Question

W starorzytnym Egipcie wieżowców, że po śmierci.....

Dokończ zdanie.... Napisz dłógo...

Opisz dokładnie o co chodziło z wagą ( no bo kiedyś wierzono że jest jest jakaś waga która sądzi o tym czy jesteś dobry czy zły i tak dale... )

proszę o pomoc za każdą dokładną odpowiedz daje naj... (;

Answer 1

Ok. 3000 p.n.e. Z czasem (w ciągu około wieku), odrębne miasta zaczynały łączyć się w większe organizacje. Zmieniała się więc też religia. Dochodziło do kompromisów polegających na łączeniu bóstw, z różnych miast w małżeństwa, a także usynawianie bogów. Najczęściej powstawały triady bóstw. Powstawała, a właściwie syntetyzowała się mitologia. Silnie zakorzeniona była wiara w życie człowieka po śmierci. Stąd też zmarłych grzebano z tak wielką troską. Egipcjanie wierzyli że człowiek składa się z trzech elementów:

z ciała, z ba - bardzo podobne do potocznego rozumienia duszy  z ka – niematerialnego odbicia ciała, albo ducha opiekuńczego człowieka, albo nadane przez bogów określenie wartości dające każdemu godność mu właściwą.

Śmierć rozumiano jako oddzielenie się ciała od elementów duchowych. Jednak ba i ka po śmierci człowieka żyły nadal w łączności z ciałem i w zależności od niego. Zatem komora grobowa, w której składano ciało, była pośmiertnym mieszkaniem ciała i elementów duchowych zmarłego. Zmarły potrzebował tego samego co żywy, a więc także pożywienia. Zapewniał mu je kult zmarłych. Ponadto należało zachować ciało zmarłego w stanie nienaruszonym. Dlatego na miejsca pochówków wybierano miejsca pustynne, wolne od wilgoci. Jednym z rytuałów pogrzebowych był motyw chwytania duszy. Objawiało się to tym, że po śmierci człowieka dusza odłączona od ciała narażona była na śmierć. Dlatego za pomocąmagicznych obrzędów trzeba ją było pochwycić i na nowo złączyć z ciałem. W dniu pogrzebu urządzano ucztę przed grobem. Powtarzano tę ceremonię w wielkie święta nekropolii. Jednak tak rzadkie posiłki nie wystarczały zmarłemu, stąd istniał codzienny kult zmarłych. Polegał on na składaniu ofiar z chleba i libacjach ze świeżej wody. Kult sprawowany był przy grobie. Świątynie budowano z drzewa i plecionek.potrzebne źródło Przy drzwiach umieszczano insygnia bóstwa, dla którego świątynia została wzniesiona.

Monarcha uważany był za boga. Wierzono, że władca jest synem z ciała każdego z bóstw lokalnych, przy czym głównym bogiem, z którym utożsamiał się monarcha był Horus.