Witam wszystkich , wybrałam wiersz ,,Kowal" Leopolda Staffa ale nie wiem jak mogłabym uzasadnic dlaczego ten wiesz wybrałam prosze o pomoc . A to jest ten wiersz:
Całą bezkształtną masę kruszców drogocennych,Które zaległy piersi mej głąb nieodgadłą,Jak wulkan z swych otchłani wyrzucam bezdennychI ciskam ją na twarde, stalowe kowadło. Grzmotem młota w nią walę w radosnej otusze,Bo wykonać mi trzeba dzieło wielkie, pilne,Bo z tych kruszców dla siebie serce wykuć muszę,Serce hartowne, mężne, serce dumne, silne. Lecz gdy ulegniesz, serce, pod młota żelazem,Gdy pękniesz, przeciw ciosom stali nieodporne:W pył cię rozbiją pięści mej gromy potworne! Bo lepiej giń, zmiażdżone cyklopowym razem,Niżbyś żyć miało własną słabością przeklęte,Rysą chorej niemocy skażone, pęknięte.
OlaKis
Wybrałam wiersz Leopolda Staffa pod tytułem "Kowal", ponieważ jest on przeciwieństwem pesymistycznej postawy dekadenckiej dominującej w Młodej Polsce. Wiersz ów pulsuje życiem, euforią, optymizmem i energią. Podoba mi się także postawa nietzscheanistyczna oraz nawiązania do starożytnej mitologii greckiej w zaprezentowanym utworze.