Właściwości fizyczne pozwalające na rozdzielanie substancji.
matiip2002
Sączenie – ma zastosowanie przy rozdzielaniu ciał stałych i cieczy. Polega na przepuszczaniu substancji przez sączek o odpowiedniej wielkości tak, aby wszystkie drobiny ciała stałego pozostały na sączku, a ciecz przeszła do zbiornika (np. kolby). Metoda ta jest metodą mało dokładną ale często wystarczającą przy rozdzielaniu substancji.
Odparowanie – stosowana w przypadku, kiedy mieszaniną jest roztwór wodny. Warunkiem zastosowania tej metody jest fakt, że substancja rozpuszczona musi być nielotna, dzięki czemu można odparować wodę a substancja rozpuszczona pozostaje na dnie zbiornika. Sposób przeprowadzania tej metody polega na podgrzaniu parowniczki nad palnikiem do momentu uzyskania suchej substancji. Przykładem może być na przykład otrzymywanie soli kuchennej z wody morskiej.
Destylacja – bardzo skuteczna metoda rozdzielania substancji polegająca na wykorzystaniu różnic pomiędzy temperaturami wrzenia poszczególnych składników. Stosowana jest do rozdzielania mieszanin ciekłych. Polega na podgrzaniu w odpowiednim pojemniku rozdzielanej mieszaniny do temperatury wrzenia jednej z substancji (bardziej lotnej). Para składnika bardziej lotnego jest następnie chłodzona (w chłodnicy) i skraplana do odpowiedniego pojemnika zwanego odbieralnikiem. W przypadku destylacji mieszanin ciekłych np. ropy naftowej destylacje prowadzi się w odpowiednim przedziale temperatur. Otrzymany w ten sposób destylat nazywamy frakcją.
Rektyfikacja – polega na wielokrotnej destylacji. Stosowana jest w przypadku składników o niewielkich różnicach w temperaturach wrzenia. Do przeprowadzenia rektyfikacji stosuje się odpowiednio skonstruowane urządzenia zwane kolumnami rektyfikacyjnymi, w środku których znajdują się półki rektyfikacyjne pozwalające na wielokrotne odparowywanie i skraplanie substancji.
Krystalizacja – metoda pozwalająca rozdzielać roztwory substancji stałych w cieczach. Często stosowana do oczyszczenia substancji stałej poprzez rozpuszczenie jej w odpowiednim rozpuszczalniku a następnie przeprowadzenie krystalizacji poprzez częściowe zatężenie roztworu, oziębienie bądź wysolenie (dodanie innej substancji zmniejszającej rozpuszczalność substancji już zawartej w roztworze). O to chodziło?
Odparowanie – stosowana w przypadku, kiedy mieszaniną jest roztwór wodny. Warunkiem zastosowania tej metody jest fakt, że substancja rozpuszczona musi być nielotna, dzięki czemu można odparować wodę a substancja rozpuszczona pozostaje na dnie zbiornika. Sposób przeprowadzania tej metody polega na podgrzaniu parowniczki nad palnikiem do momentu uzyskania suchej substancji. Przykładem może być na przykład otrzymywanie soli kuchennej z wody morskiej.
Destylacja – bardzo skuteczna metoda rozdzielania substancji polegająca na wykorzystaniu różnic pomiędzy temperaturami wrzenia poszczególnych składników. Stosowana jest do rozdzielania mieszanin ciekłych. Polega na podgrzaniu w odpowiednim pojemniku rozdzielanej mieszaniny do temperatury wrzenia jednej z substancji (bardziej lotnej). Para składnika bardziej lotnego jest następnie chłodzona (w chłodnicy) i skraplana do odpowiedniego pojemnika zwanego odbieralnikiem. W przypadku destylacji mieszanin ciekłych np. ropy naftowej destylacje prowadzi się w odpowiednim przedziale temperatur. Otrzymany w ten sposób destylat nazywamy frakcją.
Rektyfikacja – polega na wielokrotnej destylacji. Stosowana jest w przypadku składników o niewielkich różnicach w temperaturach wrzenia. Do przeprowadzenia rektyfikacji stosuje się odpowiednio skonstruowane urządzenia zwane kolumnami rektyfikacyjnymi, w środku których znajdują się półki rektyfikacyjne pozwalające na wielokrotne odparowywanie i skraplanie substancji.
Krystalizacja – metoda pozwalająca rozdzielać roztwory substancji stałych w cieczach. Często stosowana do oczyszczenia substancji stałej poprzez rozpuszczenie jej w odpowiednim rozpuszczalniku a następnie przeprowadzenie krystalizacji poprzez częściowe zatężenie roztworu, oziębienie bądź wysolenie (dodanie innej substancji zmniejszającej rozpuszczalność substancji już zawartej w roztworze).
O to chodziło?