W każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych. Napisz rozprawkę, w której rozważysz trafność tego stwierdzenia. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz innego utworu literackiego.
Stwierdzenie, że w każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych, wydaje się trafne i słuszne. Często zdarza się, że przeceniamy swoje wady i nie dostrzegamy swoich mocnych stron, a jednocześnie oceniamy innych ludzi przez pryzmat ich błędów, pomijając ich pozytywne cechy. Warto jednak zastanowić się, czy ta teza ma potwierdzenie w literaturze.
W "Opowieści wigilijnej" Charlesa Dickensa pojawia się bohater Ebenezer Scrooge, który na początku opowieści jest skąpcem pozbawionym empatii. Jednak podczas magicznej nocy widzi, jak jego postępowanie wpływa na innych ludzi i zaczyna rozumieć, że nie tylko pieniądze są ważne w życiu. Przez tę metamorfozę Scrooge staje się bardziej otwarty na innych i pozytywnie wpływa na życie ludzi wokół niego. Mimo, że na początku wydawał się nie mieć nic godnego podziwu, to jego zmiana postawy i gotowość do zmiany pozytywnie wpłynęły na innych ludzi.
Podobnie w "Quo Vadis" Henryka Sienkiewicza, Winicjusz, początkowo bezduszny żołnierz, pod wpływem spotkania z chrześcijanami odkrywa w sobie uczucia i empatię dla innych ludzi. Ostatecznie, kiedy zrozumiał, jakie skarby kryją się w życiu duchowym, tak jak Ligia przyjmuje chrzest i staje się chrześcijaninem. Winicjusz ma w sobie coś godnego podziwu, jego gotowość do zmiany i poświęcenie przyciągnęły ludzi dookoła niego i pomogły mu odnaleźć spełnienie.
Zarówno w "Opowieści wigilijnej", jak i w "Quo Vadis" pojawiają się bohaterowie, którzy z początku nie wydają się mieć nic godnego podziwu, ale poprzez swoje doświadczenia i decyzje zmieniają swoje życie na lepsze. Dlatego też można uznać, że stwierdzenie, że w każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych jest stwierdzeniem trafnym.
Odpowiedź:
Stwierdzenie, że w każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych, wydaje się trafne i słuszne. Często zdarza się, że przeceniamy swoje wady i nie dostrzegamy swoich mocnych stron, a jednocześnie oceniamy innych ludzi przez pryzmat ich błędów, pomijając ich pozytywne cechy. Warto jednak zastanowić się, czy ta teza ma potwierdzenie w literaturze.
W "Opowieści wigilijnej" Charlesa Dickensa pojawia się bohater Ebenezer Scrooge, który na początku opowieści jest skąpcem pozbawionym empatii. Jednak podczas magicznej nocy widzi, jak jego postępowanie wpływa na innych ludzi i zaczyna rozumieć, że nie tylko pieniądze są ważne w życiu. Przez tę metamorfozę Scrooge staje się bardziej otwarty na innych i pozytywnie wpływa na życie ludzi wokół niego. Mimo, że na początku wydawał się nie mieć nic godnego podziwu, to jego zmiana postawy i gotowość do zmiany pozytywnie wpłynęły na innych ludzi.
Podobnie w "Quo Vadis" Henryka Sienkiewicza, Winicjusz, początkowo bezduszny żołnierz, pod wpływem spotkania z chrześcijanami odkrywa w sobie uczucia i empatię dla innych ludzi. Ostatecznie, kiedy zrozumiał, jakie skarby kryją się w życiu duchowym, tak jak Ligia przyjmuje chrzest i staje się chrześcijaninem. Winicjusz ma w sobie coś godnego podziwu, jego gotowość do zmiany i poświęcenie przyciągnęły ludzi dookoła niego i pomogły mu odnaleźć spełnienie.
Zarówno w "Opowieści wigilijnej", jak i w "Quo Vadis" pojawiają się bohaterowie, którzy z początku nie wydają się mieć nic godnego podziwu, ale poprzez swoje doświadczenia i decyzje zmieniają swoje życie na lepsze. Dlatego też można uznać, że stwierdzenie, że w każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych jest stwierdzeniem trafnym.
Wyjaśnienie: