Witam, proszę o pomoc w ciężkiej dla mnie sprawie...
Napisz referat o głowonogach i małżach
z góry dziękuję pozdrawiam Bezel ;D
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Mięczaki (Mollusca) to bardzo stara grupa, która pojawiła się w kambrze, 600 mln lat temu, w środowisku morskim. Niektóre z nich przeniosły się z czasem do wód słodkich lub znalazły schronienie na ladzie, jednak wciąż najliczniej reprezentują środowisko morskie. Z pewnością zwierzęta te zasługują na miano wszędobylskich, ponieważ spotyka się je od równika aż po zmine okolice podbiegunowe. Chociaż poszczególni przedstawiciele mięczaków są do siebie zupełnie z zewnątrz niepodobni (np. maleńkie małże i olbrzymie głowonogi), budowę ich ciała można sprowadzić do wspólnego schematu. Jak sama nazwa wskazuje ciało mięczaka jest miękkie. W większości wypadków składa się z głowy, nogi, worka trzewnego i płaszcza. Głowa mieści na sobie najważniejsze narządy zmysłowe oraz otwór gębowy (u małżów głowa została zredukowana do tego stopnia, że nazywa się je bezgłowymi – acefalia). Noga mięczaka jest mięsista i służy do poruszania się. W zależności od potrzeby zwierzę za jej pomocą pełza, pływa lub ryje. Narządy wewnętrzne mięczaka schowane są w worku trzewiowym pokrytym płaszczem, czyli fałdem skórnym. Przestrzeń pomiędzy workiem trzewiowym a płaszczem to jama płaszczowa, w której mieszczą się m.in. narządy oddechowe.
W wodach Oceanu indyjskiego i oceanu Spokojnego żyje trzystukilogramowy małż osiągający aż półtora metra średnicy. Ten olbrzym to przydacznia (Tridacna). Jej błękitnozielono – brązowy opalizujący płaszcz jest ozdobą podmorskich raf koralowych. Inne małże nie są tak wielkie, ale i wśród nich zdarzają się gatunki niezwykle kolorowe.
Natomiast w polskim Bałtyku powszechne są siedmiocentymetrowe omułki jadalne (Mytilus edulis), mieszkańcy delikatnych, ciemno zabarwionych i zwężających się na przedzie muszli. Równie niepozornym wyglądem odznaczają się bałtyckie sercówki (Cardium), które poruszają się po dnie skokami, za pomocą zgiętej nogi. W bardziej zasolonych morzach te same gatunki osiągają większe rozmiary.
Licząca około 25 tysięcy gatunków gromada małżów (Bivalvia) różni się od swoich krewnych – ślimaków. Wszystkie małże żyją w środowisku wodnym i oddychają wyłącznie skrzelami. Płaszcz tych mięczaków składa się z dwóch płatów i wytwarza dwie skorupki obejmujące ciało z boków. Muszle te łączą się za pomocą wiązadła i zamka wyposażonego w rozmaite zęby wykształcone na brzegu jednej ze skorupek i odpowiadających im wgłębień na skraju drugiej. Ciało małży pozbawione jest głowy. Większość z nich nie ma też czułków i oczu. Jednakże małże z liczącej około 300 gatunków rodziny przegrzebków (Pecten) są wyposażone w te narządu. Na brzegu mięsistego płaszcza wyścielającego wnętrze ich muszli znajdują się nitkowate wyrostki czuciowe oraz liczne, malutkie, dobrze wykształcone oczka. Jeśli któreś oko zostanie zniszczone, na jego miejscu wyrasta nowe. Małże nie mają szczęk i tarki. Odżywiają się planktonem i szczątkami organicznymi. Wszystkie małże to zwierzęta denne.
Niektóre głowonogi osiągają olbrzymie rozmiary, a kałarmica Archithethis jest największym bezkręgowcem świata. Zwierzęta te są bardzo szybkie i nadzwyczaj inteligentne. Znalazły wiele sposobów, aby uciec przed wścibskim wzrokiem człowieka. Kryją się w rozpadlinach skalnych. Potrafią pofałdować skórę, nastroszyć ją, a także spowodować pojawienie się na jej powierzchni guzów, by dokładnie zlać się z otoczeniem. Możliwe jest, że człowiek nie poznał jeszcze wielu ich tajemnic. Głowonogi (Cephalopoda), około 600 gatunków, nie odznaczają się milym wyglądem. Ich ciało składa się z tułowia oraz wyrastającej z niego głowy z wielkimi, wybałuszonymi oczami i ramionami, które są przekształconą dziwacznie nogą. Jama gębowa uzbrojona jest w tarkę i dwie mocne szczęki podobne do dzioba papugi. Całe ciało głowonoga otacza płaszcz, a w jamie płaszczowej znajduje się para lub dwie pary skrzeli. Serce ma dwa, u części gatunków nawet cztery przedsionki. Doskonale rozwinięty system nerwowy pozwala zaliczyć te zwierzęta do najinteligentniejszych bezkręgowców. Prowadzą one zazwyczaj nocny tryb życia., występują wyłącznie w morzach. Ze względu na bardzo małe zasolenie Morza Bałtyckiego głowonogi nie znalazły w nim odpowiednich warunków do życia. Kałamarnica, zwana potocznie kalmarem, to przedstawicielka rzędu dziesięciornic – ich charakterystyczna cechą jest dziesięć ramion. Kałamarnice maja wielkie oczy o średnicy dochodzącej nawet do 40 centymetrów. Niektóre z nich są sprawniejsze od ludzkiego zmysłu wzroku, bo rozróżniają światło spolaryzowane, na które człowiek nie reaguje. Ich siatkówka rejestruje też więcej szczegółów niż nasza.
Żeglarek (Argonauta) należy do ośmiornic. Ma tylko siedem ramion. Samiec uzbrojony jest w specyficznie przekształcone ramię będące narządem kopulacyjnym.
Mięczaki te tworzą bogaty i różnorodny świat zwierząt przystosowanych do życia w wodzie. Zadziwia nas nie tylko bogactwo form i barw, ale także zwyczaje i biologia tych bezkręgowców, z powodu mnogości gatunków wciąż do końca jeszcze nie poznana.
Tekst nie jest kopią z net. Pozdrawiam.