Która z par,twoim zdaniem(czyli waszym) jest najpiękniejsza,najbardziej wzruszająca-Orfeusz i Eurydyka,Odyseusz i Penelopa ,Romeo i Julia.Uzasadnij swój wybór
w zadaniu chodzi o to że muszę napisać wypracowanie. 1w wstępie napisać o miłości!!!!!(tylko nie kopiujcie z neta proszę was) 2 napisać króciutko(parę zdań do każdej pary o niej)o: Orfeusz i Eurydika,Romeo i Julia ,Odyseusz i Penelopa. 3 Opisać ją(w senie ze parę która mi/wam się podoba i dlaczego ją wybrałeś i ją DŁUGO opisać!!!!(proponuje Romea i Julie bo są najprostszy) 4.no i jakieś zakończenie
zazwyczaj to ja rozwiązuje zadania wam ale mam w poniedziałek 2 sprawdziany(bo jeszcze z Niemca bo dodatkowy) i 2 kartkówki a muszę jechać do taty do szpitala i nie mam czasu.proszę o zrozumienie i o pomoc. Z góry pozdrawiam i dziękuje za wykonanie zadania
zadankonatti Miłość to bardzo cenne uczucie, które każdy powinien szanować i pielęgnować. Miłość nie kończy się tylko na czulych słowkach, relacjach, ale wymaga czegoś więcej - poświęcenia, ofairy, trudu. Taka właśnie miłosć wystrępowała między Orfeuszem a Eurydyką. Oni bardzo się kochali. Eurydyka nie oddała się innemu meżczyźnie, - uciekała, oddała życie w obronie miłości. Orfeusz dowiedziawszy się o tym poszedł do Hadesu po ukochaną, by ją ratować.. Tak jak i ona, był gotowy oddać życie ukochanej. Romeo i Julia. Miłość zakazana. Ci dwoje tak bardzo się kochali, że pomimo kłotni w rodzinach spotykali się ze sobą, nie dali się zastraszyć. W imię tej miłości umarli. Odyseusz i Penelopa - największy przykład wierności. Odyseusz 20 lat był po za domem, lecz pozostal wierny ukochanej. Podobnie ona- długo na niego czekała, odmawiała kandydatom na męża, wierzyłą w powrót męża. Z tąd jest ona symbolem wierności. Najbardziej wzruszyła mnie para - Orfeusz i Eurydyka. Kobieta tak była wierna swemu mężowi, że wolała umrzeć, niż oddać się komuś innemu. Uciekała. Swoją śmiercią złożyła ofiarę miłości męzowi. Była to największa ofiara. Kiedy Orfeusz sie o tym dowiedział, poszedł do Hadesu po ukochaną. Bylo to bardzo niebezpieczne. Ryzykował życie dla ukochanej. Dostał się do Hadesu, lecz nie uratował żony. Swoją rozpacz przelał na grę na instrumencie, która chwytała za serca każdego z Hadesu. Była to bardzo piękna i przykładna miłość. Miłość, która nie patrzy na przeciwności losu, miiłość mimo wszystko. Miłość wierna, odważna. Orfeusz nie związał się już z inną kobietą. Pozostał jej wierny do końca, podobnie jak ona jemu. Ta para bardzo mne wzruszyła. Chciałabym, żeby na świecie wśród młodych ludzi istniała taka właśnie miłość.
1 votes Thanks 0
FunkyGogo
Czym jest miłość? To pytanie od wielu stuleci zadają sobie ludzie i próbują znaleźć na nie odpowiedz. Najbardziej pasuje mi tutaj stwierdzenia jednego z największych filozofów w dziejach - Arystotelesa: "Choć miłość jest jak pszczoła która żądli, to przecież jakże wiele daje ona miodu." Postaram się wyjaśnić jak cytat ten, mówiący przecież o sprzecznościach bo o bolu, ale także o przyjemności, ma się do wielkich miłości znanych nam z literatury. Chciałbym zacząć od pierwszej chronologicznie powieści, a więc o micie o Orfeuszu i Eurydyce. Orfeusz jako wychowanek muz, był niezwykle uzdolniony muzycznie- grał na lutni tak pięknie że każdy kto go słuszał musiał przystać aby go posłuchać. Zakochał się z wzajemnością w eurydyce- nimfie drzewnej która z kolei słynęła z piękna. Niestety wskutek nieszczęsliwego wypadku Eurydyka umiera, zaś kochający mąż postanawia się zdobyć na to, o czym niewielu było by w stanie pomyśleć, a więc o odzyskaniu ukochanej z hadesu. Po pokonaniu kolejnych przeszkód, stawił się wreszcie przed panem podziemia i swą piekną grą wybłagał uwolnienie ukochanej, jedna pod jednym warunkiem: podczas powrotu nie wolno mu było obejrzeć się za siebie. Niestety pod sam koniec podróży ciekawość zwyciężyła i nieszczęsny Orfeusz stracił Eurydykę na zawsze. Mówiono że jego żałość była tak wielka, że nawet kamienie płakały kiedy słyszały jego wzruszającą grę i nawoływania ukochanej. Warto także poznać bohaterów homerowskiej "Odyseji" jednej z najznakomistszych tragedii greckich- Odyseusza i Penelopę. Odyseusz dzięki swojemu znakomitemu podstępowi pomógł zdobyć nieosiągalną do tego czasu Troję, za co jednak jest skazany przez bogów na 10 lat tułaczki po możu z dala od rodzinnego domu, gdzie pozostała żona Penelopa i syn Telemach. Mimo tak długiego czasu, oraz pewności prawie wszystkich iż ich pan nie żyje (oprócz telemacha, który cały czas wierzył w powrót ojca), Penelopa bardzo długo opierała się zalotników którzy odwiedzali jej dom, oraz powoli roztwaniali jej majątek. Wkońcu nie mając wyjścia wybrała najodpowiedniejszego mężczyznę. Jednak ta historia ma szczęśliwe zakończenie, gdyż Odyseusz po długich latach tułaczki powraca i znów zamieszkuje ze swoją rodziną. Para ta często jest podowana za jedną z najpiękniejszych postaw miłosci i wierności, w literaturze. I wreszcie kolejna kreacja postaci nieszczęśliwie zakochanych, jest jedna z najbardziej znanych powieści na świecie, a więc Romeo i Julia. Wydawać by się mogło że zakochani w sobie, majętni, młodzi ludzie mają przed sobą cały świat. Niestety, ukochani wywodzą się z dwóch znienawidzonych ze sobą rodów, co skutecznie uniemożliwia im spełnienie swojej miłości. Nienawiść między rodzinami oraz nie możność przeciwstania się im doprowadzją w końcu do śmierci z miłości obojga bohaterów. Jest to bardzo smutna historia która nie kończy się typowym "happy endem" jednak możemy poszukać czegoś jeszcze niż tylko typowy koniec, bo czyż każda miłość nie kończy się wkońcu śmiercią jednego z małżonków. Czyż nie lepiej umrzeć, nawet jeśli młodo, w objęciach ukachanej osoby i iść w tą ostatnią podróż razem. To własnie to drugie dno, sparwia że uważam tą powieść za najlepszą z tych trzech kreacji które tutaj przedstawiłem. Uważam że cytat arystotelesa który przytoczyłem na początku, najlepiej oddaje istotę miłości. To od nas samych zalezy czy to największe z uczuć, będzie dla nas cierpieniem czy bólem. W dzisiejszym świecie zaniku wartości, cięzko byłoby nam znaleźć podobne podniosłe i wielkie miłosne poświęcenia, jednak kimże jestem aby porównywać wartość miłości?
sorka, na początku przez przypadek wysłałem sam wstęp ;p pozdrowienia dla taty ;]
Miłość to bardzo cenne uczucie, które każdy powinien szanować i pielęgnować. Miłość nie kończy się tylko na czulych słowkach, relacjach, ale wymaga czegoś więcej - poświęcenia, ofairy, trudu.
Taka właśnie miłosć wystrępowała między Orfeuszem a Eurydyką. Oni bardzo się kochali. Eurydyka nie oddała się innemu meżczyźnie, - uciekała, oddała życie w obronie miłości. Orfeusz dowiedziawszy się o tym poszedł do Hadesu po ukochaną, by ją ratować.. Tak jak i ona, był gotowy oddać życie ukochanej.
Romeo i Julia. Miłość zakazana. Ci dwoje tak bardzo się kochali, że pomimo kłotni w rodzinach spotykali się ze sobą, nie dali się zastraszyć. W imię tej miłości umarli.
Odyseusz i Penelopa - największy przykład wierności. Odyseusz 20 lat był po za domem, lecz pozostal wierny ukochanej. Podobnie ona- długo na niego czekała, odmawiała kandydatom na męża, wierzyłą w powrót męża. Z tąd jest ona symbolem wierności.
Najbardziej wzruszyła mnie para - Orfeusz i Eurydyka. Kobieta tak była wierna swemu mężowi, że wolała umrzeć, niż oddać się komuś innemu. Uciekała. Swoją śmiercią złożyła ofiarę miłości męzowi. Była to największa ofiara. Kiedy Orfeusz sie o tym dowiedział, poszedł do Hadesu po ukochaną. Bylo to bardzo niebezpieczne. Ryzykował życie dla ukochanej. Dostał się do Hadesu, lecz nie uratował żony. Swoją rozpacz przelał na grę na instrumencie, która chwytała za serca każdego z Hadesu. Była to bardzo piękna i przykładna miłość. Miłość, która nie patrzy na przeciwności losu, miiłość mimo wszystko. Miłość wierna, odważna. Orfeusz nie związał się już z inną kobietą. Pozostał jej wierny do końca, podobnie jak ona jemu.
Ta para bardzo mne wzruszyła. Chciałabym, żeby na świecie wśród młodych ludzi istniała taka właśnie miłość.
Postaram się wyjaśnić jak cytat ten, mówiący przecież o sprzecznościach bo o bolu, ale także o przyjemności, ma się do wielkich miłości znanych nam z literatury.
Chciałbym zacząć od pierwszej chronologicznie powieści, a więc o micie o Orfeuszu i Eurydyce. Orfeusz jako wychowanek muz, był niezwykle uzdolniony muzycznie- grał na lutni tak pięknie że każdy kto go słuszał musiał przystać aby go posłuchać. Zakochał się z wzajemnością w eurydyce- nimfie drzewnej która z kolei słynęła z piękna. Niestety wskutek nieszczęsliwego wypadku Eurydyka umiera, zaś kochający mąż postanawia się zdobyć na to, o czym niewielu było by w stanie pomyśleć, a więc o odzyskaniu ukochanej z hadesu. Po pokonaniu kolejnych przeszkód, stawił się wreszcie przed panem podziemia i swą piekną grą wybłagał uwolnienie ukochanej, jedna pod jednym warunkiem: podczas powrotu nie wolno mu było obejrzeć się za siebie. Niestety pod sam koniec podróży ciekawość zwyciężyła i nieszczęsny Orfeusz stracił Eurydykę na zawsze.
Mówiono że jego żałość była tak wielka, że nawet kamienie płakały kiedy słyszały jego wzruszającą grę i nawoływania ukochanej.
Warto także poznać bohaterów homerowskiej "Odyseji" jednej z najznakomistszych tragedii greckich- Odyseusza i Penelopę. Odyseusz dzięki swojemu znakomitemu podstępowi pomógł zdobyć nieosiągalną do tego czasu Troję, za co jednak jest skazany przez bogów na 10 lat tułaczki po możu z dala od rodzinnego domu, gdzie pozostała żona Penelopa i syn Telemach. Mimo tak długiego czasu, oraz pewności prawie wszystkich iż ich pan nie żyje (oprócz telemacha, który cały czas wierzył w powrót ojca), Penelopa bardzo długo opierała się zalotników którzy odwiedzali jej dom, oraz powoli roztwaniali jej majątek. Wkońcu nie mając wyjścia wybrała najodpowiedniejszego mężczyznę. Jednak ta historia ma szczęśliwe zakończenie, gdyż Odyseusz po długich latach tułaczki powraca i znów zamieszkuje ze swoją rodziną. Para ta często jest podowana za jedną z najpiękniejszych postaw miłosci i wierności, w literaturze.
I wreszcie kolejna kreacja postaci nieszczęśliwie zakochanych, jest jedna z najbardziej znanych powieści na świecie, a więc Romeo i Julia. Wydawać by się mogło że zakochani w sobie, majętni, młodzi ludzie mają przed sobą cały świat. Niestety, ukochani wywodzą się z dwóch znienawidzonych ze sobą rodów, co skutecznie uniemożliwia im spełnienie swojej miłości. Nienawiść między rodzinami oraz nie możność przeciwstania się im doprowadzją w końcu do śmierci z miłości obojga bohaterów. Jest to bardzo smutna historia która nie kończy się typowym "happy endem" jednak możemy poszukać czegoś jeszcze niż tylko typowy koniec, bo czyż każda miłość nie kończy się wkońcu śmiercią jednego z małżonków. Czyż nie lepiej umrzeć, nawet jeśli młodo, w objęciach ukachanej osoby i iść w tą ostatnią podróż razem. To własnie to drugie dno, sparwia że uważam tą powieść za najlepszą z tych trzech kreacji które tutaj przedstawiłem.
Uważam że cytat arystotelesa który przytoczyłem na początku, najlepiej oddaje istotę miłości. To od nas samych zalezy czy to największe z uczuć, będzie dla nas cierpieniem czy bólem. W dzisiejszym świecie zaniku wartości, cięzko byłoby nam znaleźć podobne podniosłe i wielkie miłosne poświęcenia, jednak kimże jestem aby porównywać wartość miłości?
sorka, na początku przez przypadek wysłałem sam wstęp ;p
pozdrowienia dla taty ;]