Malwiea
1. To koniec utworu, zakończenie 2. To śpiew bez akompaniamentu 3. Wykonywanie utworu który polega na zgodnym wykonaniu przebiegu melodycznego. 4. 5. To artysta danego instrumentu 6. Użycie fragmentu wcześniej dokonanego nagrania muzycznego 7. 8. Przedłuża czas trwania danej nuty 9. wokalno-instrumentalna 10. Wieloczęściowy utwór muzyczny przeznaczony na orkiestrę
Coda (z języka wł., w dosłownym tłumaczeniu: ogon), lub koda – zakończenie utworu muzycznego. Koda jest typowa dla większych form muzycznych: formy sonatowej, fugi, również niektórych tańców. Może być krótkim ozdobnikiem, kilkoma akordami ujętymi w kadencję lub dłuższym fragmentem, niekiedy utrzymanym w narastającym tempie i dynamice. Koda, wykorzystując motywy utworu, ma stanowić jego podsumowanie i zamknięcie.
2 A cappella – styl muzyczny polegający na wykonywaniu przez chór utworów wielogłosowych bez towarzyszenia instrumentów. Ów styl wykształcił się na gruncie muzyki kościelnej XVI wieku, a jego teoretyczne dookreślenie dokonało się w teorii muzyki w I połowie XVII wieku
3Unisono lub all’unisono – sposób wykonania utworu muzycznego polegający na zgodnym wykonaniu przebiegu melodycznego przez całą orkiestrę lub grupę instrumentów w interwale oktawy czystej albo prymy czystej.
4kurant – melodia wygrywana przez mechanizmy pozytywkowe znajdujące się w zegarach; także sam zegar lub sam mechanizm, wygrywający takie melodie (często staropolskie); zobacz też: carillon
kuranty – toasty lub śpiewy wiwatowe (staropolskie) por. Zygmunt Gloger Encyklopedia Staropolska hasła: kurant, zdrowia
kuranty – wojskowe sygnały na trąbkę (staropolskie) porównaj Partytura dla trembaczów rożnego woyskowego kurantu, Biblioteka Kórnicka PAN (BK 2102/2, k. 124)
5 Wirtuoz (wł. virtuoso z łac. virtus, umiejętność, doskonałość) – wybitny instrumentalista, mistrz danego instrumentu. Muzyk zdolny pokonać najbardziej skomplikowane problemy techniczne.
6 Samplowanie – użycie fragmentu wcześniej dokonanego nagrania muzycznego, zwanego samplem, jako elementu nowo tworzonego utworu, przy wykorzystaniu specjalnego instrumentu zwanego samplerem lub też stosując w tym celu komputer. Sample uzyskuje się w sposób naturalny bądź sztuczny.
7 Homofonia – rodzaj faktury, w której melodii, znajdującej się zazwyczaj w najwyższym głosie, towarzyszy akompaniament. Muzyka powstała na fakturze homofonicznej nosi nazwę muzyki homofonicznej. Homofonia polega na dominacji melodii prowadzonej w pierwszym głosie, najczęściej jest to głos wykonujący główny temat utworu.
8 Fermata, korona, - element notacji muzycznej oznaczający przedłużenie wartości nuty lub pauzy, do której odnosi się ów znak, przy czym czas przedłużenia nie jest z góry określony i zależy od interpretacji wykonawcy
9 Oratorium – wielka forma muzyczna wokalno-instrumentalna, wykonywana początkowo w kościele, a obecnie zazwyczaj na estradzie koncertowej. W wykonaniach oratorium biorą udział śpiewacy-soliści, chór i orkiestra. Epickie fragmenty recytuje narrator (testo, historicus), czasem rolę tę przejmuje chór.
10 Symfonia – (w klasycznym kształcie) to zazwyczaj trzy- lub czteroczęściowy utwór muzyczny na orkiestrę, popularny w XVIII, XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Jest orkiestrowym odpowiednikiem sonaty. Skrócone symfonie przeznaczone dla mniejszych orkiestr to sinfonietty.
2. To śpiew bez akompaniamentu
3. Wykonywanie utworu który polega na zgodnym wykonaniu przebiegu melodycznego.
4.
5. To artysta danego instrumentu
6. Użycie fragmentu wcześniej dokonanego nagrania muzycznego
7.
8. Przedłuża czas trwania danej nuty
9. wokalno-instrumentalna
10. Wieloczęściowy utwór muzyczny przeznaczony na orkiestrę
✨Liczę na najjj✨
Odpowiedź:
Coda (z języka wł., w dosłownym tłumaczeniu: ogon), lub koda – zakończenie utworu muzycznego. Koda jest typowa dla większych form muzycznych: formy sonatowej, fugi, również niektórych tańców. Może być krótkim ozdobnikiem, kilkoma akordami ujętymi w kadencję lub dłuższym fragmentem, niekiedy utrzymanym w narastającym tempie i dynamice. Koda, wykorzystując motywy utworu, ma stanowić jego podsumowanie i zamknięcie.
2 A cappella – styl muzyczny polegający na wykonywaniu przez chór utworów wielogłosowych bez towarzyszenia instrumentów. Ów styl wykształcił się na gruncie muzyki kościelnej XVI wieku, a jego teoretyczne dookreślenie dokonało się w teorii muzyki w I połowie XVII wieku
3Unisono lub all’unisono – sposób wykonania utworu muzycznego polegający na zgodnym wykonaniu przebiegu melodycznego przez całą orkiestrę lub grupę instrumentów w interwale oktawy czystej albo prymy czystej.
4kurant – melodia wygrywana przez mechanizmy pozytywkowe znajdujące się w zegarach; także sam zegar lub sam mechanizm, wygrywający takie melodie (często staropolskie); zobacz też: carillon
kuranty – toasty lub śpiewy wiwatowe (staropolskie) por. Zygmunt Gloger Encyklopedia Staropolska hasła: kurant, zdrowia
kuranty – wojskowe sygnały na trąbkę (staropolskie) porównaj Partytura dla trembaczów rożnego woyskowego kurantu, Biblioteka Kórnicka PAN (BK 2102/2, k. 124)
5 Wirtuoz (wł. virtuoso z łac. virtus, umiejętność, doskonałość) – wybitny instrumentalista, mistrz danego instrumentu. Muzyk zdolny pokonać najbardziej skomplikowane problemy techniczne.
6 Samplowanie – użycie fragmentu wcześniej dokonanego nagrania muzycznego, zwanego samplem, jako elementu nowo tworzonego utworu, przy wykorzystaniu specjalnego instrumentu zwanego samplerem lub też stosując w tym celu komputer. Sample uzyskuje się w sposób naturalny bądź sztuczny.
7 Homofonia – rodzaj faktury, w której melodii, znajdującej się zazwyczaj w najwyższym głosie, towarzyszy akompaniament. Muzyka powstała na fakturze homofonicznej nosi nazwę muzyki homofonicznej. Homofonia polega na dominacji melodii prowadzonej w pierwszym głosie, najczęściej jest to głos wykonujący główny temat utworu.
8 Fermata, korona, - element notacji muzycznej oznaczający przedłużenie wartości nuty lub pauzy, do której odnosi się ów znak, przy czym czas przedłużenia nie jest z góry określony i zależy od interpretacji wykonawcy
9 Oratorium – wielka forma muzyczna wokalno-instrumentalna, wykonywana początkowo w kościele, a obecnie zazwyczaj na estradzie koncertowej. W wykonaniach oratorium biorą udział śpiewacy-soliści, chór i orkiestra. Epickie fragmenty recytuje narrator (testo, historicus), czasem rolę tę przejmuje chór.
10 Symfonia – (w klasycznym kształcie) to zazwyczaj trzy- lub czteroczęściowy utwór muzyczny na orkiestrę, popularny w XVIII, XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Jest orkiestrowym odpowiednikiem sonaty. Skrócone symfonie przeznaczone dla mniejszych orkiestr to sinfonietty.
myśle że pomogłam