Akcja rozgrywa się na Kryonii - planecie oddalonej od wszystkich słońc. Bohaterami są Kryonidzi - istoty, które z lodu wykonał pewien konstruktor-wynalazca, a ponadto elektrycerze Mosiężny, Żelazny i Kwarcowy.
Kryonidzi mogli żyć tylko w chłodzie. Upodobali sobie klejnoty, co mogło ich zgubić. Na Kryonię zaczęli bowiem przybywać awanturnicy żądni bogactw. Najpierw przyleciał Kwarcowy, był rozgrzany lotem, więc gdy stanął na lodach, roztopiły się i elektrycerz runął do wody. Z kolei elektrycerz Żelazny zastygł z zimna i nie mógł się poruszyć. Największe niebezpieczeństwo zagrażało ze strony Kwarcowego, który mógł regulować temperaturę swego ciała. Gdy myślał, rozgrzewało się, a gdy nie myślał, stygło. Postanowił nie myśleć, aby nie stopić lodu Kryonii. Dzięki bezmyślności stał się nie do pokonania i siał spustoszenie. Zwyciężył obrońców Kryonii: Boreala i Albucyda Białego. Rozpacz ogarnęła Kryonidów. Na ich szczęście, elektrycerz Kwarcowy przegrał w pojedynku z mędrcem Baryonem Lodoustym, który poprzez znaki dawane palcami sprowokował awanturnika do myślenia. Kwarcowy zaczął rozmyślać nad sensem znaków, rozgrzał się, roztopił się pod nim lód i elektrycerz spadł na dno oceanu. Utwór ma cechy baśni oraz tekstu fantastyczno-naukowego. Zawiera takie przesłanie, że w świecie maszyn, inteligentnych robotów wygrywa nie silny, ale mądry.
Akcja rozgrywa się na Kryonii -
planecie oddalonej od wszystkich słońc. Bohaterami są Kryonidzi -
istoty, które z lodu wykonał pewien konstruktor-wynalazca, a
ponadto elektrycerze Mosiężny, Żelazny i Kwarcowy.
Kryonidzi mogli żyć tylko w
chłodzie. Upodobali sobie klejnoty, co mogło ich zgubić. Na
Kryonię zaczęli bowiem przybywać awanturnicy żądni bogactw.
Najpierw przyleciał Kwarcowy, był rozgrzany lotem, więc gdy stanął
na lodach, roztopiły się i elektrycerz runął do wody. Z kolei
elektrycerz Żelazny zastygł z zimna i nie mógł się
poruszyć. Największe niebezpieczeństwo zagrażało ze strony
Kwarcowego, który mógł regulować temperaturę swego
ciała. Gdy myślał, rozgrzewało się, a gdy nie myślał, stygło.
Postanowił nie myśleć, aby nie stopić lodu Kryonii. Dzięki
bezmyślności stał się nie do pokonania i siał spustoszenie.
Zwyciężył obrońców Kryonii: Boreala i Albucyda Białego.
Rozpacz ogarnęła Kryonidów. Na ich szczęście, elektrycerz
Kwarcowy przegrał w pojedynku z mędrcem Baryonem Lodoustym, który
poprzez znaki dawane palcami sprowokował awanturnika do myślenia.
Kwarcowy zaczął rozmyślać nad sensem znaków, rozgrzał
się, roztopił się pod nim lód i elektrycerz spadł na dno
oceanu.
Utwór
ma cechy baśni oraz tekstu fantastyczno-naukowego. Zawiera takie
przesłanie, że w świecie maszyn, inteligentnych robotów
wygrywa nie silny, ale mądry.