WALIZKA Rano Kraków był pochmurny, dymily wzgórza. w Monachium padal deszcz, Alpy niewidoczne i ciężkie leżaly w dolinach jak kamienie. Dopiero w Atenach zobaczyłem słońce, które sprawiło, że powietrze, całe powietrze, cala ogromna flotylla powietrza, zamieniło się w drzące złoto. Jak mówią pisarze religijni: nagle stałem się innym człowiekiem. Jestem tylko turystą w widzialnym świecie, jednym z tysiąca cieni, które snują się w ogromnych balach lotnisk- a za mną jak wierny pies jedzie za malich kółkach moja zielona walizka. Jestem tylko nieuważnym turysta ale kocham światlo.
ZAD Pomyśl o bohaterze wiersza - czy to ktoś wyjątkowy czy podobny do innych? A może jest jednocześnie i taki, i taki? Swoje przemyślenia zilustruj fragmentami tekstu. • Zastanów się, czy w postawie osoby mówiącej lub w jej cechach dostrzegasz coś, co jest ci bliskie. Napisz o tym kilka zdan.
DAJE NAJ
paulagreszta
Moim zdaniem bohater wiersza jest bardzo wyjątkową osobą. Mimo tego, ze jest tylko turystą, to zwraca uwagę na najmniejszy element zwiedzanych przez siebie miejsc na świecie, zapamiętuje je i wspomina. Większość osób żyje chwilą, mija poszczególne miejsca i nie przywiązuje zwykle uwagi do malutkich, nic nie znaczących rzeczy, tutaj właśnie to odróżnia naszego bohatera od innych, i właśnie to czyni go wyjątkowym. W postawie bohatera odnajduję wiele wspólnych cech, również jestem osobą, która zwraca uwagę na najmniejszy szczegół, doceniam najmniejsze rzeczy i cieszę się z nich, cieszę się, że żyję, ze jestem zdrowy, że mam okazje każdego dnia poznawać nowe rzeczy i zdobywać doświadczenie. Nie potrzebuję wbrew pozorom wiele, wystarczy mi to, co mam i jest to dla mnie piękne.