Młoda Polska- najczęstrze określenie panujące w Polsce, wprowadził Artur Górski, stosowana również na okreslenie tej epoki w innych krajacj np. młode Niemcy. Nastrawiona na młodość i romantyrm.
Głównym nurtem w sztuce stała się Secesja z Gustawem Klintem. Charakteryzuje ją motywy kwiatowe, źródła orientu, linia falista, miekka esowata.
Następilo zainteresowanie hinduizmem. Wprowadzono pojęcie nirwany- jako błogi sen, który jest ucieczką w niebyt (stan nieistnienia).
A. Schopenhauer pod koniec wieku XIX stworzył filozofię ludzkiego zycia. Twierdził, że istotą ludzkiej egzystencji jest bezrozumny popęd. Człowiek działa instynktownie, bez celu. Jeśli go zabraknie zaczyna towarzszyć mu poczucie niezadowolenia,męki i potępienia. Jednak aby na chwilę ukoić ból egzystencji można kontemplować sztukę lub popełnić samobójstwo.
-izmy młodej Polski:
Impresjonizm- (powestaje od obrazu "Impresja. Wschód słońca" Cloude Monet) Głowne wyznaczniki to korzystanie z kolorów (tęczy), brak koloru czarnego operowanie światło cieniem. Z francuskiego oznacza wrazenie. To kierunek w szuce eksponujący w dziele subiektywne, ulotne doznania i wrażenia (zwłaszcza zmysłowe artysty).
-symbolizm- znak czegoś co jest niewyrażalne. Kierynek w sztuce i literaturze XIX/XX wieku, którego podstawowym środkiem wyrazu jest symbol czyli znak wieloznaczny, który obok znaczenia dosłownego zawiera takie treści matafotyczne - treści przywpłującei i sugerujące to co trudno wyrazić (tajemnice istnienia czy zagadki ludzkiej psychiki).
-ekspresjonizm- chrakteryzuje się nadmierna ekspresją ( w malarstwie jaskrawe kolory). Ekspressio - wyraz, wrażenie. Chęć stworzenia niepowtarzalnego dzieła za pomocą wrażenia emocji silnych, sprzecznych.
- hedonizm- dążenie w życiu do zaspokojenia potrzeb cielesnych, fizycznych (np. poprzez uzywki)aby doprowadzić się do pełni szczęścia.
- dekadentyzm- postawa światopogladowa, ideowa młodego pokolenia schyłku XIX wieku, prezentująca świadomość kryzysu wszelkich wartości, poczucia utraty bezpieczeństwa, niewiary w sens istnienia. Jedyną ucieczkę od absurdu egzustencji może być hedonistyczny styl życia, niejednokrotnie prowadzący do smierci.