W piątek 15.02.2013 o godzinie 11.30 wybraliśmy się z panem Luberdą na wycieczkę po Krakowie. Gdy dojechaliśmy na miejsce przywitała nas pani przewodnik i opowiedziała nam o renesansie. Mówiła, że renesans narodził się we Włoszech w XIV wieku i że jest epoką otwierającą czasy nowożytnie. Następnie weszliśmy do „Katedry na Wawelu” w której byliśmy ponad 2 godziny. Pani przewodnik opowiadała, że Katedra Wawelska, to symbol chwały i miejsce spoczynku królów Polskich oraz wybitnych, cenionych w świecie artystycznym poetów. Katedra jest jedną z najstarszych budowli Wawelu. Tajemniczy półmrok panujący we wnętrzu budowli dodaje jej uroku i magii. Ściany przyozdobione są szczątkami prehistorycznych zwierząt, które mają na celu ochronę Wawelu przed złem. Niegdyś wierzono, iż gdy na ziemię spadnie część z rozwieszonych na ścianach kości, wówczas należy spodziewać się niebezpieczeństwa związanego z Wawelem. Po drodze do drugiego punktu naszej wycieczki poszliśmy na Dziedziniec Arkadowy. Wejście na dziedziniec pałacu prowadzi przez budynek bramy, przebudowany w stylu renesansowym. Dziedziniec ten otoczono bogato zdobionymi trzypiętrowymi krużgankami. Projektantami owej rozbudowy byli m.in. Franciszek z Florencji, Bartłomiej Berecci, mistrz Benedykt i Eberhard Rosenberg. Trzecim miejscem który zwiedzaliśmy był Kościół Franciszkanów. Pierwotny kościół wzniesiono w XIII w., rozbudowano w XV w. Po spaleniu w 1655 r. przez Szwedów gruntownie przebudowany. Zniszczony podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850 r.; odbudowany pod kierunkiem Karola Kremera, następnie Władysława Ekielskiego i Karola Knausa. Obecny kościół jest budowlą gotycką. Wnętrze kościoła urządzone jest w stylu neogotyckim. Prezbiterium i transept zdobi polichromia oraz witraże wykonane według projektu Stanisława Wyspiańskiego, wśród nich Bóg Ojciec-Stworzenie świata - w fasadzie. Ostatnim miejscem naszej wycieczki był Kościół Dominikanów. Budowę tej gotyckiej świątyni rozpoczęli Dominikanie najprawdopodobniej w 1241 r. po najeździe Tatarów na Kraków. W II połowie XIV w. zaczęto przebudowywać ówczesny kościół podwyższając prezbiterium i nawę główną, nadając budowli układ bazylikowy, który pozostał do dziś. Kilka razy miejsce to było nękane pożarami, ostatni w 1850 r. spowodował największe spustoszenie świątyni. Do kościoła wchodzimy przez neogotycką kruchtę z pięknym gotyckim portalem z ok. 1400 r. Samo wnętrze odznacza się strzelistością proporcji. Bazylika jest długa na 69 m, wysoka na 22 m, a jej całkowita szerokość wynosi 38 m. Wystrój kościoła jest w większości neogotycki. Wycieczkę zakończyliśmy przy stoisku z obwarzankami. Chodziarz było zimno to bardzo ciekawie. Bardzo podobała mi się ta wycieczka i uważm że powinno być takich wycieczek więcej.
czy ten tekst jest dobry
Ciekawy :-) Dla mnie dobry .