Ćwiczenia do Języka Polskiego-Gramatyka i Stylistyka str.178 zad.8 a ) sporządź plan dekompozycyjny .... Question from @pati607

September 2018 1 117 Report

Ćwiczenia do Języka Polskiego-Gramatyka i Stylistyka str.178 zad.8

a ) sporządź plan dekompozycyjny rozprawki , przekazując w formie równoważników zdań treśc poszczególnych akapitów .
b ) podkreśl wyrażenia i zwroty , które pomagają zachować spójność pracy
c ) innym kolorem podkreśl wyrażenia i zwroty , które świadczą o samodzielności myślenia autora i subiektywności pracy ( skorzystaj z wiadomości )
d) Zastanów się jaką funkcję pełnią w pracy pytania retoryczne .
e ) zwróc uwagę , jaką funkcję pełni cytat i w jaki sposób został wprowadzony .

Przeczytaj rozprawkę , którą napisał uczeń 2 klasy gimnazjum , a następnie wykonaj polecenia .

1)Wszyscy otaczający mnie dorośli zgodnie twierdzą, że przeżywam najlepsze lata swojego życia. Przytaczają tysiące argumentów, z których mogłoby wynikać, że jest ono wprost usłane różami. Ale czy rzeczywiście łatwo jest być nastolatkiem? Spróbuję głębiej się zastanowić nad tym zagadnieniem.
2) Niewątpliwie prawdą jest, że odpowiedzialność za mnie ponoszą rodzice i nauczyciele. To oni kształtują moją osobowość, wpływają na mój rozwój zarówno intelektualny, jak i emocjonalny. Podejmują także w moim imieniu trudne decyzje. Ja nie muszę chodzić do pracy ani utrzymywać rodziny. Mogłoby się zatem wydawać, że żyję dosyć beztrosko.
3) Poza tym na moje życie składa się wiele przyjemności. Mam mnóstwo znajomych, z którymi miło spędzam czas. Często chodzę do kina, na basen, gram na komputerze. Mogę trenować piłkę nożną, a kiedy wyrosnę z ciuchów rodzice zaraz kupią mi nowe. Dostaję kieszonkowe. Według rodziców nie mam żadnych zmartwień. Mam się dobrze uczyć i nie sprawiać kłopotów wychowawczych. Dorosłym wydaje się, że to nie wiele. Ja jednak uważam, że jest to bardzo trudne.
4) Po pierwsze - szkoła. Oczywiście, zgadzam się z opinią, że daje nam ona gruntowne wykształcenie i rozwija nasze możliwości. Jednakże z drugiej strony strony szkoła to, moim zdanie, dla młodego człowieka wielki stres i ogromny obowiązek. Ciągle jesteśmy poddawani ocenie i sprawdzani. Naprawdę nie jest łatwo znieść taką presję. Nauczyciele mają różne wymagania, którym ciężko jest sprostać. Ponadto z przykrością muszę stwierdzić, że jako uczeń niestety nie wiele mam do powiedzenia. Muszę odrabiać lekcję i słuchać, co mówi nauczyciel. I każdy nastolatek na pewno zgodzi się ze mną, że to wcale nie jest ani łatwe ani przyjemne.
5) Po drugie - zależność od rodziców. To prawda, że oni bardzo się o mnie troszczą i że zależy im wyłącznie na moim szczęściu. Zawsze służą mi pomocą i radą. Ale z drugie strony to, że decydują za mnie w większości ważnych spraw powoduje, że czuję się ograniczany i niezrozumiany. Muszę stosować się do ustalonych przez nich reguł które przeważnie nie podlegają dyskusji. Czy łatwo jest przestrzegać zasad, których się nie akceptuje? Bardzo wątpie.
6) Kolejną kwestią wartą omówienia są problemy w wieku dojrzewania. Według mnie to najbardziej skomplikowana sprawa. Ja przecież nie do końca wiem, kim jestem, i czasem sam nie rozumiem swojego zachowania. Raz jestem miły, uśmiechnięty a za moment ogarnia mnie furia i nie mogę pohamować wybuchów złości.
7) Z tego co napisałem wynika, że wbrew temu, co sądzą dorośli wcale nie jest łatwo być nastolatkiem. Nasze życie nie jest beztroską sielanką. Składają się na nie - oprócz przyjemności - liczne obowiązki, stresy i problemy emocjonalne.

Bardzo Proszę o pomoc;)