Question

W formie opowiadania z dialogiem napisz o miłym zdarzeniu które Cię ostatnio spotkało. Żeby było o tym że poszedłem grać z kolegami w piłkę. Tak na 1strone, może być trochę więcej :D

Answer 1

 Ostatnio miałem pecha do wszystkiego co chodzi i żyje. Po prostu jak to w życiu bywa jak pech to pech. Wczoraj jednak umówiłem sie z chłopakami, że idziemy grać w piłkę. Wtedy Jacek uświadomił mi, że boisko na którym zawsze gramy jest zajęte ostatnio przez przedszkolaków. Akurat w takich godzinach muszą przychodzi. No cóż, trzeba było znaleźć inne rozwiązanie.
- Przecież piłka nożna jest sportem, który mozna niemal wszędzie - powiedział Maciek.
- Racja, tylko gdzie znajdziemy odpowiednie miejsce ? - zapytał Wojtek.
- Hmm myślę, że możemy zagrać na polanie koło parku. - powiedział Artur. - przecież tam jest sporo miejsca. - odpowiedział.
- Świetny pomysł !- poparli to Patryk i Kamil.
Koniec końców wybraliśmy się na polanę koło parku. Wspaniałe miejsce, jednak okazało się, że juz wcześniej ktoś wpadł na taki pomysł jak my i zajął sobie miejscówke. Co za pech. Byli tam chłopaki z osiedla obok. Troche starsi od nas. Artur zaproponował im wspólną grę, na co przystali chyba tylko dlatego ze lepiej grać mając przeciwniką innego niż własny kumpel.
I zagraliśmy! Co to był za mecz!  W końcu szczęście uśmiechnęło się do mnie i moich kolegów i wygraliśmy ! My wygraliśmy. Zaskoczeniem było to, że starszaki nam podziękowali za fajną grę i zaprosili na kolejny mecz, tym razem jednak na normalnym boisku.
Piłka nożna dla wielu to tylko dwa słowa, dla mnie to całe życie!

Answer 2

To miał być nudny dzień. Była słoneczna sobota, a ja nie miałem z kim pograć w piłkę. To moja pasja. Gram w nią, kiedy tylko mam na to czas. Wszyscy gdzieś powyjeżdzali albo nie mogli wyjść z domu. Dziwiło mnie to, ale nie mogłem iść na boisko i grac  z samym sobą.
Zacząłem się zabierać za sprzątanie pokoju, wyciągnąłem juz odkurzacz z szafy, gdy zadzwonił telefon.
- Halo - powiedziałem.
- Kuba?
- No raczej - odparłem zgryźliwie.
- Czemu nie ma cię na boju?
- No bo przecież nikogo ma dzisiaj nie być - odburknąłem.
- No coś ty! Zwariowałeś? Jak może nie byc nikogo na boju!!! My tu czekamy tylko na ciebie - odparł Tomek, kapitan naszej podwórkowej drużyny.
- ...bo wszyscy gdzieś nagle powyjeżdzali.
- Ej chłopie! Przecież my cię wkręcaliśmy - wykrzyknął mi do słuchawki Tomek.
Chcieliśmy sprawdzić twoją gotowość do gry!
- Żeście sobie znaleźli sposób. Jestem gotowy, jak zawsze - odparłem z uśmiechem na ustach.
- To dawaj dawaj! Masz 15 minut i zaczynamy bez ciebie.
- Nie ma takiej opcji! - ryknąłem i z rozpędem zacząłem się ubierać w dres.
- To mnie wkręcili - pomyślałem sobie i żegnając mamę w przedpokoju wybiegłem z domu.
     Wygraliśmy 2:1 z naszymi rywalami z Gimnazjum nr 4 na Kręckiego. W końcu ich pokonaliśmy. Chłopaki powiedzieli,że ta druga bramka wyszła mi jak Lewandowskiemu.
Byłem dumny i szczęśliwy i wiedziałem,że już nie dam się nabrać na "odwoływane" spotkania w sobotnie poranki. Zauważyłem,że odrobina adrenaliny również pomaga w zdobywaniu goli. Ciekawe zjawisko :)