W latach 80 -XX w.Nieopodal Przylądka Uluburum odkryto wrak statku, na którym znaleziono towar,przedmioty handlu na tym terenie.1.Jakie przedmioty przywieziono do Troi i skąd ? 2.Jaką rolę pełniła Troja w handlu ? 3.Kto mieszkał w Troi i dlaczego naukowcy mają wątpliwości ? 4.W jakim dziwnym języku odkryto pieczęć w ruinach Troi ? 5 Podaj inne cywilizacje rozwijające się w tym.czasie ? Dziękuję z góry.
Wrak statku odkryty w roku 1982 przez tureckiego poławiacza gąbek Mehmeta Cakira na Morzu Śródziemnym. Zatonął ok. 1300 p.n.e.
Na pokładzie znajdowały się artefakty, pochodzące z co najmniej 11 różnych kultur, poświadczające różnoraki, dalekosiężny handel, prowadzony w późnej epoce brązu.
Jest to również jedno z największych skupisk starożytnych dóbr handlowych, surowców, tworzyw i wyrobów rękodzielniczych odkrytych w basenie Morza Śródziemnego
Cennym ładunkiem statku były także żywica terpentynowca i żywica z drzew pistacjowych, która wraz z mirrą i innymi żywicami była dodawana jako środek konserwujący do wina i potraw. Wykorzystywano ją także do innych celów np. jako środek zapachowy do kadzideł czy do balsamowania zwłok. Ponadto znaleziono szklane fryty, kość słoniową oraz kość hipopotama, kłody afrykańskiego ciemnego drewna, nazywanego przez Egipcjan hebanem (Dalbergia melanoxylon), drewno cedrowe, skorupy strusich jaj, prawdopodobnie przeznaczone do użycia jako pojemniki oraz składniki służące do produkcji kadzideł.
Szkło : 175 szklanych sztab przycięte były na kształt stożka. Były zabarwione na wiele kolorów m.in. na kolor niebieskiego kobaltu (jest chemicznie z niebieskim szkłem znanym z czasów XVIII dynastii egipskiej, co sugeruje wspólne pochodzenie materiału), turkusowy, w jednym przypadku na kolor lawendowy.
Nasiona i owoce : migdały, nasiona sosny, figi, oliwki, winogrono (zarówno w postaci wina jak i rodzynek), kminek, kolendra, granaty, pszenica i jęczmień znalezione na statku mogły być zarówno przeznaczone dla celów handlowych jak i stanowić zapasy dla pasażerów i załogi.
Wyroby rękodzielnicze : Na statku znajdowało się również 135 cypryjskich naczyń, w tym 9 cypryjskich pitosów. Ceramika taka jest dość rzadka w rejonie egejskim, choć niedawno wykopaliska na Krecie ujawniły emporion z późnej epoki brązu, zawierające importy cypryjskie. Do pojedynczych wyrobów tego typu zaliczyć należy również lampy oliwne. Do mykeńskich wyrobów zaliczyć można prawie dwa tuziny kawałków delikatnej oraz użytkowej ceramiki, długie brązowe szpile, paciorki z bałtyckiego bursztynu, szklane paciorki oraz brzytwy, noże i miecze, a także diademy. Pomiędzy lewantyńskimi wyrobami znajdowały się złota i srebrna biżuteria, złoty pektorał, medaliony, paciorki, wisiorki oraz pierścionek. Znaleziono również miedziane i brązowe misy, 5 naczyń z cyny (więcej niż było znalezionych z okresu całej epoki brązu na Bliskim Wschodzie i w rejonie Egejskim, 2 kościane pojemniki kosmetyczne w kształcie kaczek z ruchomymi skrzydłami.
b) Jaką rolę pełniła Troja na poblizkich terenach ?
Podczas prac przy wraku z Uluburun wypracowano wiele metod, które potem stały się bardzo popularne przy badaniach wraków morskich, szczególnie tych zalegających na dużych głębokościach. Przy eksploracji używano różnego typu narzędzi (młotki, przecinaki itp.). Ciężkie artefakty jak np. kamienne kotwice wyciągano za pomocą balonów wypełnionych powietrzem, podnoszenie ich z dna zapewniało zaś zastosowanie hydraulicznego podnośnika. Drobniejsze zabytki wyciągano w koszach.
Był pochodzenia kananejskiego bądź cypryjskiego skąd najpewniej rozpoczął swą podróż w kierunku Egei. Pochodzenie to sugerują m.in. narzędzia, brzytwy, amulety i mnóstwo innych przedmiotów znajdujących się na pokładzie, a także fakt, że duża część ładunku była proweniencji Syro-Palestyńskiej. To, że statek i załoga byli pochodzenia cypryjskiego lub kananejskiego i płynęli w kierunku Egei, jest poparciem dla teorii George’a Bassa.
W swoich publikacjach Bass przekonuje do znaczenia handlu miedzią, cyną i innymi surowcami pochodzenia wschodniośródziemnomorskiego w późnej epoce brązu oraz, że to właśnie żegluga wschodniośródziemnomorska, a nie mykeńska, odgrywała ważną, wręcz dominującą rolę, w handlu.
c) Kto mieszkał w Troji i dlaczego małkowcy mieli wątpliwości ?
Do najbardziej znanych budowli zalicza się Dom z Filarami (Pillar House) o dwóch rzędach podpór i dwóch filarach na jego długiej osi. Istnieją trzy wersje rekonstrukcji tego budynku z galerią wewnętrzną lub bez. Dom 630 należący do wczesnej Troi VI ma plan prostokątny, a jego wnętrze podzielone jest na kilka pomieszczeń. Domy A, B i C są megaronami. Dom G, mimo megaronowego planu, ma wejście umieszczone w dłuższej ścianie. Dom F był najprawdopodobniej dwukondygnacyjny, zachowały się ślady jego przebudowy oraz techniki „pruskiego muru”. Bardzo nietypowy plan miał dom M tworzący literę L.
Państwo Wilusa przez wielu identyfikowane z Ilionem. Jednym z władców Wilusy był Alaksandu, w oczywisty sposób kojarzący się z Aleksandrem/Parysem z greckich legend. ok. 1250 r. Wilusa była przedmiotem sporu pomiędzy królem hetyckim a państwem Ahhiyawa, nieraz łączonym z Achajami/Mykeńczykami. Nie ma jednak pewności, gdzie leżała Wilusa, poza tym, że wiadomo, iż było to w zachodniej Anatolii .Wykopaliska na Hissarliku potwierdziły historyczność samej Troi dlatego też nie
przyniosły żadnego dowodu historyczności mitu o wojnie trojańskiej, choć z całą pewnością jej nie wykluczają.
d) W ruinach miasta odkryto pieczęć z napisem należącym do pewnej grupy językowej. Jakiej ?
W ruinach Troi II Schliemann odkrył 16 skarbów (celowo ukrytych zespołów przedmiotów), z których najbogatszym i najsłynniejszym jest tzw. Skarb Priama. Zawierał on złotą biżuterię, naczynia z brązu i złota, a także broń, ozdobne kamienne topory i brązowe narzędzia. W ostatnim czasie zaczęto kwestionować autentyczność znaleziska dokonanego w nieco sensacyjnych okolicznościach osobiście przez samego Schliemanna. Dokładna analiza stylistyczna wskazuje, że zespół ten zawiera obiekty z różnych faz Troi, także późniejszych. Powstaje więc podejrzenie, że Schliemann dla „wzbogacenia” Troi II dodał do jakiegoś faktycznego znaleziska także przedmioty odkryte w innym miejscu i w wyższych warstwach, lub też że Schliemann pomylił się co do datowania skarbu, faktycznie należącego do warstw późniejszych (coraz częściej przyjmuje się, że Skarb pochodził z grobu z Troi III).
a) Jakie towary przywieziono do Troji i skąd ?
Wrak statku odkryty w roku 1982 przez tureckiego poławiacza gąbek Mehmeta Cakira na Morzu Śródziemnym. Zatonął ok. 1300 p.n.e.
Na pokładzie znajdowały się artefakty, pochodzące z co najmniej 11 różnych kultur, poświadczające różnoraki, dalekosiężny handel, prowadzony w późnej epoce brązu.
Jest to również jedno z największych skupisk starożytnych dóbr handlowych, surowców, tworzyw i wyrobów rękodzielniczych odkrytych w basenie Morza Śródziemnego
Cennym ładunkiem statku były także żywica terpentynowca i żywica z drzew pistacjowych, która wraz z mirrą i innymi żywicami była dodawana jako środek konserwujący do wina i potraw. Wykorzystywano ją także do innych celów np. jako środek zapachowy do kadzideł czy do balsamowania zwłok. Ponadto znaleziono szklane fryty, kość słoniową oraz kość hipopotama, kłody afrykańskiego ciemnego drewna, nazywanego przez Egipcjan hebanem (Dalbergia melanoxylon), drewno cedrowe, skorupy strusich jaj, prawdopodobnie przeznaczone do użycia jako pojemniki oraz składniki służące do produkcji kadzideł.
Szkło : 175 szklanych sztab przycięte były na kształt stożka. Były zabarwione na wiele kolorów m.in. na kolor niebieskiego kobaltu (jest chemicznie z niebieskim szkłem znanym z czasów XVIII dynastii egipskiej, co sugeruje wspólne pochodzenie materiału), turkusowy, w jednym przypadku na kolor lawendowy.
Nasiona i owoce : migdały, nasiona sosny, figi, oliwki, winogrono (zarówno w postaci wina jak i rodzynek), kminek, kolendra, granaty, pszenica i jęczmień znalezione na statku mogły być zarówno przeznaczone dla celów handlowych jak i stanowić zapasy dla pasażerów i załogi.
Wyroby rękodzielnicze : Na statku znajdowało się również 135 cypryjskich naczyń, w tym 9 cypryjskich pitosów. Ceramika taka jest dość rzadka w rejonie egejskim, choć niedawno wykopaliska na Krecie ujawniły emporion z późnej epoki brązu, zawierające importy cypryjskie. Do pojedynczych wyrobów tego typu zaliczyć należy również lampy oliwne. Do mykeńskich wyrobów zaliczyć można prawie dwa tuziny kawałków delikatnej oraz użytkowej ceramiki, długie brązowe szpile, paciorki z bałtyckiego bursztynu, szklane paciorki oraz brzytwy, noże i miecze, a także diademy. Pomiędzy lewantyńskimi wyrobami znajdowały się złota i srebrna biżuteria, złoty pektorał, medaliony, paciorki, wisiorki oraz pierścionek. Znaleziono również miedziane i brązowe misy, 5 naczyń z cyny (więcej niż było znalezionych z okresu całej epoki brązu na Bliskim Wschodzie i w rejonie Egejskim, 2 kościane pojemniki kosmetyczne w kształcie kaczek z ruchomymi skrzydłami.
b) Jaką rolę pełniła Troja na poblizkich terenach ?
Podczas prac przy wraku z Uluburun wypracowano wiele metod, które potem stały się bardzo popularne przy badaniach wraków morskich, szczególnie tych zalegających na dużych głębokościach. Przy eksploracji używano różnego typu narzędzi (młotki, przecinaki itp.). Ciężkie artefakty jak np. kamienne kotwice wyciągano za pomocą balonów wypełnionych powietrzem, podnoszenie ich z dna zapewniało zaś zastosowanie hydraulicznego podnośnika. Drobniejsze zabytki wyciągano w koszach.
Był pochodzenia kananejskiego bądź cypryjskiego skąd najpewniej rozpoczął swą podróż w kierunku Egei. Pochodzenie to sugerują m.in. narzędzia, brzytwy, amulety i mnóstwo innych przedmiotów znajdujących się na pokładzie, a także fakt, że duża część ładunku była proweniencji Syro-Palestyńskiej. To, że statek i załoga byli pochodzenia cypryjskiego lub kananejskiego i płynęli w kierunku Egei, jest poparciem dla teorii George’a Bassa.
W swoich publikacjach Bass przekonuje do znaczenia handlu miedzią, cyną i innymi surowcami pochodzenia wschodniośródziemnomorskiego w późnej epoce brązu oraz, że to właśnie żegluga wschodniośródziemnomorska, a nie mykeńska, odgrywała ważną, wręcz dominującą rolę, w handlu.
c) Kto mieszkał w Troji i dlaczego małkowcy mieli wątpliwości ?
Do najbardziej znanych budowli zalicza się Dom z Filarami (Pillar House) o dwóch rzędach podpór i dwóch filarach na jego długiej osi. Istnieją trzy wersje rekonstrukcji tego budynku z galerią wewnętrzną lub bez. Dom 630 należący do wczesnej Troi VI ma plan prostokątny, a jego wnętrze podzielone jest na kilka pomieszczeń. Domy A, B i C są megaronami. Dom G, mimo megaronowego planu, ma wejście umieszczone w dłuższej ścianie. Dom F był najprawdopodobniej dwukondygnacyjny, zachowały się ślady jego przebudowy oraz techniki „pruskiego muru”. Bardzo nietypowy plan miał dom M tworzący literę L.
Państwo Wilusa przez wielu identyfikowane z Ilionem. Jednym z władców Wilusy był Alaksandu, w oczywisty sposób kojarzący się z Aleksandrem/Parysem z greckich legend. ok. 1250 r. Wilusa była przedmiotem sporu pomiędzy królem hetyckim a państwem Ahhiyawa, nieraz łączonym z Achajami/Mykeńczykami. Nie ma jednak pewności, gdzie leżała Wilusa, poza tym, że wiadomo, iż było to w zachodniej Anatolii .Wykopaliska na Hissarliku potwierdziły historyczność samej Troi dlatego też nie
przyniosły żadnego dowodu historyczności mitu o wojnie trojańskiej, choć z całą pewnością jej nie wykluczają.
d) W ruinach miasta odkryto pieczęć z napisem należącym do pewnej grupy językowej. Jakiej ?
W ruinach Troi II Schliemann odkrył 16 skarbów (celowo ukrytych zespołów przedmiotów), z których najbogatszym i najsłynniejszym jest tzw. Skarb Priama. Zawierał on złotą biżuterię, naczynia z brązu i złota, a także broń, ozdobne kamienne topory i brązowe narzędzia. W ostatnim czasie zaczęto kwestionować autentyczność znaleziska dokonanego w nieco sensacyjnych okolicznościach osobiście przez samego Schliemanna. Dokładna analiza stylistyczna wskazuje, że zespół ten zawiera obiekty z różnych faz Troi, także późniejszych. Powstaje więc podejrzenie, że Schliemann dla „wzbogacenia” Troi II dodał do jakiegoś faktycznego znaleziska także przedmioty odkryte w innym miejscu i w wyższych warstwach, lub też że Schliemann pomylił się co do datowania skarbu, faktycznie należącego do warstw późniejszych (coraz częściej przyjmuje się, że Skarb pochodził z grobu z Troi III).