Zofia Amundsen dostaje każdego dnia list z kilkoma pytaniami, natomiast później otrzymuje wykłady o filozofie, który poruszał odpowiedzi na te pytania. Alberto Knox, nauczyciel filozofii, który wysyła Zofii listy i wykłady, tłumaczy jej, że człowiek musi zastanawiać się nad własną egzystencją, gdyż inaczej nie żyje w pełni.
Opowiada jej o mitach, w jakie wierzyli ludzie. Dzięki nim tłumaczyli sobie zdarzenia i zjawiska, których nie rozumieli. Następnie opowiada o filozofiach naturalnych w starożytnej Grecji, którzy skupiali się na zmianach w świecie. Mówi Zofii o Demokrycie, który stworzył koncepcję przeznaczenia oraz teorię budowy świata z cząstek.
Zofia wraz z kursem filozofii otrzymuje również kartkę pocztową adresowaną do Hilde Moller Knag oraz jej szalik. Zaintrygowana, zaczyna się zastanawiać kim jest Hilda i jaki ma ona związek z filozofią.
Alberto uczy Zofię o Sokratesie, który był świadomy że nic nie wie. Następnie dziewczynka dowiaduje się o świecie idei Platona a także o Arystotelesie i podstawach logiki, które stworzył. Jednocześnie Zofia ze swoją przyjaciółką Joanną trafiają na kartkę, w której napisano, że Hilde je kiedyś pozna.
Zofia przechodzi przez kolejne etapy nauki, Alberto zapoznaje je z poglądami Jezusa, świętego Augustyna i św. Tomasza z Akwinu. Nauczyciel tłumaczy jej, jak filozofię antyczną zaadaptowano do myśli chrześcijańskiej i interpretowano np. świat idei Platona w kategoriach Boga i zbawienia.
Zofia poznaje również filozofię renesansu, dowiaduje się o Kartezjuszu i Spinozie. Alberto zapoznaje ją również z naukami empirystów: angielskim filozofie Locke, który wierzył w prawo naturalne i to, że człowiek rodzi się niczym niezapisana karta, która zapełnia się wiedzą w trakcie życia. Z kolei Hume udowadniał, że doświadczenie jest nie zawsze pełne i człowiek zachowuje się nieraz zgodnie ze swoimi wewnętrznymi przekonaniami, niezależnymi od świata zewnętrznego. Alberto uczy o Berkeley’u, który wierzył, że proces poznawania wymaga interwencji Boga, który podtrzymuje racjonalnie skonstruowany świat materialny. Zofia dowiaduje się od Alberto, że ona i jej nauczyciel zostali stworzeni przez umysł ojca Hilde.
Tymczasem piętnastego czerwca Hilde z okazji swoich urodzin otrzymuje w prezencie książkę „Świat Zofii”. Hilde zagłębia się w książce, jednak cały czas ma wrażenie, że Zofia istnieje nie tylko w powieści. Alberto planuje ucieczkę z umysłu stwórcy, jednak przedtem Zofia musi zakończyć kurs filozofii. Dziewczynka dowiaduje się o Kancie, który mówił o wiedzy empirycznej i racjonalizmie. Następnie Zofia poznaje filozofię Hegla i jego poglądy na historię, myśl Kierkegaarda na temat egzystencji, a także myśl Marksa, Darwina, Freuda czy Sartre. W dniu urodzin, na przyjęciu urodzinowym Zofii, Alberto z Zofią nagle znikają. W tym czasie toczy się również przyjęcie urodzinowe u Hilde, podczas niego dziewczynka rozmawia z ojcem na temat książki. Okazuje się, że Alberto i Zofia uciekli z umysłu ojca Hilde i stali się istotami duchowymi, które mogą oddziaływać na innych ludzi.
Odpowiedź:
Zofia Amundsen dostaje każdego dnia list z kilkoma pytaniami, natomiast później otrzymuje wykłady o filozofie, który poruszał odpowiedzi na te pytania. Alberto Knox, nauczyciel filozofii, który wysyła Zofii listy i wykłady, tłumaczy jej, że człowiek musi zastanawiać się nad własną egzystencją, gdyż inaczej nie żyje w pełni.
Opowiada jej o mitach, w jakie wierzyli ludzie. Dzięki nim tłumaczyli sobie zdarzenia i zjawiska, których nie rozumieli. Następnie opowiada o filozofiach naturalnych w starożytnej Grecji, którzy skupiali się na zmianach w świecie. Mówi Zofii o Demokrycie, który stworzył koncepcję przeznaczenia oraz teorię budowy świata z cząstek.
Zofia wraz z kursem filozofii otrzymuje również kartkę pocztową adresowaną do Hilde Moller Knag oraz jej szalik. Zaintrygowana, zaczyna się zastanawiać kim jest Hilda i jaki ma ona związek z filozofią.
Alberto uczy Zofię o Sokratesie, który był świadomy że nic nie wie. Następnie dziewczynka dowiaduje się o świecie idei Platona a także o Arystotelesie i podstawach logiki, które stworzył. Jednocześnie Zofia ze swoją przyjaciółką Joanną trafiają na kartkę, w której napisano, że Hilde je kiedyś pozna.
Zofia przechodzi przez kolejne etapy nauki, Alberto zapoznaje je z poglądami Jezusa, świętego Augustyna i św. Tomasza z Akwinu. Nauczyciel tłumaczy jej, jak filozofię antyczną zaadaptowano do myśli chrześcijańskiej i interpretowano np. świat idei Platona w kategoriach Boga i zbawienia.
Zofia poznaje również filozofię renesansu, dowiaduje się o Kartezjuszu i Spinozie. Alberto zapoznaje ją również z naukami empirystów: angielskim filozofie Locke, który wierzył w prawo naturalne i to, że człowiek rodzi się niczym niezapisana karta, która zapełnia się wiedzą w trakcie życia. Z kolei Hume udowadniał, że doświadczenie jest nie zawsze pełne i człowiek zachowuje się nieraz zgodnie ze swoimi wewnętrznymi przekonaniami, niezależnymi od świata zewnętrznego. Alberto uczy o Berkeley’u, który wierzył, że proces poznawania wymaga interwencji Boga, który podtrzymuje racjonalnie skonstruowany świat materialny. Zofia dowiaduje się od Alberto, że ona i jej nauczyciel zostali stworzeni przez umysł ojca Hilde.
Tymczasem piętnastego czerwca Hilde z okazji swoich urodzin otrzymuje w prezencie książkę „Świat Zofii”. Hilde zagłębia się w książce, jednak cały czas ma wrażenie, że Zofia istnieje nie tylko w powieści. Alberto planuje ucieczkę z umysłu stwórcy, jednak przedtem Zofia musi zakończyć kurs filozofii. Dziewczynka dowiaduje się o Kancie, który mówił o wiedzy empirycznej i racjonalizmie. Następnie Zofia poznaje filozofię Hegla i jego poglądy na historię, myśl Kierkegaarda na temat egzystencji, a także myśl Marksa, Darwina, Freuda czy Sartre. W dniu urodzin, na przyjęciu urodzinowym Zofii, Alberto z Zofią nagle znikają. W tym czasie toczy się również przyjęcie urodzinowe u Hilde, podczas niego dziewczynka rozmawia z ojcem na temat książki. Okazuje się, że Alberto i Zofia uciekli z umysłu ojca Hilde i stali się istotami duchowymi, które mogą oddziaływać na innych ludzi.
Wyjaśnienie:
mam nadzieję że pomogłam