Człowiek renesansu to optymista.Człowiek renesansu uważa ludzkie ciało za najwspanialsze dzieło stworzenia. Ciało nie jest źródłem grzechu, a źródłem rozkoszy, doznań zmysłowych i estetycznych. Ciałem zachwycał się Michał Anioł i Da Vinci – dlatego ludzkie postacie są nagie. Dzieło Boccaccia „Decameron” może najdobitniej wyrazić ten stosunek do ludzkiego ciała.Człowiek renesansu miał świadomość że upływa czas – że czeka go śmierć. Starał się wykorzystywać / przeżywać każdą chwile życia radośnie, szczęśliwie np. w pieśni Jana Kochanowskiego „Miło szaleć” mówi że czas ucieka a żaden nie zgadnie jakie szczęście jutro przypadnie. „Dziś bądź wesół, dziś użyj biesiady, już to dawno Bóg obmyślił w niebie” Człowiek renesansu starał się żyć w harmonii z naturą i ze wszystkim co go otacza. Harmonie dostrzegamy w utworze „Pieśń świętojańska o sobótce” – bohater jest szczęśliwy z pracy że ma czas biesiadowaniu – ceni sobie spokój życia na wsi.
Człowiek renesansu to optymista.Człowiek renesansu uważa ludzkie ciało za najwspanialsze dzieło stworzenia. Ciało nie jest źródłem grzechu, a źródłem rozkoszy, doznań zmysłowych i estetycznych. Ciałem zachwycał się Michał Anioł i Da Vinci – dlatego ludzkie postacie są nagie. Dzieło Boccaccia „Decameron” może najdobitniej wyrazić ten stosunek do ludzkiego ciała.Człowiek renesansu miał świadomość że upływa czas – że czeka go śmierć. Starał się wykorzystywać / przeżywać każdą chwile życia radośnie, szczęśliwie np. w pieśni Jana Kochanowskiego „Miło szaleć” mówi że czas ucieka a żaden nie zgadnie jakie szczęście jutro przypadnie.
„Dziś bądź wesół, dziś użyj biesiady,
już to dawno Bóg obmyślił w niebie”
Człowiek renesansu starał się żyć w harmonii z naturą i ze wszystkim co go otacza. Harmonie dostrzegamy w utworze „Pieśń świętojańska o sobótce” – bohater jest szczęśliwy z pracy że ma czas biesiadowaniu – ceni sobie spokój życia na wsi.