WAŻNE!!!
ŚRODKI STYLISTYCZNE W BAJCE PONIŻEJ JAKIE SĄ??
PROSZĘ O SZYBKĄ POMOC!!!
Co jest charakterystycznego w niej?
KOZA, KÓZKA I WILK (Z Lafontaina)
Sąsiadka koza, ta, co to rozwódka, Z rodu Ostrorożanka, a tak rześka czołem, Że śmie łeb na łeb rozmówić się z wołem I nie da lada wiku brać się do podbródka, Wczoraj w las idąc zbierać na domu potrzebę Rokitę czy lipią skórkę, Na gospodarstwie zostawiała córkę, Której jest na imię Bebe. A że młodym osobom pod niebytność matki Rozliczne grożą przypadki, Nakazuje dziecku srogo: "Nie ruszać mi za próg nogą I nie przyjmować nikogo, nikogo! Jest tu wilk w okolicy; mam go w podejrzeniu, Że zamyśla o czemś brzydkiem; Pilnujże drzwi, aż wrócę i dam znak kopytkiem, Wołając cię po imieniu: "Bebe!" Lepiej, że zgrzeszym ostróżności zbytkiem, Niż gdyby miało kiedy być przysłowiem trodzie: Mądra koza po szkodzie." O wilku mówiono w izbie, A wilk tuż siedział na przyźbie; Podsłuchał. Matka z domu, a on wnet do córki: Stuk i puk we drzwi komórki. Wilk zwykle wyciem łaje albo grozi; Lecz gdy prosić ma potrzebę, Nieźle udaje śpiew kozi; Więc jako mogł najkoziej odezwał się: "Bebe! Otwórz!" - A kózka na to: "Przepraszam, nie można. Mamy nie masz, jestem sama". On znowu: "Bebe, otwórz, to ja, mama". Na to znów kózka ostrożna: "Głos wprawdzie matczyn; ale czyś ty matka, Jak mogę widzieć, gdy zamknięta klatka? Podejdźże tu i przez to pod progiem korytko Pokaż mi na znak. kopytko". Wilk odszedł klnąc Bebę i mać jej z ruska brzydko. Ta bajka jest po całym świecie znana z treści; Lecz żeby ją dać poznać polskiej płci niewieściéj, Udawajmy, że wzięta z francuskiej powieści.
- epitety - "francuskiej powieści", "płci niewieściej"
- przerzutnie (niezgodność końca wersu z końcem zdania)
- personifikacja - nadanie cech ludzkich zwierzętom - wilk klnie, koza nie chce grzeszyć zbytkiem ostrożności
- alegorie - bajka ma też znaczenie przenośne