Najważniejszą myślą autora, według mnie, jest przekonanie o niemożności porozumienia się między ludźmi i braku autentycznych więzi międzyludzkich.
Słowa, które najlepiej oddają tę myśl to:
"Przepaść między ludźmi
większa niż między górami"
"Przepaść między ludźmi
głębsza niż między morzami"
Te fragmenty wskazują na ogromną przepaść, jaka dzieli ludzi od siebie, a także na brak możliwości zbudowania trwałych, bliskich relacji.
Inne słowa, które również oddają tę myśl, to:
"Człowiek sam jak palec
w ciemności"
"Tylko słowa - i nic więcej"
Te fragmenty podkreślają osamotnienie człowieka i brak autentycznego kontaktu z innymi ludźmi. Autor sugeruje, że ludzie są skazani na samotność, a ich wzajemne kontakty ograniczają się do słów, które nie są w stanie przekazać autentycznych uczuć i emocji.
Ogólnie rzecz biorąc, przekonanie o braku autentycznych więzi międzyludzkich i poczuciu osamotnienia jest dla autora kluczowym motywem wiersza.
Najważniejszą myślą autora, według mnie, jest przekonanie o niemożności porozumienia się między ludźmi i braku autentycznych więzi międzyludzkich.
Słowa, które najlepiej oddają tę myśl to:
"Przepaść między ludźmi
większa niż między górami"
"Przepaść między ludźmi
głębsza niż między morzami"
Te fragmenty wskazują na ogromną przepaść, jaka dzieli ludzi od siebie, a także na brak możliwości zbudowania trwałych, bliskich relacji.
Inne słowa, które również oddają tę myśl, to:
"Człowiek sam jak palec
w ciemności"
"Tylko słowa - i nic więcej"
Te fragmenty podkreślają osamotnienie człowieka i brak autentycznego kontaktu z innymi ludźmi. Autor sugeruje, że ludzie są skazani na samotność, a ich wzajemne kontakty ograniczają się do słów, które nie są w stanie przekazać autentycznych uczuć i emocji.
Ogólnie rzecz biorąc, przekonanie o braku autentycznych więzi międzyludzkich i poczuciu osamotnienia jest dla autora kluczowym motywem wiersza.