Wiersz ks Jana Twardowskiego "Malowani Święci"
Jak się czują malowani święci na wystawach
Nie mogąc rozpoznać pod szminką świętości
Swojej tajemnicy
Milczącego dramatu
Skuleni w reprezentacyjnej zbroi
Nie mogą się nadziwić
Że złote palce wymalowano im żółcią
Srebrne twarze - błyszczącą bielą
Do lśniącej czerni dolewano kleju
Tylko oczy mają naprawdę niebieskie jak gęś domowa
Wstydzą się
Tytułów biżuterii i innych podrobów
Onieśmieleni robią karierę w sklepach z dewocjonaliami
Co w nich prawdziwego
Ucho
Każdy obraz święty słyszy
Nawet taki mały który dostałem przed maturą od matki
Z głodnego dziobu pamięci
Trzymam go za nitkę o wiele za krótką
1.wyjaśnij sens metafory "szminka świętości" zestawiając ja z określeniami z wersów 3 i 4
2Jaka jest symbolika złota srebra koloru żółtego białego niebieskiego
2. Jakich znaczeń nabieraja te barwy i kruszce w swiecie przedstawionym w wierszu
3.Na czym polega kontrast miedzy wersami 1-13 a 14-16
4.Wyjasnij sens metafory w wersu 16
5.Wskaż wątki autobiograficzne w wierszu
6.Powiąż obrazowanie z wersów 18 i 10, spróbuj wyjaśnic metaforę
7. w odwolaniu do idei wstawiennictwa świetych objasnij sens wersu 19
1. "Szminka świętości" oznacza,że święci na obrazach wcale nie przypomiają siebie za życia. Są ładniejsi, dostojniejsi i zawsze piękni, ponieważ tak ludzie sobie ich wyobrażają i w ten sposób ich idealizują.
2. Złoto i srebro oznaczają ich naturalny kolor skóry, natomiast żółć i biel ten, którym namalowano ich na obrazie. Srebro i złoto to metale szlachetne, drogie. Symbolizują to, że w rzeczywistości święci byli warci więcej niż Ci, których przedstawiono na portretach. Niebieski kolor, którym namalowano im oczy pokazuje, że byli zawsze takimi samymi ludźmi jak wszyscy inni.
3. Barwy pokazują, że przedstawiono postacie niedokładnie, nie ukazując ich "świętości". Jedynie oczy mają takie, jak w rzeczywistości, ponieważ byli zawsze takimi samymi ludźmi jak wszyscy inni. Złoto i srebro pokazują, że za życia byli znacznie szlachetniejsi, niż ich przedstawiono. Niebieski i biały to niewinność.
4. Początkowe wersy pokazują elementy portretów świętych, które są nierzeczywiste, niezgodne z ich prawdziwym wyglądem. Natomiast wersy od 14 mówią o tym, że każdy taki obraz jest w pewnym sensie prawdziwy, ponieważ do każdego z nich można się modlić tak, aby zostać wysłuchanym przez odpowiedniego świętego.
5. Każdy obraz święty słyszy
Nawet taki mały który dostałem przed maturą od matki
[...]
Trzymam go za nitkę o wiele za krótką
6. Pokazują one to, że każdy obraz świętego ma w sobie jakąś prawdziwą część. Malarz zawsze w jakiś sposób przedstawi taką osobę zgodnie z rzeczywistością. Choćby to miał być jedynie kolor oczu.
7. Podmiot liryczny wyraża w tych słowach, że zawsze ma przy sobie obraz świętego, do którego często zwraca się w różnych sprawach. Uważa, że robi to może nawet zbyt często.