Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami jest jednym z najważniejszych a zarazem najtrudniejszych zadań stojących przed współczesnym człowiekiem. Za zanieczyszczenia możemy uważać wszystkie substancje w stanie stałym, ciekłym i gazowym, w których stężenie przekracza średnią zawartość tych substancji w czystym powietrzu atmosferycznym. Pochodzić one mogą ze źródeł naturalnych lub wynikających z działalności człowieka. Zanieczyszczenia naturalne powstają w wyniku np. aktywności wulkanicznej, pożarów lasów, rozkładu organizmów żywych. Są to przeważnie produkty gazowe, węglowodory czy pyły powstające na skutek erupcji wulkanicznej. Do zanieczyszczeń wynikających z działalności człowieka możemy przede wszystkim zaliczyć takie źródła jak transport, spalanie paliw, energetyka, procesy przemysłowe, rolnictwo i wiele, wiele innych. Głównymi ich produktami są: tlenek węgla, tlenki azotu, węglowodory, tlenki siarki i pyły. W Polsce regulacja ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami jest przede wszystkim zawarta w ustawie Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27.04.2001 oraz w aktach wykonawczych do tej ustawy. Nie zmienia to faktu, że dla zapewnienia ochrony powietrza należy głównie efektywnie redukować rozmiary już zaistniałej emisji zanieczyszczeń i racjonalnie modyfikować technologie produkcji, wytwarzające szczególnie uciążliwe zanieczyszczenia. Aby działania te były skuteczne należy przede wszystkim szczegółowo rozpoznać rodzaje i własności powstających zanieczyszczeń oraz miejsca i warunki wprowadzania ich do atmosfery. Pozwoli to nam ocenić stan i stopień zanieczyszczenia oraz związane z nim zagrożenie a dzięki temu zakres i sposób działania. W celu ograniczenia zanieczyszczenia powietrza należy: • Wprowadzać urządzenia odpylające np. filtry, odpylacze na kominy w zakładach przemysłowych • Używać bezołowiowych i bezsiarkowych paliw • Wstrzymać lub ograniczyć produkcję substancji szkodliwych • Sadzić pasy zieleni, tworzyć tereny zielone w mocno zurbanizowanych rejonach w celach ochronnych • Dbać o naturalne płuca ziemi, czyli lasy poprzez racjonalne zarządzanie gospodarką leśną
Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami jest jednym z najważniejszych a zarazem najtrudniejszych zadań stojących przed współczesnym człowiekiem.
Za zanieczyszczenia możemy uważać wszystkie substancje w stanie stałym, ciekłym i gazowym, w których stężenie przekracza średnią zawartość tych substancji w czystym powietrzu atmosferycznym. Pochodzić one mogą ze źródeł naturalnych lub wynikających z działalności człowieka. Zanieczyszczenia naturalne powstają w wyniku np. aktywności wulkanicznej, pożarów lasów, rozkładu organizmów żywych. Są to przeważnie produkty gazowe, węglowodory czy pyły powstające na skutek erupcji wulkanicznej.
Do zanieczyszczeń wynikających z działalności człowieka możemy przede wszystkim zaliczyć takie źródła jak transport, spalanie paliw, energetyka, procesy przemysłowe, rolnictwo i wiele, wiele innych. Głównymi ich produktami są: tlenek węgla, tlenki azotu, węglowodory, tlenki siarki i pyły.
W Polsce regulacja ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami jest przede wszystkim zawarta w ustawie Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27.04.2001 oraz w aktach wykonawczych do tej ustawy.
Nie zmienia to faktu, że dla zapewnienia ochrony powietrza należy głównie efektywnie redukować rozmiary już zaistniałej emisji zanieczyszczeń i racjonalnie modyfikować technologie produkcji, wytwarzające szczególnie uciążliwe zanieczyszczenia.
Aby działania te były skuteczne należy przede wszystkim szczegółowo rozpoznać rodzaje i własności powstających zanieczyszczeń oraz miejsca i warunki wprowadzania ich do atmosfery. Pozwoli to nam ocenić stan i stopień zanieczyszczenia oraz związane z nim zagrożenie a dzięki temu zakres i sposób działania. W celu ograniczenia zanieczyszczenia powietrza należy:
• Wprowadzać urządzenia odpylające np. filtry, odpylacze na kominy w zakładach przemysłowych
• Używać bezołowiowych i bezsiarkowych paliw
• Wstrzymać lub ograniczyć produkcję substancji szkodliwych
• Sadzić pasy zieleni, tworzyć tereny zielone w mocno zurbanizowanych rejonach w celach ochronnych
• Dbać o naturalne płuca ziemi, czyli lasy poprzez racjonalne zarządzanie gospodarką leśną