Wiadomości na temat: Przemian kulturowych, oraz zmian w sztuce plastycznej PO i PRZED II wojną światową. Prosiłabym, aby to nie było jedynie kopiowanie z internetu. (;
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
W XX wieku wielkie przełomy polityczne w Polsce nakładały się zazwyczaj na zasadnicze zmiany w polskiej sztuce. Odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1918 roku i narodziny II Rzeczypospolitej nastąpiły w momencie, gdy w sztuce pojawiły się nowatorskie tendencje z awangardą na czele. Początek lat pięćdziesiątych, okres narzuconego przez komunistyczną władzę realizmu socjalistycznego w sztuce i ważny rok 1955 - moment odwilży politycznej związanej ze śmiercią Stalina - to kolejny przełom w polskiej sztuce, określający najważniejsze strategie - tym razem tak zwanych "nowoczesnych" - na całe następujące po okresie stalinizmu ćwierćwiecze. Powstanie "Solidarności" (1980 r.) - jedynego w bloku komunistycznym niezależnego związku zawodowego - i lata wprowadzonego przez władze komunistyczne stanu wojennego (1981-1982) nałożyły się z kolei na postmodernistyczne przesilenie ogarniające całą zachodnią - w tym także polską - kulturę. Jednak przełom polityczny w roku 1989 - bezkrwawe przejście z ustroju komunistycznego do demokratycznego, początek III Rzeczypospolitej - jakby na przekór dotychczasowej tradycji, choć objawił się pewną zmianą postaw artystycznych, to nie wpłynął na ich charakter. Wraz z runięciem muru berlińskiego i wyzwoleniem wschodniej Europy spod panowania komunizmu, dla którego upadku dziesięcioletni opór polskiej "Solidarności" był jednym z elementów rozstrzygających, sztuka polska, choć autonomiczna i niezawisła, ale jednocześnie tak wnikliwie i bezkompromisowo uczestnicząca w kształtowaniu w latach osiemdziesiątych polskiej świadomości, przestała interesować się bieżącymi politycznymi wydarzeniami. To jedna z głównych cech sztuki polskiej lat dziewięćdziesiątych, która ponadto zdominowana jest przez twórczość artystów dojrzałych, co najmniej średniego pokolenia, debiutujących w latach osiemdziesiątych i bardzo zakorzenionych przede wszystkim w tradycji awangardy i neoawangardy.