Witam:] Mam na zadanie napisać INTERPRETACJĘ wiersza: Adam Asnyk ,,Między nami nic nie było" Dziękuję i Pozdrawiam :]
justek
Adam Asnyk Interpretacja wiersza "Między nami nic nie było"
Podmiot liryczny zwraca się do ukochanej kobiety, twierdząc , że nic między nimi nie było (z naszej strony możemy się tylko domyślać czy chodzi mu o coś fizycznego czy duchowego). Łączyło ich kiedyś uczucie czyste, piękne, platoniczne, ciepłe, niczym nie skażone, oparte na marzeniach i wspólnym karmieniu się przyrodą. Podmiot liryczny mówi o tym, jak łączyły ich obłoki, tęcza, piękno natury, potoki, jasne zdroje i kwiaty. Domyślamy się, że mimo stwierdzenia "Między nami nic nie było" tak naprawdę kobietę i mężczyznę łączyło duzo...czyli wszystko, co jest najpiękniejsze ,najczystsze, pełna dobra i radości, pełne absolutu. Podmiot liryczny fascynuje się naturą, której piękno przeżywał wspólnie z kobietą, każdą chwilę spędzoną między nim a ukochaną porównuje do nieprzemijających, cudownych darów natury. Wiersz pełen zachwytu i wyniesienie bliskości połączonej z przyrodą na piedestał.
Charakter wiersza: ciepły, radosny, optymistyczny, ale jednocześnie każący nam się zastanowić nad tym, kogo podmiot liryczny chce przekonać , że między nim a kobietą nic nie było i czy naprawdę tak uważa.
Interpretacja wiersza
"Między nami nic nie było"
Podmiot liryczny zwraca się do ukochanej kobiety, twierdząc , że nic między nimi nie było (z naszej strony możemy się tylko domyślać czy chodzi mu o coś fizycznego czy duchowego).
Łączyło ich kiedyś uczucie czyste, piękne, platoniczne, ciepłe, niczym nie skażone, oparte na marzeniach i wspólnym karmieniu się przyrodą. Podmiot liryczny mówi o tym, jak łączyły ich obłoki, tęcza, piękno natury, potoki, jasne zdroje i kwiaty.
Domyślamy się, że mimo stwierdzenia "Między nami nic nie było" tak naprawdę kobietę i mężczyznę łączyło duzo...czyli wszystko, co jest najpiękniejsze ,najczystsze, pełna dobra i radości, pełne absolutu.
Podmiot liryczny fascynuje się naturą, której piękno przeżywał wspólnie z kobietą, każdą chwilę spędzoną między nim a ukochaną porównuje do nieprzemijających, cudownych darów natury.
Wiersz pełen zachwytu i wyniesienie bliskości połączonej z przyrodą na piedestał.
Charakter wiersza: ciepły, radosny, optymistyczny, ale jednocześnie każący nam się zastanowić nad tym, kogo podmiot liryczny chce przekonać , że między nim a kobietą nic nie było i czy naprawdę tak uważa.