Zostały zbudowane na polecenie króla Nabuchodonozora II, który podarował je swojej żonie, Amytis, ponieważ po przyjeździe do Babilonu bardzo tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju – Medii. Nazwano je na cześć Semiramidy, asyryjskiej królowej, która żyła dwa wieki wcześniej.
Były one zakładane na tarasach wzoszących się do góry i podtrzymywanych specjalną konstrukcją, którą tworzyły szeregi wąskich, coraz wyższych korytarzy zasklepionych kolebkowo. Każdy taras, na którym zasadzono rośliny, były izolowany smołą i powłoką ołowianą na których umieszczano warstwę odsączającą, a następnie grubą warstwę ziemi (do 2 m miąższości), w której rosły drzewa i krzewy, sztucznie nawadniane. Ogrody te zostały założone w VI lub VII wieku p.n.e. Zwisające z tarasów pnącza zakrywały mury, co sprawiało wrażenie, że te piękne rośliny zawieszone są w powietrzu. Do ich nawadniania używano wody z Eufratu, którą dostarczano na poszczególne poziomy za pomocą przemyślnego systemu kanałów i drenów.
9 votes Thanks 11
mateuszek255
Wiszące ogrody Semiramidy- Powstały około 2700 lat temu w Babilonie na polecenie Króla Nabuchodonozora II. Nazywano je też ogrodami miłości , ponieważ były prezentem króla dla jego ukochanej małżonki , która po przyjeździe do Babilonu bardzo tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju. Niestety , ogrody te nie zachowały się do naszych czasów. Pozostały tylko ich opisy , na podstawie których wiemy , że były to szerokie tarasy wzniesione jeden na drugim. Na każdym tarasie rosły drzewa , krzewy i kwiaty. Zwisające z tarasów pnącza zakrywały mury , co sprawiało wrażenie , że te piękne ogrody zawieszone są w powietrzu. Do nawadniania ogrodów używano wody z rzeki Eufrat , którą dostarczano na poszczególne poziomy za pomocą sieci wodociągów.
Zostały zbudowane na polecenie króla Nabuchodonozora II, który podarował je swojej żonie, Amytis, ponieważ po przyjeździe do Babilonu bardzo tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju – Medii.
Nazwano je na cześć Semiramidy, asyryjskiej królowej, która żyła dwa wieki wcześniej.
Były one zakładane na tarasach wzoszących się do góry i podtrzymywanych specjalną konstrukcją, którą tworzyły szeregi wąskich, coraz wyższych korytarzy zasklepionych kolebkowo. Każdy taras, na którym zasadzono rośliny, były izolowany smołą i powłoką ołowianą na których umieszczano warstwę odsączającą, a następnie grubą warstwę ziemi (do 2 m miąższości), w której rosły drzewa i krzewy, sztucznie nawadniane. Ogrody te zostały założone w VI lub VII wieku p.n.e. Zwisające z tarasów pnącza zakrywały mury, co sprawiało wrażenie, że te piękne rośliny zawieszone są w powietrzu. Do ich nawadniania używano wody z Eufratu, którą dostarczano na poszczególne poziomy za pomocą przemyślnego systemu kanałów i drenów.
Powstały około 2700 lat temu w Babilonie na polecenie Króla Nabuchodonozora II. Nazywano je też ogrodami miłości , ponieważ były prezentem króla dla jego ukochanej małżonki , która po przyjeździe do Babilonu bardzo tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju. Niestety , ogrody te nie zachowały się do naszych czasów. Pozostały tylko ich opisy , na podstawie których wiemy , że były to szerokie tarasy wzniesione jeden na drugim. Na każdym tarasie rosły drzewa , krzewy i kwiaty. Zwisające z tarasów pnącza zakrywały mury , co sprawiało wrażenie , że te piękne ogrody zawieszone są w powietrzu. Do nawadniania ogrodów używano wody z rzeki Eufrat , którą dostarczano na poszczególne poziomy za pomocą sieci wodociągów.