Warunki naturalne w Niemczech . tylko żeby nie było za długo tylko zwięźle
maryska283
W granicach Niemiec znajdują się 3 duże regiony fizycznogeogr. Europy: Niz. Niemiecka, Średniogórze Niemieckie i strefa alp. (Wyż. Bawarska i Alpy). Północne Niemcy zajmuje Niz. Niemiecka, pokryta gł. osadami polodowcowymi, rzecznymi, lessowymi (na południu) i mor. (wybrzeże M. Północnego); północno-wschodnia część niziny, objęta zlodowaceniem bałtyckim, ma rzeźbę młodoglacjalną; na pojezierzach: Szlezwicko-Holsztyńskim, Meklemburskim i w Brandenburgii występują ciągi moren czołowych (wys. do 179 m, Helpter), piaszczyste równiny sandrowe, jeziora polodowcowe oraz szerokie pradoliny (Toruńsko-Eberswaldzka, Warszawsko-Berlińska), dochodzące przy ujściach Łaby i Wezery do M. Północnego; w zachodniej i południowej części Niz. Niemieckiej (objętej starszym zlodowaceniem) rzeźba staroglacjalna; występują tu płaskie, zabagnione równiny, miejscami wysoczyzny morenowe (wzgórza Fläming, 201 m), na polach sandrowych i w pradolinach (Wrocławsko-Magdeburska) — wydmy; na południu osady polodowcowe pokrywa cienka (1–3 m) warstwa lessów (okolice Kolonii, Magdeburga, Lipska). Wybrzeże M. Bałtyckiego płaskie, piaszczyste, z głęboko wciętymi zatokami, mierzejami, półwyspami i przybrzeżnymi wyspami (największe: Rugia, Uznam, Fehmarn); na Rugii wzniesienia kredowe (do 161 m) i urwisty brzeg klifowy. Wybrzeże M. Północnego nizinne, częściowo zabagnione lub piaszczyste z wałami wydmowymi; wzdłuż wybrzeża ciąg W. Fryzyjskich (dawne mierzeje), oddzielonych od lądu płytkim M. Wattowym.