[ nie uzywam poprawnej polszczyzny np. ć, ń, ó itp. ]
1. Litwini, tak jak Prusowie, nalezeli do grupy ludow baltyjskich. Ich pierwotne siedziby znajdowaly sie na ziemiach Auksztoty i Żmudzi. Wieksza czesc tego obszaru porastaly puszcze,ktore obfitowaly w zwierzyne. Dla tego tamtejsza ludnosc utrzymywala sie glownie z myslistwa. Zajmowala sie rowniez uprawa roli i hodowla. Ponadto czerpala zyski z handlu oraz lupiezczych napadow na sasiednie terytoria, w tym na polskie Mazowsze. W polowie XIIIw. powstalo panstwo litewskie, za ktorego tworce uwaza sie Mendoga. Aby uniknac najazdow krzyzackich, w 1253r. wladca ten wraz ze swoim dworem przyjal chrzest. Jednak wkrotce powrocil do wiezen poganskich Po smierci Mendoga kraj zostal podzielony i dopiero na poczatku XIVw. wielki ksiaze Giedymin odbudowal potege Litwy. Wspolnie z synami opanowal znaczna czesc Rusi, niemal dziesieciorotnie powiekszajac terytorium panstwa. Mimo to Litwa nie byla bezpieczna. O dwschodu zagrazalo jej Wielkie Ksiestwo Moskiewskie, ktore przystapilo do jednoczenia ziem ruskich, natomiast od zachodu i polnocy - panstwo zakonu krzyzackiego.
2.BITWA POD GRUNWALDEM
Wojska Polski i Litwy oraz oddzialy Krzyzakow wznowily dzialania wojenne w czerwcu 1410r. Sily polskie, litewskie i ruskie skierowaly sie wowczas w glab terytorium panstwa zakonnego. Decydujaca itwa rozegrala sie 15 lipca 1410r. na polach w poblizy wsi Grunwald. Rycerzami zakonnymi dowodzil Ulrich von Jungingen, natomiast na czele wojsk polsko-litewskich stanal Wladyslaw Jagiello. Krzyzakow wspierali sojusznicy z Europy Zachodniej, Czech, Moraw i Pomorza Zachodniego. Dzieki temu w sklad wojsk zakonu wchodzilo ok. 16 000 jazdy oraz 5 000 piechoty, w tym artyleria. Z kolei armia polska liczyla ok. 20 000 jazdy i 2 000 piechurow, a sily litewsko ruskie oraz tatarskie - ok. 11 000 lekkozbrojnych konnych. Wladyslaw Jagiello okazal sie znakomitym strategiem. Wlasciwie ocenil sytuacje i w przemyslany sposob rozmiescil swoje sily. Celowo tez opoznial rozpoczecie bitwy, aby zmeczyc oczekujacego w pelnym sloncu przeciwnika. Wladca nie wzialosobiscie udzialu w starciu, lecz obserwowal jego przebieg z niewielkiego wzgorza. Dzieki temu mogl widziec cale pole bitwy i skutecznie przeciwdzialac poczynaniom wroga. Jako pierwsze do boju ruszyly oddzialy litewskie i tatarskie. Byly one slabiej uzbrojone i po ponad godzinnej walce zostaly zmuszone przez Krzyzakow do odwrotu. W tym czasie toczylo sie juz starcie glownych sil obu stron. W trakcie bitwy szla zwyciestwa zaczela przechylac ie na strone wojsk polskich. Wowczas do walki ruszyl sam wielki mistrzkrzyzacki na czele 15 rezerwowych choragwi, skladajacych sie z najlepszych rycerzy zakonu. Szarza Krzyzakow nie przyniosla jednak oczekiwanych rezultatow, a uczestniczace w niej oddzialy zostaly otoczone i zniszczone. Z pola walki zdolalo uciec ledwie 1400 rycerzy. Wsrod poleglych znalezli sie prawie wszyscy dostojnicy krzyzaccy oraz wielki mistrz Ulrich von Jungingen.
BITWA POD KORONOWEM
Wladyslaw Jagiello zachecony zwyciestwem pod Grunwaldem ruszyl w kierunku Malborka. Jednak jego wojska dotarly tam dopiero w 10 dni po bitwie, co pozwolilo zakonowi na zebranie nowych sil i przygotowanie sie do obrony stolicy. Oddzialy polskie nie byly w dodatku wyposazone w sprzet oblezniczy, dzieki temu Krzyzacy odparli trwajace 2 miesiace oblezenie.
W tym czasie zakon zorganizowal nowa arie i podjal proby odzyskania zamkow oraz miast zajetych przez Polakow. Dzialania wojsk zakonnych zostaly jednak skutecznie powstrzymane w trakcie bitwy pod Koronowem w pazdzierniku 1410r. Wojna zakonczyla sie podpisaniem pokoju w Toruniu 1 lutego 1411r.
[ nie uzywam poprawnej polszczyzny np. ć, ń, ó itp. ]
1. Litwini, tak jak Prusowie, nalezeli do grupy ludow baltyjskich. Ich pierwotne siedziby znajdowaly sie na ziemiach Auksztoty i Żmudzi. Wieksza czesc tego obszaru porastaly puszcze,ktore obfitowaly w zwierzyne. Dla tego tamtejsza ludnosc utrzymywala sie glownie z myslistwa. Zajmowala sie rowniez uprawa roli i hodowla. Ponadto czerpala zyski z handlu oraz lupiezczych napadow na sasiednie terytoria, w tym na polskie Mazowsze. W polowie XIIIw. powstalo panstwo litewskie, za ktorego tworce uwaza sie Mendoga. Aby uniknac najazdow krzyzackich, w 1253r. wladca ten wraz ze swoim dworem przyjal chrzest. Jednak wkrotce powrocil do wiezen poganskich Po smierci Mendoga kraj zostal podzielony i dopiero na poczatku XIVw. wielki ksiaze Giedymin odbudowal potege Litwy. Wspolnie z synami opanowal znaczna czesc Rusi, niemal dziesieciorotnie powiekszajac terytorium panstwa. Mimo to Litwa nie byla bezpieczna. O dwschodu zagrazalo jej Wielkie Ksiestwo Moskiewskie, ktore przystapilo do jednoczenia ziem ruskich, natomiast od zachodu i polnocy - panstwo zakonu krzyzackiego.
2. BITWA POD GRUNWALDEM
Wojska Polski i Litwy oraz oddzialy Krzyzakow wznowily dzialania wojenne w czerwcu 1410r. Sily polskie, litewskie i ruskie skierowaly sie wowczas w glab terytorium panstwa zakonnego. Decydujaca itwa rozegrala sie 15 lipca 1410r. na polach w poblizy wsi Grunwald. Rycerzami zakonnymi dowodzil Ulrich von Jungingen, natomiast na czele wojsk polsko-litewskich stanal Wladyslaw Jagiello. Krzyzakow wspierali sojusznicy z Europy Zachodniej, Czech, Moraw i Pomorza Zachodniego. Dzieki temu w sklad wojsk zakonu wchodzilo ok. 16 000 jazdy oraz 5 000 piechoty, w tym artyleria. Z kolei armia polska liczyla ok. 20 000 jazdy i 2 000 piechurow, a sily litewsko ruskie oraz tatarskie - ok. 11 000 lekkozbrojnych konnych. Wladyslaw Jagiello okazal sie znakomitym strategiem. Wlasciwie ocenil sytuacje i w przemyslany sposob rozmiescil swoje sily. Celowo tez opoznial rozpoczecie bitwy, aby zmeczyc oczekujacego w pelnym sloncu przeciwnika. Wladca nie wzialosobiscie udzialu w starciu, lecz obserwowal jego przebieg z niewielkiego wzgorza. Dzieki temu mogl widziec cale pole bitwy i skutecznie przeciwdzialac poczynaniom wroga. Jako pierwsze do boju ruszyly oddzialy litewskie i tatarskie. Byly one slabiej uzbrojone i po ponad godzinnej walce zostaly zmuszone przez Krzyzakow do odwrotu. W tym czasie toczylo sie juz starcie glownych sil obu stron. W trakcie bitwy szla zwyciestwa zaczela przechylac ie na strone wojsk polskich. Wowczas do walki ruszyl sam wielki mistrzkrzyzacki na czele 15 rezerwowych choragwi, skladajacych sie z najlepszych rycerzy zakonu. Szarza Krzyzakow nie przyniosla jednak oczekiwanych rezultatow, a uczestniczace w niej oddzialy zostaly otoczone i zniszczone. Z pola walki zdolalo uciec ledwie 1400 rycerzy. Wsrod poleglych znalezli sie prawie wszyscy dostojnicy krzyzaccy oraz wielki mistrz Ulrich von Jungingen.
BITWA POD KORONOWEM
Wladyslaw Jagiello zachecony zwyciestwem pod Grunwaldem ruszyl w kierunku Malborka. Jednak jego wojska dotarly tam dopiero w 10 dni po bitwie, co pozwolilo zakonowi na zebranie nowych sil i przygotowanie sie do obrony stolicy. Oddzialy polskie nie byly w dodatku wyposazone w sprzet oblezniczy, dzieki temu Krzyzacy odparli trwajace 2 miesiace oblezenie.
W tym czasie zakon zorganizowal nowa arie i podjal proby odzyskania zamkow oraz miast zajetych przez Polakow. Dzialania wojsk zakonnych zostaly jednak skutecznie powstrzymane w trakcie bitwy pod Koronowem w pazdzierniku 1410r. Wojna zakonczyla sie podpisaniem pokoju w Toruniu 1 lutego 1411r.