Ułóż opowiadanie z czytanki " Przygody Odyseusz " Według planu wydarzeń 1. Spakowanie zdobytych łupów i wyruszenie w drogę powrotną do domu 2. Przybycie do brzegów Troii 3. Obrabowanie Kikonów 4. uczta nad brzegiem 5. napad tubylców 6. ucieczzka i sztorm na morzu 7. w kraju Lotofarbuw 8. samotna wyprawa na wyspę Kiklopów 9. niewola polifema 10. podstęp odyseusza 11. klątwa ploifema proszę odpowiedcie potrzebne na jutro
More Questions From This User See All
Tytułowy bohater Odyseusz jest królem Itaki. Po zburzeniu Troi, wraz z towarzyszami, szykował się do powrotu do domu.Trasa wiodła przez morze. Po drodze burza zagnała ich w strony zamieszkałe przez lud Kirkonów, gdzie zdobyli ich miasto Jsmaros. Żołnierze upojeni zwycięstwem, zamiast od razu odpłynąć, zostali i urządzili sobie ucztę. Rozgromieni nieprzyjaciele, wzmocnieni posiłkami z głębi kraju, pokonali Grekó, którzy musieli uciekać na morze. Przy niespokojnej pogodzie, niesprzyjających prądach znależli się na nieznanych wodach. Tu przybili do wyspy i kraju Lotofagów jedzących lotos- on powodował utratę pamięci. Odyseusz przykół do wioseł swą załogę i znów wypłynął na morze. Trafił na kolejną wyspę zamieszkałą przez Cyklopy. Odyseusz z towarzyszami wszedł do jaskini, gdzie mieszkał jednooki Polifem drwiący z greckich bogów. Przez czas pobytu w jaskini potwór zjadł kilku ludzi Odysa. W końcu nasz bohater upiwszy go winem wykłuł Cyklopowi jedyne oko. Potwór stał się ślepy. Rano ludzie przywiązawszy się do brzuchów owiec opuścili jaskinię. Ślepy Polifem nie zdołał ich wykryć. Cyklop jednak rzucił na ludzi klątwę. Odyseusz przez miesiąc przebywał na Eolii- wyspie nie zakotwiczonej w morzu. Mieszkał tu Eol- król wiatrów. Na pożegnanie dał człowiekowi worek, w którym uwięził złe wichry. Po dziewięciu dniach jego towarzysze rozwiązali wór z wiatrami, myśląc, że kryje on skarby. Złe wiatry zagnały ich z powrotem na wyspę. Eol tym razem rozgniewał się na Odysa i wyrzucił go z wyspy. Po siedmiu dniach żeglowania trafili na wyspę zamieszkałą przez olbrzymó- ludożerców. Oni zniszczyli mu wszystkie okręty, oprócz jednego. Ocaleni bali się przybić do obcych lądów, obawiając się utraty życia, lecz głód zmusił ich do zawinięcia na wyspę. Mieszkała tu nimfa, która część załogi zamieniła w zwierzęta. Uratował ich Odyseusz nakazując Kirke odczarować swych towarzyszy. Po roku opuścili wyspę i popłynęli do krainy cieniów, by spotkać duszę wieszcza Terezjasza. Ona to wywróżyła Odysowi, że wróci do ojczyzny, ale po wielu trudach. Wśród mar człowiek zobaczył swą matkę i wielu bohaterów. Przepływając obok wyspy Syren Odyseusz zatkał woskiem uszy swej załogi, dzięki czemu bezpiecznie przepłynęli obok. Sam nie miał zatkanych uszu, jednak wcześniej przywiązał się do masztu. Gdyby nie ta przezorność, zginęliby na skałach przywabieni zwodniczą pieśnią Syren. Teraz płynęli na skały, gdzie w jaskini po jednej stronie mieszkała Scyllia o dwunastu łapach i sześciu łbach. Z drugiej strony mieszkała Charybda na przemian połykająca i wyplówająca morze. Najpierw natknęli się na Scyllię, gdzie zginęło kilku ludzi. Po przepłynięciu trafili na Tynakriię- wyspę Słońca. Nie mogli ruszyć świętych zwierząt pasących się w pobliżu. Po pewnym czasie jednak zabrakło jedzenia. Jednego dnia Odysa zmorzył sen, a jego towarzysze zabili jednego woła. Gdy odpływali od wyspy złapał ich cyklon. Z niego cało wyszedł tylko Odyseusz. Na paru belkach z okrętu, niesiony prądem, znalazł się u wejścia do cieśniny, gdzie Charybda prawie wciągnęła go w swe trzewia. Uratowały go gałęzie drzewa figowego zwisające ze skał nad Charybdą. Gdy potwór wyplół wodę wraz z belkami, nasz bohater wskoczył na nie.