W jaki sposób artyści mogą przedstawiać motyw przemijania? Omów zagadnienie, odwołując się do wiersza Daniela Naborowskiego Krótkość żywota oraz innych tekstów kultury.
Daniel Naborowski
Krótkość żywota
Godzina za godziną niepojęcie chodzi:
Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi.
Krótka rozprawa: jutro - coś dziś jest, nie będziesz,
Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt - żywot ludzki słynie.
Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie, Kołem niehamowanym lotny czas uchodzi,
A żeś był, nieboszczyka imienia nabędziesz; Z którego spadł niejeden, co na starość godzi. Wtenczas, kiedy ty myślisz, jużeś był, nieboże; Między śmiercią, rodzeniem byt nasz, ledwie może Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła.
Daniel Naborowski
Krótkość żywota
Godzina za godziną niepojęcie chodzi:
Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi.
Krótka rozprawa: jutro - coś dziś jest, nie będziesz,
Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt - żywot ludzki słynie.
Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie, Kołem niehamowanym lotny czas uchodzi,
A żeś był, nieboszczyka imienia nabędziesz; Z którego spadł niejeden, co na starość godzi. Wtenczas, kiedy ty myślisz, jużeś był, nieboże; Między śmiercią, rodzeniem byt nasz, ledwie może Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła.
Odpowiedź: W wierszu Daniela Naborowskiego "Krótkość żywota" autor przedstawia ludzkie życie jako nieustanny ciąg przemijania. W ciągu jednej godziny, życie człowieka przechodzi przez trzy pokolenia - przodków, samego siebie i potomków. W ciągu jednego dnia może się zdarzyć, że człowiek już nie będzie istniał. Wiersz Naborowskiego jest pełen symboli i metafor, które przedstawiają krótkość życia, takie jak "dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt".
Wyjaśnienie: