Przed chrystianizacją na terenach Polski istniały pogańskie świątynie, czyli tak zwane chramy. Czczono w nich wielu bogów, ponieważ religia dawnych Słowian była systemem politeistycznym. Nie znamy dokładnej liczby bóstw ani pomniejszych demonów, ponieważ z tamtego okresu nie zachowały się żadne źródła pisane.
Dawni Słowianie wierzyli w siły natury, ich bogowie potrafili sprowadzić dobrobyt lub jego brak. Niektórzy bogowie dawali płodność, inni mieli powodować lepsze plony. Najważniejszym z nich był Świętowit, któremu stawiali posągi o czterech twarzach. Najczęściej trzymał on róg z miodem. Słowianie wierzyli także, że środkiem wszechświata, czyli axis mundi, jest wielki dąb.
Przed chrystianizacją na terenach Polski istniały pogańskie świątynie, czyli tak zwane chramy. Czczono w nich wielu bogów, ponieważ religia dawnych Słowian była systemem politeistycznym. Nie znamy dokładnej liczby bóstw ani pomniejszych demonów, ponieważ z tamtego okresu nie zachowały się żadne źródła pisane.
Dawni Słowianie wierzyli w siły natury, ich bogowie potrafili sprowadzić dobrobyt lub jego brak. Niektórzy bogowie dawali płodność, inni mieli powodować lepsze plony. Najważniejszym z nich był Świętowit, któremu stawiali posągi o czterech twarzach. Najczęściej trzymał on róg z miodem. Słowianie wierzyli także, że środkiem wszechświata, czyli axis mundi, jest wielki dąb.